I Hate You

Συνέντευξη 1ο μέρος

Πλευρά Αλεξάνδρας

Δεν το πιστεύω ότι σήμερα θα έρθει ένας καλός κύριος [που το ελπίζω] και θα μας πάρει συνέντευξη. Δεν μπόρεσα να κοιμηθώ όλο το βράδυ όχι όμως από την ανυπομονησία μου αλλά από το άγχος που έχω. Χθες το βράδυ με ειδοποίησαν από τη φυλακή ότι ο Χρήστος βγήκε αλλά δεν φάνηκε πουθενά. Και είμαι πολύ... χαρούμενη γι αυτό! Πείτε με σκύλα μα χέστηκα, αυτό το άτομο είναι αυτός που μου κατέστρεψε την ζωή και με έκανε να μισώ όσο δεν μισώ κανέναν άλλον. Και το χειρότερο να φανταστείτε πως κάποτε ήμασταν πολύ δεμένοι, ήμασταν κολλητοί. Πόσο μου λείπουν αυτές οι στιγμές 😢. Ένα δάκρυ μου ξεφεύγει! Το σκουπίζω γρήγορα και ετοιμάζομαι. Χθες το βράδυ η Αμάντα κοιμήθηκε μαζί μου λέει ότι φοβόταν μην δραπετεύσει ο ψυχάκιας-βιαστής από τη φυλακή. Ακόμη δεν της έχω πει την αλήθεια. Τέλος πάντων αφού το ζώων ακόμη κοιμάται πάω να φάω πρωινό ή να της ρίξω νερό για να ξυπνήσει. Προτιμώ το δεύτερο! Έτσι λοιπόν παίρνω ένα κουβά νερό και της το χύνω στα μούτρα και αυτή αμέσως ξυπνάει.

"Είσαι ηλίθια?" μου φώναξε

"Νόμιζα ότι είχες πεθάνει γιατί δεν ξυπνούσες και έκανα μια μικρή δοκιμή για έλεγχο" της είπα με ένα στραβό χαμόγελο

"Ο νορμάλ κόσμος ξυπνάει τον άλλον λέγοντας του "ξυπνά ρε βλάκα". Εσύ γιατί δεν το έκανες?" με ρώτησε κρατώντας τον θυμό της

"Καλά, έχεις δίκιο. Ξύπνα ρε βλαμμένη!" της λέω χρησιμοποιώντας την φράση της

"Δεν θα ασχοληθώ! Τώρα φύγε να ντυθώ γιατί θα έρθουν να μου πάρουν συνέντευξη." μου είπε και βγήκα έξω νομίζω θύμωσε αλλά την ακούω να γελάει οπότε όλα οκ. Δεν ξέρω πως είναι να έχεις φίλους είναι η πρώτη μου και θέλω να την κάνω χαρούμενη και να την στηρίζω στις δυσκολίες της.

"Έιμαι έτοιμη" την άκουσα να φωνάζει

"Ωραία γιατί σε 5 λεπτά έρχεται!"είπα ανυπόμονη

Τότε χτυπάει το κουδούνι. Πήγα να ανοίξω φυσικά πριν πάω έκανα το σταυρό μου και ξεφύσηξα ξέροντας πως θα είναι κανένας χοντρός, κοντός και κακός αφού η συγγραφέας είναι ηλίθια. ΟΜΓ αυτός είναι ΘΕΟΣ. Είναι ξανθός με υπέροχα πράσινα έντονα μάτια και κάτι κοιλιακούς... Έμεινα να τον κοιτάω! Ένα νερό παρακαλώ. Συγγραφέα μου χίλια χρόνια να ζήσεις! Καλέ τι μανάρι είναι αυτό? Σίγουρα είναι αυτός? Μήπως κάναν λάθος?

"Συγγνώμη, δεσποινίς Αλεξάνδρα αλλά μπορώ να περάσω?" με ρώτησε ευγενικά

"Φυ-Φυσικά" είπα χαμογελώντας. Γαμώτο τραύλισμα! Σίγουρα θα το κατάλαβε!

"Ρε Αλεξάνδρα! Τι είναι κοντός, χοντρός και κακός και τον χτύπησες στο κεφάλι με τηγάνι? Κανένα μανάρι δεν φέρνει αυτή η ηλίθια συγγραφέας?" φώναξε μάλλον ούρλιαξε λες και είμαστε γορίλες του Αμαζονίου και ήρθε γελώντας

"Α-Αμάντα έλα εδώ" της είπα

"Γιατί τραυλίζεις καλέ? Τον σκότωσες με το τηγάνι?" με ρωτάει μα όταν έρχεται τα μάτια της πετάχτηκαν έξω και τα σάλια της δεν άργησαν να κάνουν την εμφάνισή τους

"Ου λαλα ποιος είσαι εσύ?" τον ρώτησε. Μωρή ηλίθια σκούπισε τα σάλια σου σαν τον Αμαζόνιο μου έκανες το σπίτι!

"Χαχα εγώ είμαι αυτός που έστειλε η συγγραφέας για το σημερινό κεφάλαιο να σας πάρει συνέντευξη" είπε χαχανίζοντας

"Μόνο γι αυτό το κεφάλαιο? Σε όλα δεν μπορεί η τσιγκούνα?" είπε θυμωμένη και απογοητευμένη

"Αμάντα! Κύριε... εμ κύριε που ήρθατε να μας πάρεις συνέντευξη μπορούμε να αρχίσουμε?" την μάλωσα και μετά τον ρώτησα ευγενικά αν θα μπορούσαμε να αρχίσουμε επιτέλους!

"Ναι πρώτων να ξεκαθαρίσω ότι με λένε Ράιαν και δεύτερον ναι θα ξεκινήσουμε από εσένα" μου είπε χαμογελαστά

"Ωραία ελάτε στο δωμάτιό μου" του είπα χαμογελώντας και όταν μπήκα μέσα έκατσα στο κρεβάτι μου και αυτός στην καρέκλα του γραφείου μου

"Είσαι έτοιμη?" με ρώτησε λες και θα άκουγα τα κακά νέα

"Ναι" είπα άνετα και χαλαρά. Τι ερωτήσεις μπορεί να είναι?

"Ωραία. Έμαθα ότι με τον Χρήστο κάποτε ήσασταν αχώριστοι, μπορώ να πω κολλητοί. Μα τον μίσησες πριν σου κάνει αυτή την φάρσα. Τι σε έκανε να τον μισήσεις?" με ρώτησε και εγώ γούρλωσα τα μάτια μου

   

                                            ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

Γεια σας συγγνώμη που άργησα να ανεβάσω άλλα είχα πολλά προβλήματα. Τεσπα έρχεται και το δεύτερο μέρος σε λίγο. Σας αγαπώ πολλά φιλάκια!

Με αγάπη ο χαριτωμένος μονόκερος Λίνα που είναι οκ.