I Hate You

Πρώτη ημέρα με τον ηλίθιο

Χρήστος- Ήρθε το τέλος σου!!! [είπε τάχα θυμωμένα και άρχισε να με κυνηγάει]
Αλεξάνδρα- Τι θα μου κάνεις? Δεν μου έχεις κάνει ήδη αρκετά?
Χρήστος- Σαν τι εννοείς?
Αλεξάνδρα- Εννοώ αυτό που μου είχες κάνει στο νηπιαγωγείο και ότι θα μείνεις στο διαμέρισμα μαζί μου.
Χρήστος- Ναι που σε χαλάει που θα μένεις με έναν τέτοιο κούκλο. [λέει πονηρά και μου κλείνει το μάτι]
Αλεξάνδρα- Ωωω σταματά πια! Τόσο ηλίθιος είσαι?
Χρήστος- Άμα είμαι εγώ ηλίθιος εσύ τι είσαι?
Αλεξάνδρα- Έξυπνη! [λέω τινάζοντας τα καστανόξανθα μαλλιά μου]
Χρήστος- Δεν ξέρω αν ξέρεις ότι αυτό που εσύ ονομάζεις εξυπνάδα το λέμε ηλιθιότητα. Το ξέρεις? [λέει σαρκαστικά]
Αλεξάνδρα- Χαχα με έκανες να γελάσω ηλίθιε! Που τόση ώρα μιλάς για σένα!
Χρήστος- Δεν θα μεγαλώσεις ποτέ?
Αλεξάνδρα- Σε βαρέθηκα πια! [λέω και φεύγω για το δωμάτιό μου]
Χρήστο- Στάσου!
Αλεξάνδρα- Όλα είναι εντάξει δεν πρέπει να μου ζητήσεις συγγνώμη. [λέω για να τον βγάλω από την δύσκολη θέση]
Χρήστο-  Τι συγγνώμη? Σοβαρά μιλάς τώρα?
Αλεξάνδρα- Και τότε τι θες να μου πεις? [λέω έξαλλη]
Χρήστος- Ότι σήμερα θα βγω και θα γυρίσω με παρέα. Πειράζει?
Αλεξάνδρα- Παρέα? Τι εννοείς? Φίλους για καμία ταινία?
Χρήστος- Όχι αλλά που να ξέρεις... Εννοώ κορίτσι. Θα φέρω Κ-Ο-Ρ-Ι-Τ-Σ-Ι. [είπε αργά]
Αλεξάνδρα- Εδώ μέσα? Στο σπίτι?
Χρήστος- Όχι ρε στο διάδρομο. Ναι εδώ μέσα στο δωμάτιό μου. Να κάνουμε διάφορα. Κατάλαβες... [είπε με ένα πονηρό χαμόγελο]
Αλεξάνδρα- Οκ μην μου πεις και λεπτομέρειες. Εγώ θα κοιμηθώ νωρίς και θα είμαι όλη την ώρα μέσα στο δωμάτιό μου οπότε δεν θα σας ενοχλώ.
Χρήστος- Οκ μην μου πεις και λεπτομέρειες. [λέει με ειρωνικό ύφος χρησιμοποιώντας τα λόγια μου]
Αλεξάνδρα- Ναι ότι πεις... [λέω αδιάφορα]
Χρήστος- Στάσου πού πας?
Αλεξάνδρα- Βόλτα.
Χρήστος- Οκ εγώ θα φτιάξω τα πράγματά μου.
Αλεξάνδρα- Ναι κάνε ότι θες δεν με ενδιαφέρει!
Χρήστος- Γιατί έγινες ξαφνικά απότομη μαζί μου?
Αλεξάνδρα- Η ιδέα σου θα είναι. Αντίο!
Χρήστο- Γαμώτο τι σου έκανα?
Αλεξάνδρα- Τίποτα. Μόνο που διάλεξα να σπουδάσω στην Αθήνα για να ησυχάσω από εσένα και έρχεσαι και εσύ. Για να το χωνέψω όλο αυτό το μαρτύριο χρειάζομαι χρόνο Χρήστο δεν μου έχεις κάνει και λίγα. Και να μην έφτανε αυτό θα μου φέρεις και την γκόμενά σου από το κλαμπ και δεν θα μπορώ να κοιμηθώ. Μα εγώ φταίω. Μόνο ΕΓΩ! Που έπρεπε να είχα αλλάξει νηπιαγωγείο ή πόλη ή χώρα. Μάλλον καλύτερα θα ήταν να πήγαινα να ζήσω στην Αμερική ή στην Αγγλία. Δεν θέλω ούτε να σε ξέρω! Σε βαρέθηκα! [λέω και ξεσπάω σε κλάματα]
Χρήστος- ΟΜΓ κλαίς? Γιατί?
Αλεξάνδρα- Γιατί σε βαρέθηκα! ΣΕ ΜΙΣΩ. Μου κατέστρεψες την ζωή! Όλοι με κορόιδευαν μετά από αυτό κι έρχεσαι μετά από αυτό άνετος και χαλαρός.
Χρήστος- Αλεξάνδρα εγώ... [τον διακόπτει]
Αλεξάνδρα- Μην πεις τίποτα φεύγω. Μην ξοδέψεις τον χρόνο σου για μένα! [φεύγω και κλείνω απότομα την πόρτα]
Χρήστος- Γαμώτο!!! [λέει και αρχίζει να χτυπάει δυνατά την πόρτα]

Γεια σας είναι βαρετά τα παρτ ή είναι η ιδέα μου?

Μετά από αυτό έρχεται πολύ γέλιο και αλλαγή τρόπου γραψίματος.

Σας λατρεύω!!!

Λίνα ο μονόκερος που νομίζει πως γράφει χάλια αλλά έχει την ελπίδα πως θα βελτιωθεί το συγγραφικό της ταλέντο και το χιούμορ της.