Sembol~Tanıtım

125 15 24
                                    

Seni 10 yıldır bekliyorum. Birkaç ay mı beklemeyeceğim. Sen iste, ben seni bir on yıl daha beklerim.."


Birinci Gün...

*******

Normal bir kızım ben.

Adım,Deniz. Öyle aman aman bir ismim yok. Gizemli bir anlamı yok,hepiniz Deniz denilince bir şeyler anlıyorsunuz.  Yüzüm,boyum, kilom,okulum,evim... Hiçbirinde bir anormallik yok. Gayet Türk standartlarındayım...
      Hatta öyle ki,nüfus müdürlüğüne gidip adımı'standart' diye değiştirebilirim.

Şimdi sizden,birkaç saniye boyunca bu durumda bir kızı hayal etmenizi istiyorum. Hayır,sakın bu birkaç metni geçeyim deme. Olay burada zaten.

      Şuana kadar aklınızda bir karakter oluştu değil mi?

    1,67 boyunda, siyah saçlı, siyah gözlü, 50 kilolarında normal bir apartmanda oturan,normal bir kız...

Şimdi,sizden bir şey isteyeceğim. Çok mühim bir şey...

Dediklerimin hepsini unutun...

Her şeyi,ama her şeyi tamamen çıkarın aklınızdan. Önyargılardan, belli bir standart üzerinden değerlendirme huyunuzdan arınıp,tamamen bembeyaz bakmanızı istiyorum. Klişelerden uzak bakmanızı...

Şimdi bir kız düşünün. Cık cık cık, hemen geçme alt satıra. Birkaç saniye düşün.

Bu sefer de aklınıza az öncekinin tam tersine sarı saçlı,upuzun boylu, alımı ve zengin bir kız mı geldi? Normaldir. Onu da unutun...

Dedim size,tamamen önyargıdan uzak olmalısınız.

Mesela böyle 1,60 civarında bir boy,hafif kilolu bir beden, müstakil bir ev...

Deniz. Dışarıdan bakınca durgun, içine girince binlerce balık,gelecekte terör estirmeye bekleyen dalgalarım ben.

      Ölümü bekleyen değil de bu sefer, yarısını bekleyen kız. Diğer yarısını...

     Doğduğu an bileğinde oluşan Doğum izinin diğer yarısını bekleyen kız,ben.

Ben,senim aslında. İçindeki acıyım,mutluluğum,kızgınlığım...

Dalgalarımla duygularını birbirine katacak olan denizim ben.

Aynı zamanda da tüm hüznünü  alıp başka diyarlara sürükleyecek olan.

Nasıl? Nasıl yapacağım bunu? İnan ben de bilmiyorum. Ama en başından beri hep haklı çıkan hislerim bunu söylüyor. Ben de onları dinliyorum...

      Birazdan annem beni aşağı çağıracak,yemeğe oturup ailece güzel bir sohbet yapacağız. Ardından babamın yanağını öperek odama geleceğim ve okul için hazırlanacağım.

Yalan...

Dedim sana, dediğim her şey gerçek değil benim. Şimdi,bu dediğimi de unut...

Az sonra beni bir arkadaşım aşağı çağıracak ve birlikte son derece moral bozan bir yemek yiyeceğiz. Daha yemeklerimizi bitirmek üzereyken başlayacağız kim mutfağı toplayacak yarışına...

Sembol-Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin