Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Sabi nila, what feels like the end is often the beginning of our journey. Well, I love to say that I agree sa quote na yan. Eh kasi naman... Graduate na kami ng Senior High School! Kaway kaway sa college life in the next months! Stress na nga ako eh. Anong course ba kasi dapat kunin ko? Suggest naman kayo. Ah, para maka-suggest kayo sa kung anong course ang dapat na kunin ko, ipapakilala ko na muna ang sarili ko.
I know this is kind of late dahil naka-ilang chapters na ako sa pagna-narrate tapos ngayon ko pa naisipang magpakilala ng lubusan but let's just say na mas mabuti ng huli kesa hindi naman talaga nagpakilala.
Ako nga pala si Kevin Bartolome. I didn't bother to introduce myself in the first chapters kasi sobrang stress ko. Well anyway, karamihan sa mga kaibigan ko ay tinatawag akong 'Bartolome' instead of 'Kevin' dahil masyado daw'ng panlalaki ang pangalan ko. Mas mabuting surname ko nalang daw ang itawag nila sakin. Well, hindi naman ako makapalag dahil sila naman mahihirapan na tawagin ako dahil sa haba ng apelyido ko. Pero sa lahat ng kaibigan ko, si Diana lang ang tumatawag sakin sa palayaw ko na 'Kebs'. Siya kasi 'daaaw' ang one and only 'true' friend ko. Friend ko na 'daaaw' siya ever since pinanganak ako sa hospital. Magkasama na 'daaaw' kami dahil palagi naman akong pinapasama ng mama niya sa kung saan sila mapunta at yes vice versa. Duh, ewan ko ba. Tapos ang malupit pa'y itong si Diana ay hindi babae kundi lalaki! Lalaki! Tae.
This explains everything kung bakit Kevin ang pangalan ko at Diana naman ang pangalan niya kahit lalaki siya. Sabi kasi ni mama at ng mama niya na nagkapalit daw sila ng local birth certificate na na-fill up-an kaya ganun imbes na ako dapat si Diana, naging ako si Kevin.
Saklap.
Pero okay lang. Mahal ko naman ang pangalan ko. My name makes me very special among other girls with such girly taeng-tae names. Hi there!
Sa academics ko naman, consistent honor student ako pero hindi naman nagma-matter sakin 'yun. Tina-try ko nga na magpabagsak ng grades kaso ewan ko ba. Lahat ng quizzes and assignments hindi ko ginagawa para zero ako pero nakakakuha pa rin ako ng 90 above. Hahaha! Tapos sa tuwing tinatawag nga ako para sa oral participation sinasabi kong wala akong masagot pero ewan ko. May mga magic pen nga talaga ang mga instructor. Bilib naman na talaga ako sa kanila sa pagpapataas ng grades imbes na ibagsak ang tulad kong unproductive sa classroom. Yan tuloy nakatungtong si mama ng stage nung graduation namin sa senior high school nung nakaraang araw hahaha!
Magaling ako sa calligraphy. I consider myself as an artist. Tapos gumagawa rin ako ng short independent films sa tuwing wala akong magawa. Director and videographer nga ako. Producer naman si Diana. Mahilig rin ako sa photography. Hm, ano pa ba? Sumusulat rin ako ng short stories paminsan-minsan if wala na talaga akong magawa sa buhay.
Naisip ko nga na Fine Arts ang kunin ko eh. Pero gusto ko rin kasing maging pediatrician. Gusto ko ring maging fashion designer kahit hindi ako marunong mag-drawing. Tanging stickman lang ang nada-drawing ko.
