Carissa Blair's POV
May napansin akong may umilaw sa dibdiban ko kaya ini-stretch ko ang parteng yung t-shirt ko para makita ko ito. After seconds, nawala na ang liwanag. Tiningnan ko ang dibdiban ko at may kulay liwanag na bilog ito. At sa loob ng bilog, may apat na bilog na color red, blue, green at gray. Ano to?
"Y-yan ang Mark of Vistoo. Isang visible tattoo na nagpapatunay na isa kang Selepanian. Ibig sabihin, S-selepanian ka?" Tanong niya sa akin. Baliw. Siya na nga nagsabi diba? Binatukan ko nga. "Aray!"
"Baliw. Patingin nung sayo." Pakiusap ko.
Tinaas niya ang manggas ng polo niya at nakita ko ang kanya. Isang bilog na kulay blue na may parang droplet of water. Ang ganda.
"Ganyan ang hitsura kung water elementalist ka. Kung fire, bilog at may fire din siya sa loob na kulay pula. Sa earth naman, bilog na kulay green at may parang vines sa loob. At kung air naman, bilog na kulay abo at may swirls sa loob nito. At kapag random naman, kagaya ng invisibility, oblong at may silhouette ng tao sa loob." Page-explain niya. Eh etong sakin?
"Eh eto?" Turo ko sa M.o.V. ko.
"Ewan. Di ko alam." Sabi niya at nag-shrug nalang, "Nga pala, pwede mong macontrol yan. Kunyari, ayaw mong ipakita ito sa mga tao, you can cast a spell for it to disappear temporarily."
Tuango nalang ako.
"Since isa akong Selepanian, dito na lang ako mag-aaral. May dorms ba dito?" Tanong ko.
"Ah oo. Dun oh." Tinuro niya ang building na color indigo at blue. "Indigo sa boys. At blue naman sa girls." Ngayon ko lang napansin ang paligid. Napakaganda. Tumingala ako. Andaming mga bituin.
"Samahan moko pauwi. Kukuha lang ako ng gamit ko." Sabi ko at tumalikod. Wala siyang nagawa kaya sumunod nalang.
Akmang magca-cast na siya ng spell para sa portal nang pigilan ko siya.
"Try ko muna." Sabi ko. Nagconcentrate ako, pinikit ko ang mga mata ko at nagsalita. "El potale de apire."
Binuksan ko ang mga mata ko at nagulat sa nakita. N-nakagawa ako ng p-portal.
"Ang galing ko." Puri ko sa sarili. "Tara na." Hinila ko na siya papasok sa portal. Eh pano ba kasi, nakatulala.
Nang makabalik na kami sa M.W.,
"Samahan moko sa bahay." Sabi ko saka tinawagan ko ang driver namin para sunduin ako dito sa A.H. ko.
Nang makarating na kami sa bahay ko, pumasok na kami. Oo, kasama ko parin tong gunggong na to.
Pagkapasok nang pagkapasok ko, sigawan nila mama at papa ang narinig ko. Anong pinag-uusapan nila? May naririnig pa akong umiiyak si mama. Nakauwi na pala sila.
"Hon, huwag muna natin sabihin please. Masasaktan lang siya. A-ayako pa s-siyang mawala sa a-atin." Umiiyak na sambit ni mama. Kumunot ang noo ko. Tong bakulaw sa likod ko naman, tahimik lang. Buti nga.
"Pero mas masasaktan siya kung papatagalin pa natin!" Sigaw ni papa. Sino at ano ba ang pinag-uusapan nila?
Narinig kong humagulgol nalang si mama.
"We need to tell Blair--" nang marinig ko ang pangalan ko, lumabas na ako sa pinagtataguan ko at nagpakita. Bakas ang gulat sa mga mukha nila.
"Tell me what?" I coldly asked. Hindi sila nakasagot marahil dahil sa pagkagulat.
"K-kanina k-ka pa ba d-diyan?" Pag-iiba ni papa ng usapan. Pumikit ako. Ang pinaka ayaw ko sa lahat ay ang iniiba ang usapan.
"You know what I fucking hate the most right? Now answer me! Fucking tell me what?!" Sigaw ko. Hindi ko na napigilan na sumigaw.
Naramdaman kong hinawakan ni Zynyrd ang balikat ko ngunit binalibag ko lang ito.
"W-we kn-know that y-you're b-big enough to understa--" pinutol ko si mama.
"Oh cut the bullshit! Tell me direct to the fucking point, now!" Sigaw ko ulit. Nagagalit na ako kahit hindi pa nila sinasabi sa akin ngunit parang may clue na ako. Or so I thought.
"Blair! Respect your mother!" Singhal ni papa. Binalewala ko ang sinabi ni papa. Alam kong nasasaktan ko na sila pero hindi yun dahilan para kaawaan ko sila.
"I'll ask one more time. Tell. Me. What?!" May diin sa bawat salit ang pagsigaw ko.
"Y-you're not our real d-daughter. W-we just saw you in front of our gate, we saw no one so that we decided to take care of you. W-we'e sorry for not t-telling you this. I-in fact may kwintas na nakasabit sa leeg mo. T-tinago ko yun sa drawer mo. H-hanapin mo lang dun." Umiiyak na paliwanag ni mama.
Napaupo ako. Nilapitan naman ako ni Zynyrd. H-hindi yun ang inaasahan ko. I-ibig sabihin, a-ampon lang ako?
- - - - - - - - - - - -
BINABASA MO ANG
Bonturia High: The School Of Selepana
FantasyEllaine Edsy Gwen Mendoza. Cold, heartless, fearsome. That's what they think about her. Even her so-called-friends in the world she grew. She was just living an almost perfect yet simple life with her parents. But when she knew the truth, she went s...