Afraid of Love

SHUTTLE BUS ATTRACTION

Mabibigat na paghinga ang pinakawalan ko bago sagutin ang cellphone ko na kanina pa ata may tumatawag.

" Hello?! " marahas ang tono ko sa pagsagot.

" Woah! problem? " si Mich pala,bestfriend ko.Huminga akong malalim at pumikit para kalmahin ang hanggang ngayon ay nagpupuyos ko paring kalooban.

" Nothing.Napatawag ka? " mababa na ang tono ko pero may trace parin ng inis.

" Duh?! Nakalimutan mo ata na first day of work natin dear best freind! late kana uy! " sigaw niya sa kabilang linya.

" Aww! Sheet! .." pinutol kona ang tawag at mas lalo akong napamura ng makita sa relos ko na 15 minutos na kong late.

Tumingin ako ng mabuti sa daan sa takot na baka maulit yung muntik ko nang pagbangga kanina. Mabilis akong tumakbo papasok ng munisipyo ng makatawid. Ni hindi kona nga napansin ang guard at receptionist ng tatanungin sana nila kung saan ako pupunta. Hindi nako nag-elevator at tinungo ang third floor na gamit ang hagdan. Tinulak ko ang double doors ng function room at pumasok ng hinihingal. Nagangat ang lahat ng tingin sakin.Mataray na tinitigan ako ng babae sa unahan na mukhang marami ng naipaliwanag sa lahat at isa akong istorbo.

Err...." Sorry..late." sabi ko na naka peace sign.

" Late comers at the back." walang emosyong iminuwestra niya ako sa likod.

Dahan dahan akong pumunta sa likod ng yuko ang ulo at naupo sa isa sa mga silya. Huminga ako ng malalim. Expected kona na may magiging mali sa birthday ko pero hindi ganito. I've been always surrounded by gentlemen and- wait nga bakit lalaki nasa isip ko?Ah bwisit!

"Nangyari sayo? " tanong ni Mich ng makalapit sakin.

" Uh..." hindi ko alam panu ako magkukwento.

" Anu nang nasimulan niyo? " pag-iiba ko nang topic.

" you wont be working all here." sabi nung babae sa unahan na nakaagaw sa atensyon naming lahat.

" As much as we want to accomodate you all we can't. Bukod kasi sa magiging masyado tayong masikip,hindi enough ang slot para sa trabaho. So some of you were designated to some barangays kung saan may trabaho para sa inyo. The old ones know this kaya lang namin pinapaalala ay para sa mga new comers ng summer job. " mahabang paliwanag nung isang babae na medyo mas may edad ito ata yung manager ng summer job department ng munisipyo.

" Now when I call your name along your place of designation kindly stand up and find your shuttle bus service outside that will take you to your job." at nagsimula na nga ang roll call.

" Aww..hindi tayo magkasama.." reklamo ni Mich habang hinahanap namin ang shuttle bus namin.

" Oo nga eh,sayang.." nalulungkot tuloy ako. Ngayon lang kami maghihiwalay ni Mich.

" Ayun ang bus ko.." turo ni Mich.

" Gusto mo ba samahan muna kita hanapin yung sayo?" tanong niya.

" No need na baka mahuli kapa." kahit na ayoko pa siya sumakay.

" O sige..ingat ka best ah..tawagan moko maya." nagbeso kami at umalis na siya.

Saglit pakong naglibot sa mga nakahilerang bus at sa wakas! Nakita korin.

" Amethyst Dela Cruz? " sabi ko sa lalaking naka uniform ng munisipyo.

" Get in. " sabi niya matapos hanapin ang pangalan ko sa papel na hawak niya.

Nakaramdam ako ng ginhawa pagpasok dahil sa hangin na galing sa aircon ng bus. Wew! Refreshing. Pinili kong umupo sa pinakadulo dahil balak kong ituloy ang naudlot na pagbabasa ko kanina. Hinawi ko ang kurtina para naman just incase na ma-bore ako pwede akong tumingin sa tanawin sa labas. But I doubt that will happen. Nag-relax ako saglit at tsaka hinanap sa nbag ko ang libro ko. Asan kaya yun? Inilabas kona ang lahat ng gamit ko pero wala talaga. 

