[จบแล้ว] (Kookmin) จากนี้...และตลอดไป

ตอนที่ 9

6.30 AM.

"อื้อ~ ปวดหัวจังจีมิน"

ร่างสูงบ่นอาการปวดศีรษะจาการดื่มเมื่อคืนทำให้เจ้าของห้องอย่างซองกยูต้องเดินเข้ามาดูพร้อมกับข้าวต้มร้อนๆและยาแก้ปวด

"ที่นี่ไม่มีจีมินของมึงหรอกครับเพื่อน"

ซองกยูวางข้าวต้มกับยาไว้บนโต๊ะข้างเตียงก่อนจะช่วยจองกุกพยุงร่างให้ลุกขึ้นนั่งอย่างถนัด

ด้วยอาการปวดศีรษะอย่างแรงจึงต้องยกมือกุมศีรษะไว้ทั้งสองข้าง

"โอ้ยย ปวดหัวชิบ!"

"ก็สมควรล่ะ ดื่มไม่ดูขีดจำกัดของตัวเอง"

"ไอ้ซองกยู มึงเป็นเพื่อนกูต้องช่วยเปล่าวะ"

"โห้ ไอ้เพื่อนจองกุกครับ แล้วที่ลากมึงมาจากผับได้นี่ไม่เรียกว่าช่วยเหรอครับ"

"ไอ้แสนดี!"

"ขอบคุณที่ชม ข้าวต้มน่ะแดกซะ อันเนี่ยกูทำเอง แดกได้ก็แดก แดกไม่ได้ก็เททิ้ง อีกอย่างมึงต้องกินเองกูไม่มานั่งป้อนให้หรอกนะ เพราะกูไม่ใช่จีมิน"

หลังจากร่ายยาวเสร็จก็เดินออกจากห้องทันที

จองกุกได้แต่กุมหัวตัวเองไว้ก่อนจะมองไปที่ชามข้าวต้ม

"แม่ง ปวดหัวชิบ"

จองกุกค่อยๆพาร่างของตัวเองไปยังชามข้าวต้มพลางนึกถึงเรื่องที่เกิดเมื่อวานยิ่งปวดหัว

"มึงจะนึกถึงเขาทำไมวะจองกุก เขามีคู่หมั้นแล้ว มึงมันก็แค่หมาหัวเน่า"

"อืม ตื่นได้แล้วนะครับที่รัก"

ชายผิวสีแทนที่ได้ขึ้นชื่อว่าคู่หมั้นของจีมินกำลังปลุกคนที่ขี้เซาให้ลุก

"อื้อ อีกสักหน่อยนะ"

"ไม่ได้ครับ วันนี้คุณแม่จะมาทานข้าวด้วย ลุกขึ้นไปอาบน้ำเถอะครับ"

"จริงเหรอ"

"ครับ ไปอาบน้ำนะ"

พอรู้ว่าแม่ของแทฮยองจะทานข้าวด้วยร่างเล็กก็รีบลุกไปอาบน้ำทันที