I Hate You

"Είσαι γκέι?"

Αλεξάνδρα P.O.V.

Σας έχει τύχει ποτέ να είστε με κάποιον μόνοι σας και από το πουθενά να εμφανίζεται άλλος ένας φέρνοντας αμηχανία? Ναιπ αυτό συμβαίνει μόλις τώρα! Εκεί που εγώ και ο Άγγελος καθόμασταν και μιλούσαμε για διάφορα θέματα και σκεφτόμουν ποιος λείπει για να μου χαλάσει τη διάθεση και τσουπ εμφανίστηκε ο Χρήστος με μια ποντικομουρίτσα. Πολλά χρόνια θα ζήσεις Πασά μου, δυστυχώς. Κάθισε σαν κύριος στο τραπέζι μας με την ποντικομουρίτσα και μας χάλασαν το ραντεβού. Να σας πω τι έγινε ακριβώς...

"Μου αρέσει πολύ που μιλάμε. Είσαι ο μόνος που ανοίχτηκα." του λέω με ένα χαμόγελο και νιώθω να κοκκινίζω

"Εμένα μου αρέσεις εσύ." μου λέει παιχνιδιάρικα και βγάζω ένα πνιχτό γελάκι και τότε ακούω μια γνώριμη φωνή

"Απλά πες της ότι θες να το κάνετε. Αυτές τις παπαρίες τις λέει μόνο ένας φλώρος." λέει η ενοχλητική του φωνή από πίσω που με κάνει να θέλω να τον σκοτώσω

"Κι αν εμένα μου αρέσει να είναι φλώρος? Εννοώ ρομαντικός." λέω κοιτώντας τον και μετά ψιθυρίζω στον Άγγελο "Συγγνώμη"

"Λοιπόν ήρθα να φάω κρέπα με την Αλίς και σας συναντήσαμε εντελώς τυχαία." μας λέει κάνοντας τον ανήξερο. Ναι ρε λες και δεν ήξερες ότι είμαι εδώ. Τυχαίο? Δεν νομίζω!

"Μωρό μου, με λένε Ξένια." επέμενε η ποντικομουρίτσα με αυτήν την τσιριχτή φωνή της που κανονικά θα έπρεπε να την λέω καραμούζα. Ναι ρε λες και σε ρωτήσαμε!

"Ναι ότι πεις!" της απαντάει αδιάφορα κοιτώντας με έντονα στα μάτια. "Λοιπόν παιδιά μπορούμε να κάτσουμε μαζί σας?" συνεχίζει και πάει κόντρα στο μέλλον του. Φταίω εγώ τώρα να τον αρχίσω στις γρήγορες?

"Τι λες Άγγελε να κάτσουν μαζί μας?" τον ρωτάω κάνοντας σήμα όχι και με μάτια που λένε άμα πεις ναι πέθανες

"Εμ βασικά ήθελα να μείνουμε λίγο μόνοι μας και..." αρχίζει να απολογείται μα ο Χρήστος τον διακόπτει κάνοντας σήμα να σταματήσει

"Καταλαβαίνω! Ευχαριστούμε που μας αφήνεις Αγαμέμνονα να κάτσουμε μαζί σας." λέει με ένα χαμόγελο

"Με λένε Άγγελο" του λέει ο Άγγελος θυμωμένα

"Σε ρώτησα γλυκέ μου?" του απαντάει ο Χρήστος κάνοντας bitch face και βολεύεται στην θέση δίπλα μου

"Αλεξάνδρα" είπα και έδωσα το χέρι μου για χειραψία στην ποντικομουρίτσα και χαμογέλασα όσο πιο πολύ μπορούσα