TUTULMA

●3. Bölüm

İyi okumalar...

Medyada Egemen

Kantinde ben, Gamze, Egemen, Eda ve birkaç kişi oturuyorduk. En son olaylardan sonra iki hafta geçti. Bu iki haftada Eda 360 derece dönüş yaptı. O günki Eda sanırsın kötü ikiz kardeşiydi de gerçek Eda geri dönmüştü.

Gamze, Eda'nın bu değişimine inanmadığını, kesin aklında kutnazlıklar dolandığından bahsediyordu. Bence yanılıyordu. Eda gerçekten samimi davranıyordu. Gamze'nin Eda'ya güvenmemesi normal tabi. Ama umarım ki söylediklerinde haklı çıkmasın.

Bu iki hafta içerisinde birde Egemen ve ben... Arkadaştık. Gerçek anlamda. Sürekli şakalaşıyorduk. Sanki birbirimizi uzun süredir tanıyan iki dost gibiydik.
Eğer Eda olmasaydı belki...
Ne diyorum ben Eda'da benim arkadaşım artık ve ben kimsenin sevgilisine o gözle bakamam. Bakmamam gerek.

Şuan masada akşam için yapılacaklar planlanıyordu. Sanırım bowlinge ordanda yemeğe gidecektik. Fikir Eda'dan çıkmıştı. Bu yüzdende Gamze gelmeyeceğini belirtmişti.

#############

Buraya bu kadar kalabalık geleceğimizi hiç sanmıyordum. Abartmak gibi olmasın okulun yarısın buradaydı.
Gamze gelmeyince Erkin gelmişti. İkisi pek aynı ortamlarda bulunmak istemiyor gibiydiler. İki hafta içerisinde aynı okulda olduklarında karşılaşmamaları olanaksızdı. Her karşılaştıklarında Gamze bembeyaz kesiliyordu. Ona gerçekten acıyorum. Seni aldatan birini ne olursa olsun sevmek. Ahh berbat bir şey.

Atış sırası bana geldiğinde ayağa kalktım. Bu oyunda gerçekten iyi olduğum söylenebilirdi. Atış yaptığımda dubalardan sadece bir tanesi ayakta kalmıştı. Bir çok kişi alkışlarken. Eda ayağa kalktı.

"Vayy Elçincim bowligtede sevgili ayartmakta olduğu kadar iyisin bakıyorumda."

Ne saçmalıyor bu konu kapandı sanmıştım.

"Bu konu kapandı, artık arkadaşız sanmıştım Eda."

"Neden seninle arkadaş olayım. Sevgilime daha yakın olup, beni ayakta uyutasın diye mi? Hiç sanmıyorum."

Bu kız beni kendi gibi sanıyordu. Ama ben onun yaptıklarını yapacak kadar aşağlık değilim. Bunları dile getirmeyi ne kadar çok istesemde Gamze'ye sırrını tutcağıma dair güvence vermiştim. Bu yüzden ağzımı kapalı tuttum. Zaten bana fırsat tanımadan Egemen lafa daldı.

"Kes sesini Eda."

"Bak görüyorsunuz hepiniz sevgilim bile o orospuyu koruyor! İşin başarıyla sonuçlandı Elçin. Artık sevinebilirsin."

Bana iftirasını attığınl şeyler gerçekten çok ağırdı bir insan için. Artık ne yapmaya çalıştığınıda anlıyordum. Benim güvenimi kazandı, kalabalığı çağırdı çünkü herkesin burada olup düşmanının rezilliğini görmesini istiyordu. Gamze'nin gelmeyeceğini söylediği zaman sevinmişti çünkü eğer gelseydi Gamze daha fazla ağzını tutamaz onun foyasını ortaya çıkarırdı.

Taşlar yavaş yavaş yerine oturduğunda ağlıyordum artık. Rezil olduğuma değil, aptal olduğuma.

Bunun daha fazla sürmesini istemediğimden oradan uzaklaştım. Çıkışa doğru koştum. Geride bıraktığım hiç bir şey umurumda değildi.

#################

Arabama geldiğimde peşimden birinin koştuğunu hisettim.

"Elçin dur bir dakika konuşalım!"

Bu Egemen'in sesiydi. Sesi kırgındı. Göz yaşlarım zaten yağan yağmura karıştığından yüzümü ona dönmekte bir sakınca göremedim.

"Ne konuşacağız Egemen? Benim aptallığımı mı? Yoksa rezilliğimi mi?"

