จองกุกเดินยิ้มกว้างมาตลอดทาง
"น่ารักจริงๆเลย"
"ทำไมเพิ่งกลับ!!"
ทันทีที่ย่างเท้าเข้ามาในบ้านก็พบแม่ที่ยื่นถือไม้ขนาดเล็กในมือ
"แม่!!"
"ไปหาจีมินมาใช่มั้ย!!"
"ใช่ ผมไปหาจีมินมา!!"
"จองกุก ขึ้นเสียงกับแม่เหรอ!!"
"แล้วทีแม่ล่ะ ยังขึ้นเสียงกับผมได้!!"
"จองกุก ถ้าแกไม่โดนทำโทษแกก็จะไม่จำ มานี่!!"
แม่เดินมาจับแขนของจองกุกและพยายามฟาดไม้ไปตีจองกุก
เปี้ยะ!
เปี้ยะ!
"โอ้ย แม่ปล่อยผมนะ!!"
"แกต้องโดนซะบ้าง!!"
เปี้ยะ!!
"แม่ ผมเจ็บ!"
"ดี จะได้จำใส่กระโหลกไว้ ฉันห้ามแกไปเจอมันตั้งหลายครั้งแล้ว ทำไมไม่จำ!!"
ผึก!!
จองกุกผลักแม่ออกไปก่อนจะโยนกระเป๋านักเรียนออกพร้อมกับยืนกอดอกเหมือนนักเรียนกำลังจะโดนทำโทษ
"ถ้าแม่จะห้ามผมไม่ให้ไปเจอจีมินผมยอมโดนตีดีกว่า!!"
"แกท้าแม่เหรอ!!"
"ผมไม่ได้ท้า ตีสิ ตีผมสิ!!"
"จองกุก ได้ ฉันจะตีแกจนกว่าแกจะเลิกไปหามัน!!"
เปี้ยะ!
เปี้ยะ!
เปี้ยะ!แม่ฟาดไม้ไปที่ก้นของจองกุกอย่างไม่หยุดจนสาวใช้เริ่มเข้ามาห้าม
"คุณหญิงคะ พอเถอะค่ะ"
"อย่ามาห้ามฉัน!!"
"นายหญิงคะ ตีแบบนี้คุณหนูจะป่วยเอาได้นะคะ"
"บอกว่าอย่ามายุ่ง!!"
"ดูสีหน้าคุณหนูไม่ไหวแล้วนะคะ"
ปึก!
แม่ทิ้งไม้ลงที่พื้นก่อนจะกรีดร้องอย่างบ้าคลั่งและวิ่งขึ้นห้องไป
ESTÁS LEYENDO
[จบแล้ว] (Kookmin) จากนี้...และตลอดไป
Fanficช่วงนี้อารมณ์มาม่าค่ะ เลยขอแต่งอะไรที่ดราม่าสักหน่อย ขอเรียกน้ำตาจากลีดหน่อย ฮืออออออออ แต่งเอง เศร้าเอง 😭😭😭😭😭😭