Chapter 7
——— Juliet's Half—————
Juliet
Unti-unti kong minulat mga mata nang sumalubong sa'kin ang liwanag ng araw sa gilid ng bintana kung sa'n ako nakahiga.
Nilibot ko ang aking paningin at naramdaman ko ang sakit sa bandang ulo na parang tinutusok ng isang-daang karayom. Napapikit ako at napadaing.
"Ahhhh!!" Napahiyaw ako sa sakit habang hawak ang aking ulo. "Katherine! Katherine kailangan ko ng gamot!" Sigaw ko dito sa loob ng aming dorm. Pero lumipas mga ilang minuto ay may kumalabog sa kabilang kwarto kung saan natutulog si Katherine.
Narinig ko mabilis na pag takbo patungo sa'king direksyon. Mas lalo ito sumasakit at parang nahahati 'to sa gitna.
"Jul's!! Anyare sa'yo?! Teka lang! Kukuha muna ako ng anti migraine!" Patakbo ito paalis pero may mali akong narinig,kailan ako tinawag ni Katherine na Jul's? Bakit nagbago ang kanyang boses mula sa mahinhin ay isang masigla at masiyahing babae.
Pinilit kong bumaba sa kama at muntik na akong mapasubsob sa sahig. Naramdaman ko na lamang pag- alalay nya sa'king pag-upo.
"Ano ba jul's! Wag ka kasing gumalaw,ayan sumasakit tuloy head mo. Gash!" Sumandal muna ako saglit sa kama at napako ang aking mata sa kanya. No,imposibleng mangyari ito..bakit nandito sya sa dorm namin ni Katherine?"Hoy! Wag mo nga akong tignan nang ganyan. If I know kabog ka sa pretty face ko no? "
"F-fern," Nauutal kong sambit sa kanyang pangalan.
"Para kang nakakita ng multo,gash! Teka nga Jul's sino pala si Katherine? Omg! Don't tell me pinagpapalit mo na ako!" Nagkunwari syang naluluha pero may halo itong tampo sa kanyang sinabi.
Mas lalo akong nagulat sa sinabi nya,hindi nya kilala si Katherine?
Auntie Klaire told me that Fern would be here inside the Muerte Academia but when I was here in the first day wala sya... Tanging si Katherine ang aking nakasama mga ilang araw nakalipas. This is weird and makes my head hurts."Inom ka nga,ito gamot para ang mawala sakit." Alok nya sa'kin ang isang baso ng tubig at gamot. Tinangap ko ito at ininom ang kanyang gamot na binigay.
"Thanks," I looked to Fern my childhood friend. Nag bago na ang kanyang hitsura mula sa gusgusin na bata ngayon ay isa na syang magandang dalaga. Alam ko na lalaki ang ulo nya pag nalaman ang papuri ko.
It was seven years ago past. It was the sad thing happen to me when we parted,it's because of—
"Jul's handa ka na ba sa P.e subject natin mamaya? Omg! I'm sooo exciteed talaga. Makikita ko sila Jackson and Keon sa Gymnasium!!" Pahawak sa kanyang mukha na parang nangingisay parang bulate na binudburan ng asin sa katawan ganyan ang kanyang ginagawa nya ngayon sa aking kama.
"I'm not good in sports," Bulong ko sa sarili sapat na marinig ni Fern. "Baka sa physical Activity hindi ko makaya."
Umayos sya at umupo sa kama. Hinawi niya saglit ang buhok na magulo.
"Alam mo Jul's, masyado kang madrama. Isipin mo ah enjoy natin pagiging teenager like duh! Maganda tayo kaya wag maging stress sa buhay. Maligo ka na,kasi mamaya makikita natin mga abs!!!"
Sya si Fern Sanchez kababata ko and she can sense danger.
----
"All of you come forward," Utos ni Coach Gab sa amin. Lahat kami ay naka suot ng p.e uniform with logo of our school may black wings ito magkabilaan with 'M.A' (Muerte Academia). We were forty students in our section,hinintay namin ang sasabihin ni coach so we can start our activity. "I'll call your name one by one and tell us about yourself in the front of everyone here."
Tumango kami bilang pang sang-ayon sa kanyang sinabi.
"Let's start," Dala nito ang card name namin so magiging attendance na din ito. I don't know what I could share about myself if it's the only thing reminds me something from the past and I don't have a good memories with my family,I mean nabuhay ako kasama si Auntie Klaire at si Fern but aside of that wala na. Nasanay ako na hindi umasa sa mga tao sa'king paligid. Because time will come you're the one who will benefit your hard work not other people.
Agusto, Ritchie
.
.
.
.
.
.
Burgusa ,Pea
.
.
.Iniisa-isa nya pag tawag namin according to our last name. Hanggang sa dumating ito sa akin.
"Rodriguez ,Juliet Claire"
Sumenyas siyang pumunta ako sa gitna at magpakilala. Nang nasa center ako ay napansin ko mga tingin nila nakatutok sa akin direksyon. I took my deep breath and closed my eyes. Handa na ba akong ipakilala sa mga taong hindi 'ko kilala? I don't like to be an open book to everyone because I want to keep it secret,privacy is privacy but this time I need to share with them about myself.
This is it! I need to do it for sake of my grades.
"My name is Juliet Claire Rodriguez. Seventeen years old and I was born to full fill dreams of my parents," I opened my eyes and I looked in my front without dropping any gaze. Nakita ko pag ngiti ni Fern she wants me to cheer up. I just smiled and continued. "I have a lots of friends in my previous school,they were nice to me in first month and beside of that. *inhale* They used me just sake for their grades,mabait lang sila kapag may kailangan pero kung wala na ay para na akong patapon na bagay. Kaya't nakaya nila akong talikuran dahil they never treated me as their own friend that's why I chose to be alone than having a fake friends around me."
"Could you tell us about your capabilities?" Coach asked with worried faced.
"Yes," I nodded and continued. I know he wanted to changed the topic and makes the atmosphere lighter."I studied with different types of books and other of that mahina ako sa physical activity tulad ngayon. They said that I have a weak body. Masakitin. Mabilis sumakit ang ulo. Madalas dumudugo ang ilong ko sa hindi malamang dahilan. Pero mataas daw ang IQ ko sabi nila bukod 'don ay kaya kong maka solve ng mathematical equation."Binaling ang tingin ko sa kanila. "Remember this my classmates. We were born to be a special in this universe and we were unique by our own ways because we're made by someone and that's God. " I hope na naging maganda ang aking nasabi sa kanilang lahat.
Narinig ko ang palakpakan sa kanila and also Coach Gab were standing at my back.
"Very well said Rodriguez,hindi ka lang matalino kundi may mabuti kang puso. Sana ganon din ang iba. " He said.
Nagpatuloy ang pagpakilala sa sarili and I don't know what's the purpose of this. Nang natapos na ang calling ay pag simula na activity.
We were born special,I remembered what you said to me... Auntie klaire.