Egemen sıkınıyla başını geri attı. Ensesinden yavaşça ellerini kaydırarak iki yanına düşmelerine izin verdi. Yağan yağmur tanelerinden vücuduyla buluşanlar adeta onu bırakmak istemezcesine yavaşça vücudundan süzülüyorlardı. Yine yağan yağmur sayesinde üzerindeki tişört vücuduna yapışmıstı. Onun bu harika görünümü karşısında kim bilir ben ne kadar berbat görünüyordum.

"Bak ben gerçekten Eda'nın neden böyle bir şey yaptığını bilmiyorum ve yaptıklarına anlam veremiyorum. Normalde hiç böyle şeyler yapmazdı."

Sevgilisine ne kadar da güveniyordu. Yazık.
Kim bilir gerçekleri ögrense neler hissederdi.
Kesinlikle yıkılırdı.
Tanıştığımız günden beri dimdik gördüğüm adam işte o zaman yıkılırdı.

"Belkide bu yaptıklarında haklıdır. Bu yaptıklarını seni sevdiğinden yapıyordur. Kıskanıyordur aşık olduğu adamı."

Dedim sevgilisini kötülememek amacıyla çünkü gerçekleri kendi içinde bulması onun için daha sağlıklı olurdu.

"Neden kıskanıyor? Kıskanılacak hiç bir şey yok. Biz arkadaşız öyle değil mi? Ve benim ne senden ne de ondan vazgeçecek gücüm yok."

"Egemen biz ne çabuk arkadaş olduk. İki haftadır hayatındayım sadece ve sen benden vazgeçemeyeceğini söylüyorsun."

Tekrar sıkıntıyla kafasını geri attı.

"Seni kaybedemem çünkü..."

Durdu.

"Bunu sana söyleyemem. Ama gerçekten seni arkadaş olarak görüyorum ötesi yok. "

Ötesinin olmadığını biliyordum ama ne bileyim bunu onun ağzından duymak beni sebepsizce üzdü.

"Biliyorum. Ve artık buradan uzaklaşmak istiyorum izin verirsen."

"Seni eve bırakabilirim."

"Arabam var gerek yok sağol."

"Aslında bakarsan benim arabam şuan muaynede yani aslında sen beni bıraksan iyi olur."

Beni güldürmeyi başarmıştı. Ufak bir tebessüm attım ortaya.

"Bence sevgilinin yanına dönmelisin Egemen. Sana ihtiyacı olabilir."

"Yani beni bırakmak istemiyorsun. Açıkca söyleyebilirsin."

Evet seni bırakmak istemiyorum ama evine değil. Seni hak etmeyen o kızın yanına bırakmak istemiyorum.

"Atla."

#################

Egemen'den

Tariflerim sonucu nihayet evimi bulabildiğinde evimin önünde arabasıyla durmuş öylece bekliyorduk.
Ben gerçekten utanıyordum. Hem kendi adıma hemde Eda adına.
Eda'yla bu olanları gözden geçirmem gerek artık.
Eski Eda'dan eser kalmadı. Ben onu bu haliyle sevmemiştim.
Yanımdaki güzel kıza döndüm.

"Ben gerçekten Eda adına çok üzgünüm."

Dedim. Arabadan inmek için yeltendim ama aklıma geleni hiç düşünmeden gerçekleştirdim. Tekrar ona döndüm. Dudağımı yanağına yaklaştırdım. Ben bunu yaparken o deli gibi nefes alıp veriyordu. Dudağım yanağına değdiğinde öylece durdum ve kokusunu içime çektim. Yüzü kadar kokusuda ona benziyordu.
O artık nefes almayı bırakmış duruyordu.
Dudaklarımı ondan ayırdığımda gülerek

"Artık nefes alabilirsin ve iyi geceler"

Dedim. Arabadan indiğimde evimin önünde ona bakıyordum. Hala bıraktığım gibiydi. Yaklaşmalarım onu etkilediğini biliyordum ama neden hala Eda'yı bırakmamam gerektiğini söylüyordu bana. Bu gece onu o kadar rezil etmesine rağmen hala ona gitmemi söylüyordu.
İşte buna bir anlam veremiyordum.
Ona bu kadar yakın olmamın bir sebebi var tabii. Ablam. Yasemin. 3 yıl önce o piç herif yüzünden öldüğünde şuan Elçin'in olduğu yaştaydı. Ablamdan bir kere vazgeçtim. Bu kızdan vazgeçmeye pekte niyetli değilim.

Yazım yanlışlarım varsa affedin canlarım..♡