We kende elkaar al van de kleuterklas. We waren onze hele schoolcarière al beste vrienden. We stonden altijd klaar voor mekaar. Hij was echt de beste. We speelden altijd nieuwe spelletjes die hij ter plekken verzon. Maar we waren eigenlijk nooit echt alleen. Zijn twee andere vrienden , Ian en Kyle waren ook altijd van de partij. Het was altijd ons met zen gevieren. Maar hoe meer tijd ik met hem doorbracht, hoe moeilijker het werd om mijn gevoelens te onderdrukken.
Want iedere keer dat ik in zijn diepblauwe ogen keek, leek ik wel te zweven. Het was een geweldig gevoel.
Zo'n een als , mocht de aarde onder je voeten verdwijnen dan zou je het niet eens merken want je hebt enkel oog voor hem. Maar ik wist diep in mijn hart dat ik hem dit nooit zou kunnen opbiechten. Ik wilde onze vriendschap niet verliezen. Alles ging goed tot aan de zeeklassen.
JE LEEST
Mijn eerste liefde
Historia CortaEen nieuwe school, een nieuw begin. Zal ik het ooit kunnen vergeten? Vorig jaar was een echte ramp. Ik had eindelijk na zes jaar de moed gevonden om het hem te vertellen. Hij was mijn beste vriend. Zal ik hem ooit nog spreken of terugzien ?
