3.Bölüm - ''happiness away from me.''

901 59 12
                                    

Eve döndüğümde derin bir nefes aldım.Evimi hatırlıyordum.Yani kendimle ilgili ve ailemle ilgili herşeyi hatırlıyordum fakat diğer hiçbirşeyi hatırlamıyordum.Yavaşça odama çıktım.Odamı karıştırmaya başladım.Belki birşey bulurum ve o şey bana eskileri hatırlatır diye.Bunu bir dergide okumuştum.Eğer önemli birşey unuttuysanız o şeye en yakın eşyayı bulun ve bir süre unuttuğunuz şeyi aklınıza getirmeye çalışın falan.Çok saçmaydı biliyorum ama denemeye değerdi.Dolabımı karıştırdığımda kolye bulmuştum.Elime alıp koltuğun başına oturdum.Gözlerimi kapattım ve düşünmeye başladım.

Daha doğrusu ne düşüneceğimi düşünmeye başladım.

Evet.Ne düşüneceğimi bilmiyordum.Aklımda sadece karanlık vardı.Karanlık gözler.Anlamlı bakışlar..Sadece o gözlerin kime ait olduğunu bilmiyorum ve bu benim canımı sıkıyor.O gözler aklımın bir köşesinde kazılıydı hep.Kapının açılmasıyla gözlerimi açtım.Gelen kişi Clarie'ydi.Ve onun peşinden gelen Frances.

"Ah tatlım bulunmuşsun." dedi iğrenç bir şekilde.Gülümsemeye çalıştım ama başaramadım.Ardından kapı tıklatıldı.Gelen Tommy'di.Sevinçle gülümsedim ve ayağa kalktım.Çok hızlı kalktığım için başım dönmüştü.Hızla Tommy'e sarıldım.

"Ihhm.Arabada bunu düşürmüşsün." dedi ve avucunu açtı.Bir yüzüktü.

"Teşekkürler ama bu yüzük benim değil," dedim ve gülümsedim.O da gülümsedi.

"Senin olduğuna eminim," dedi ve yüzüğü parmağıma geçirdi.Yüzük parmağıma fazlasıyla boldu ama çaktırmamıştım.

"Teşekkürler , bayım." dedim.

"Herzaman , Hanımefendi." Kıkırdadım.Gözüm Clarie'ye kaydığında Tommy'e iğrenerek bakıyordu.Tommy'de bunu fark etti.

"Artık gideyim," dedi Tommy.

"Bencede." diye cevap verdi Clarie. Bende ilgiyi üzerime çekip ortamı yumuşatmak için öksürdüm.

"Seni geçireyim, Tommy." dedim.Gülümsedi.

"Seni yormak istemem," dediğinde başımı yana yatırdım.

"Asla yorulmam," dedim ve koluna girdim.Onu kapıdan sürükledim ve merdivenlerden aşağı inmesini sağladım.Dış kapıya geldiğimizde o tam çıkacakken onu durdurdum.

"G-görüşeceğiz , değil mi ?" diye sorduğumda güldü.

"Yarın seni saat on ikide alırım." dedi ve elindeki beyzbol şapkasını kafasına geçirdi , gitti.Usulca kapıyı kapattım ve hızlı adımlarla odama geri döndüm.

"Şimdiden seni inletecek bir sevgili bulmuşsun ha ?" Frances'in iğrenç sesini duyduğumda kaşlarımı çattım.

"Aptal aptal konuşmayı kes.En azından senin gibi yalnız değilim." dedim ve güldüm.

"Yalnız olduğumu kim söyledi ?" dedi. "Jackson Sky'la birlikteyim." 

"Jackson'da kim ? Birinci sınıflardan biriylemi çıkıyorsun ?" dediğimde güldü.

"Jack sen-" Clarie , Frances'in lafını kesti.

"Artık defol ," dedi ve Frances'i odadan çıkartıp kapıyı kapattı.

"Ahh.Çok sinir bozucu." dedi.Bende o sırada yüzüğü çıkartıp kutuya koyuyordum.Daha sonra yatağa oturdum.

"Jackson kim ?" dedim.Kasılmıştı.

"O-onu daha önce hiç görmedim.Birkaç kez üniversitede görmüştüm okadar." dedi.

Üniversite ! Aklımdan çıkmıştı.

"Pekala," dedim. "Duş almalıyım.Heryanım berbat ve kan kokuyor." dedim ve banyoya yöneldim.Kapıyı kilitledim ve soyundum.Aynada kendime şaşkınca bakıyordum.Minik bedenim dahada zayıflamıştı.Herttarafım mor ve kırmızıydı.Küveti sıcacık suyla doldurdum ve içine girdim.Gözlerimi usulca kapattım ve kafamı suya daldırdım.O anda zihnimde kesik kesik görüntüler belirdi.

"Bırak beni !" diye cıyaklıyordum bir kadına.Beni buz dolu küvetin içine attığında çığlığım bütün depoyu kaplamıştı.Ardından yanımıza siyah pelerinli bir sürü insan toplaştı.İçlerinden birisi beni tutan kadına baktı.Kadın başını salladı.Sanki zihinden zihine konuşuyor gibilerdi . Bedenim  suyun içerisinde donuyordu.Kadın benim kendimden geçtiğimi görünce ayağa kalktı.Masaya ilerledi ve bıçakları tek tek eline aldı.İçimdeki ses "O bıçaklar tek tek sana saplanacak.kaç." dedi.O an iç sesimin haklı olduğunu anladım.Kadın tam bıçağı bana saplamak için havaya kaldırdığında buzlu sudan fırladım.Koşmaya başladım.O an tek duyduğum şey tanıdık bir erkek sesiydi.

"Yakala onu , Dabria !"

Satan's Child 2 : OblitusHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin