Ik zit weer es met tranen in mijn ogen weer es voor de zoveelste keer mij gevoelens te uiten aan f*cking mijn ex en mijn internetvriendin. Het zijn ook gelijk de enigste mensen die nog een stukje om me geven. Samen met mijn moeder en vader maakt 4. Met mijn broertje erbij is 5. Nou wow, echt een goed leven. Ik zit weer es in een dip. Heerlijk. Ik kan tegen niemand nu echt mijn gevoelens zeggen. Behalve tegen een internetsite die dan ook gelijk mijn hele fucking leven is. Ik ben het zat. Meer dan zat. Het voelt alsof ik langzaam wegsterf. Nou, wow lekker dramatisch maar ow zo de waarheid. Ik wil het hem nog zo graag zeggen dat ik voor hem vecht maar ik weet ook dat ik daarmee onze vriendschap zou verpesten. Nou daar ging traan 1. Ik ben zo moe, mensen. Ik kan alleen maar huilen, eten en slapen. En vooral veel schrijven. Alleen maar schrijven. Dagdromen doe ik ook nog veel. Want ja, hoe zou het anders zijn? Dat schrijven. Ik verscheur het dan weer maar dit even niet. Ik weet het niet meer. Jij? Verplaats je in me en zeg het. Alsjeblieft
Ster.
