Papatyamın Son Yaprağı

Tanışma

Geleceği bilemediğimiz için hayal kurarız. Geleceği bilmediğimiz halde çalışır, iyi şeyler kazanmaya uğraşırız. İnsanoğlu kaybetse bile çabalamaya devam eder , kaderin gölgesinden ayrılamayacağını unutarak.

İşte bende onlardan biriyim. Şimdiye kadar çok uğraştığım halde kaderime müdahale edemeyen,  aşık olamayan...

Kalbimi dört nala koşturan bu okyanus gözlü adamla merdivenden inmeyi bitirmiş zemin kattaki kapıcının evine gelmiştik.
Uzun boyu ve heybetli yapısıyla tam önümde durmuş kapıya tıklatmıştı benim ellerimden bile güzel olan elleriyle. Bense arkasında  minik kalan bedenimle onun vücudunu süzüyordum göz ucuyla. Siyah kot pantolon, beyaz t-shirtü ile Yunan tanrılarını aratmayan fiziği göz kamaştırıcıydı. Kokusu ise tarif olunmayacak kadar huzur verici, baş döndürücüydü.
Hani böyle yağmurun yeni yağmaya başladığı sıralar çıkan koku gibi...

Halıyı yanımdaki duvara yaslayıp bana döndü yüzünü. Bense hızla gözlerimi vücudundan çekip kafamı önüme eğdim. Az önce ne yaptığımın farkındalığıyla kızaran yanaklarımı saklamaya çalışıyordum açıkçası kafamı önüme eğerek.
Bana seslenmek için nefes aldı ama duraksadı bir anda. Sanırım nasıl seslenmesi gerektiğini bilmediğini farketti.
Tanışmadık biz değil mi ?
Dudaklarımı kemirip ondan gelecek soruyu bekledim.
- Ah , şey pardon adını öğrenebilir miyim ?
Az önce şey mi dedi o? Kafamı yavaşça kaldırıp gözlerine bakmaya çalıştım. Çalıştım diyorum , çünkü benim göz göze gelme gibi tuhaf bir fobim var. Genelde bu gibi göze bakamamayı güven eksikliğine verirler insanlar  ama benim böyle bir problemim yok ki!

Gözlerinde uçuşan soru işaretleri bedenimi geçip kalbimde yangına sebep olurken düz ifadeyle ona bakmaya devam ettim. Fakat gözlerim eminim parlıyordur, birazda gözbebeklerim büyümüş olabilir. Gözlerime dikkatle bakıp bir anda hafifçe kaşlarını çattı. Kaşlarına dokunup normale döndürmek nasıl hissettirirdi acaba ? Kaşlarının kavislenişi bile bende bu kadar etki yaratabiliyorsa , bu sorunun cevabıyla heyecandan nefessiz kalırdım heralde
-İdil. Adım İdil.
Cevabımla birlikte dikkatle gözlerime bakmayı bırakıp yüzünü yana çevirdi. O az önce gözlerini benden mi kaçırdı yoksa ben mi yanlış anladım ?
-Evet. İdil. Pekala, sanırım evde kimse yok.
-Haklısın. Senide yordum, kusura bakma lütfen. Halı burda kalsın , yukarı çıkalım o zaman. Onlar hallederler halı işini.
Okyanus gibi gözleri bana döndüğünde kalbim düğümlendi bir anda. Saçlarımı elimle toplayıp sol omuzuma yatırırken dikkatle beni izledi. Acaba söylemeli miyim bana  dikkatle bakılmasını sevmediğimi ? Bu bakışlardan kurtulmanın tek yolu , bir an önce yukarı kata çıkmak.
Arkamı dönüp bir adım attığımda fısıldayan sesini işittim ne kadar duymadığımı düşünsede.
-Ne oluyor? Neden kalbim bu kadar hızlı?
Bu sözler bedenimde yer bulup kasılmama sebep oldu. Ikinci adımım merdivenin birinci basamağında asılı kalırken arkamdan gelen adam bir anda bana çarptı. Çarpışıyla aniden bana arkadan sarılıp düşmemi engelledi fakat daha çok ateş içinde kalan bedenini bana sundu. Tüm vücudunu sırtımda hissettim, bütün kıvrımlarını... Arkamdan bana sarılı bir şekilde kaskatı kesilen bedeniyle kulağıma ulaşan inleme sesi , benimde gerilmelere sebep oldu.
- Iyi misin? Diye sordu, sıcak nefesi kulağımı okşarken.
Cevap vermeden belime sarılı olan ellerine dokundum benden ayırmak için.
Ne kadar, daha ilk görüşten bu yana onu fazlasıyla beğensem de   bana bu kadar yakın olması beni rahatsız etmişti.
Ellerini tutup yanlarıma indirdim. Itiraz etmeden ellerini serbest bıraktı ve benim dengede kaldığıma emin olunca bir adım geriledi. Sanırım o da farkına vardı rahatsız olduğumun.
- Imm, şey. Bir kez daha teşekkür ederim. Yani işte biraz sakarımdırda.

Ona dönmeden  adımlarımı devam ettirip yukarı çıkmaya başladım. Burnundan sert bir nefes verdi, sanrım  güldü bana.
Yukarı çıktığımız da adını henüz öğrenmediğim adama döndüm.
- Yardımların için teşekkür ederim. Umarım zahmet vermemişimdir ,demek isterdim ama zaten sen istedin bana yardım etmeyi. O yüzden sorun yok.

Cümlelerimi bitirince ufak bir tebessüm filizlendirdim dudaklarımda.
O da gülümsedi dudaklarıma bakarak.