''Özgürlük'' (Mansiyon Ödüllü)

Saatim Durdu

 Ve işte o gün gelmişti artık. Sabah yataktan fırlar gibi kalktım, kahvaltımı ettim ve elbisemi giydim artık hazırdım gitarımı sırtıma aldığım gibi okulun yolunu tuttuk annem ve babamın ısrarlarına rağmen gitarımı asla vermedim. Okula geldiğimizde annem ve babam öğretmenimle tanıştılar ben sırama geçtim ailemse izleyiciler için ayrılan bölüme geçtiler. Bütün gösteriler muhteşemdi ama sanki bir türlü sıra bana gelmiyordu. Beklemekten yorulmuştum kalbimse heyecandan yerinden çıkmakta ısrarcı tavırlar sergiliyordu.

Nihayet sıra bana gelmişti herkesi selamlayarak işe başladım sanki bir profesyonel gibi mikrofonu alıp: İyi eğlenceler herkese! dedim ve ilk şarkım Barış Manço'nun Kara Sevda şarkısıydı elim de gitarım söze başladım : 'Nasıl anlatsam bilemiyorum içim içime sığmıyor...'' Gerçekten de şarkıda olduğu gibi içim içime sığmıyordu o gün yorgunluk en son düşüneceğim şeydi. Çünkü en çok istediğim şey gerçek oluyordu o gün kimsenin olmasa ailemin biricik yıldızıydım. İşte şimdi her şey tamamdı bu sefer gerçekten en mutlu bendim inanmayabilirsiniz ama ben şarkı söylerken yıldızım özgürlüğün sabah uykusundan kalkıp gökyüzünden beni izlediğine eminim. Ve en kritik an bunu size söylemedim hatta annemlere bile sürpriz oldu en son şarkı kendi şarkımdı onlar için yazdığım yeni şarkı. Önce durup şu sözleri söyledim: Canım annem canım babam her anımda yanımda olup benim mutluluğum için uğraştığınız için çok teşekkür ediyorum sizleri çok seviyorum benim size bunlar karşılığında verebilecek çok şeyim yok sadece sevgim ve bir de bu şarkı. Allah'ıma her gece sizinle bir gün daha geçirebildiğim için şükür ediyorum. Her gün sizin sesinizle uyanmak bana en güzel armağan siz benim kendimden çok sevdiğimsiniz

Siz benim ömrüme verilen en güzel hediye,

Siz benim ufukta görünen en güzel hayalim,

Siz benim ruhumun notaları,

Evimin şen sesi.

Ben sizsiz boş bir oda,

Durmuş bir saat gibiyim.

Ben sizsiz boş bir oda,

Durmuş bir saat gib...