And then a realization hit me. Shocks! Napa-slouch ako sa kinauupuan ako sa panlulumo. Oh no! How could I have forgotten it? Ibinato ko nga pala dun sa bastos na driver kanina yung libro at dahil umalis agad sila hindi kona nabawi. Inatake ng panghihinayang ang dibdib ko. Bakit ba ang malas ko ngayon? Haist! Napabuntong hininga nalang ako. Regalo pa naman yun ng pinsan kong si William at sigurado akong magtatampo yun oras na malaman niyang naiwala ko lang basta. Nilagyan pa naman niya yun ng makabagbag damdaming dedication note. Haist! Nakakainis talaga!

Makapag- sound trip na nga lang. Inilabas ko ang I-pod ko at nag_scan ng pwedeng mapatugtog. Isinuot kona ang headset ko at ni-play ang kahit ano nalang wala ako sa mood para mamili pa. Nasimulang mag-play ang intro ng mapadako ang tingin ko sa kabilang upuan na katapat ko kung saan may iisa lang na lalaki ang nakaupo. Mukhang tulog ito.

Na na na na na na na

Na na na na na na na

Hindi ko maalis ang titig ko sa kanya.Mahaba ang buhok niya na  humahalik sa kanyang balikat. Masasabi kong perpekto ang mga kilay niya na animo'y iginuhit ng pintor. Nakapikit siya pero alam kong maganda ang mga mata niya.He has a very pointed nose imposing confidence. Then his lips...It was like Josh Grovan's a perfect pout in rosy red.

His name is written above my heart

Like he fell from the stars

And when he says, "Hello," I can't deny

That I want him to be mine

Nakasuot siya ng Bob Marley t-shirt na kulay black saying: You'll find your redemption at skinny jeans na tribal matched with an Airmax 90 Nike sneakers.

He's the sweetest kind of guy

The sweetest kind of guy

The more I get to know him

Well the more I cannot hide

That he's on my mind every single day-ay

Hope he never goes away

My crush has got to be the real thing

I love how good that I've been feeling

I'm dreaming head over heel and

Over my crush, my crush, my crush

Na na na na na na na

Na na na na--------

Pinatay kona yung I-pod ko at mabilis na umiwas sa lalaking nasa kabilang upuan. No! I am not atrracted. Eh? Attracted talaga yung word? No! Kunwari nalang hindi ko alam ang salitang attraction. Erase!Erase!

Bumaling nalang ako sa may labas ng bintana at nun ko lang napansin na wala na pala kami sa siyudad. Walang katapusang puno ang dinaraanan namin at panaka-nakang mga bundok at palayan. May Rock mountain din kaming nasumpungan. Imagine may ganito pa palng tanawin sa Antipolo? Hindi ko alam dahil sa bayan lang ako nakatira. Bigla tuloy ako nakaramdam ng guilt. Ganito bako ka- intorvert at parang wala akong alam maski sa lugar na kinalakihan ko? Masyado na yata talaga akong nakakulong sa bahay at engrossed sa lmga libro ko at subsob sa pag-aaral.

Matagal pa ang itinakobo ng biyahe hanggang sa makarating kami sa isang bahay. Pang-ilan palang ito sa bahay na namataan ko simula makalabas kami ng bayan. Mukhang malaya talaga tong Barangay Bautista. Malaki ang bahay na three-storey building.Kulay tanjerin ito napaplibutan ng mga puno at magagandang bulaklak. So dito kami magtatrabaho?

Lumingon ako sa paligid ko at napansing nagsibabaan na pala sila. Inayos ko ang sarili ko at tumayo na para makababa narin. Napatigil ako saglit ng mapaharap ako sa kabilang upuan. Wala na siya. Ano naman?