"Sessizlik!"
Bir çarşamba sabahı, dördüncü dersin sonunda bizi bahçede toplarken nasıl sessiz olmamızı bekliyorlardı ki?
"Okulumuzda bazı kötü olayların olduğu hepimizce biliniyor sanırım..." dedi müdürümüz tok sesiyle konuşurken.
Ha... Klasik şeylerdi. Meredy'yi okula kaydettiğimiz ilk gün böyle bir konuşma gözünü korkutmazdı umarım. Gerard'ı birkaç kez okulda görmüştüm daha önce, pek bir tanışıklığımız olmasa da okulda yer edinmiş biriydi. Onun etkileneceğini pek sanmıyordum. Açıkçası okulumuz, Crime Sorciere, son tercih bir okuldu. Belirli hatalar yapıp yeni bir şans dileyenlerin tercihiydi. Zorunlu tercihi. Buraya isteyerek gelen sadece Gerard ve beni biliyordum. Dolayısıyla biraz da Meredy. Buradakilerin hepsi farklı bir maceraydı. Hepsi farklı bir tecrübe taşıyordu. Bu yüzden bu okulu tercih etmiştim. Okulumuz bu tecrübeleri eksi olarak görüp bizi yeniden şekillendirmek istese de pek ciddiye alındıkları söylenemezdi. Artı olarak gördükleri şey yüksek notlar oldukça ciddiye alınmayacaklardı da.
"Sizin de fark ettiğiniz üzere, ders giriş çıkışlarınız oldukça esnedi. Belirli saatlerimiz var ve hepiniz bu saatlere uygun hareket etmek zorundasınız."
Tamam da neden şimdi? Rüyanda mı gördün adam?
"Bunun dışında sınıflarınızı kirli görmek istemiyorum. Okul kurallarına uymayalar öncesine göre çok daha sert bir şekilde cezalandırılacaktır. Şimdi herkes sınıfına geçiyor."
Hafifçe sırıtıp dudaklarımı ıslattım.
"Hadi bakalım... Başlıyoruz."
Ağır ağır sınıfıma çıkarken etrafa kısa bir bakış attım. Herkes olayın şokunda olmalıydı ki kimseden ses çıkmıyordu. Koridorlarda dolaşan birkaç kişi de bizi sınıflara sokmaya çalışıyordu. Müdürün rüyasında görüp uygulamaya kalktığı bu sistem öğretmenlere de işlemiş olmalı ki zil çalar çalmaz sınıflara girmeye başlamışlardı. Sırama geçip etrafıma baktım uzun bir süre. Bu sistem bizim lisemizde işleyecek bir sistem değildi.
"Bakalım ne zaman patlak verecek?" dedim hafifçe gülümserken.
Dışarıya vurduğum soru büyük sessizlik olan sınıfta yankılanırken herkes uzunca bana bakmış ama herhangi bir cevap vermemişti. Çok mu yalnızdım?
Kimsenin konsantre olmadığı bir ders geçirmiştik sonuç olarak. Korkanlar, ciddiye almayıp dalga geçenler, hiçbir şey umurunda olmayanlar... Teneffüste de bu devam edip küçük tartışma grupları oluşmuştu. Okulda tam olarak kaos ortamı vardı.
Derin nefes alıp bundan kurtulmak için sınıftan attım kendimi. En azından bu konuda yorum yapamayacak birini tanıyordum.
"Meredy?"
"Ultear-san..." dedi önündeki kantine bakarken. "Burası çok büyük..."
Kolumu omzuna atıp kantine sürüklerken gülümsedim hafifçe.
"Tek derdinin bu olması ne güzel..."
Meredy alışverişini yaptıktan sonra bana döndü.
"Bir sorun mu var ki?"
Gözlerimi kısıp kantinde yükselen tartışma seslerini işaret ettim.
"Yok mu?"
"Ha..." dedi etrafına bakarken. "Yani bu söylenenler zaten normal okul kuralları değil mi?"
"Sence burası normal okul kurallarının işleneceği normal bir okul mu?"
Kaşlarını kaldırdı meyve suyunu içerken.
