İsimsiz Defter

^1^

Sabah güneşin doğuşuyla birlikte uyandım , elimi yüzümü yıkadım ve kahvemi alıp kendi köşeme sessizce çekildim demek isterdim ama şükür bugünde zorla uyandırılıp , yerlerde sürüklene sürüklene kahvaltıya indim.İndim dediğime bakmayın yani hep özenmişimdir böyle dublex evlerde kahvaltıya inmeye o yüzden yoksa yani kenar mahallenin birinde bir apartman dairesinde oturuyorum.He amacım kınamak falan değil aksine burası şehirleşmiş yerlere göre bazen çok sessiz bazende çocuk sesleriyle dolu olan bir mahalle ...

Nihayet okula gitmek için evden dışarı adımımı atabildim .her sabah aynı muhabbet yani kahvaltı yapmadan asla dışarı çıkamam çünkü evimizin minnoşu yani annem kapıyı kilitler .Neymiş efendim düşüp bayılırmışım da falanda filanda .neysem işte bende Taksi çağırdım sağolsun gelmek bilmiyor (!) o yüzden en iyisi halk otobüsü .

_Hayırdır kız gene kendi hayal aleminde mi yaşıyorsun ?

_Aman ece ya benimle uğraşmayı bırak .Hem bak muhteşem boş(!) otobüsümüz geldi binelim de fazla beklemesin bizi 

_Alemsin nur . Hazırlıklı ol da ilk biz binelim bir seferde ilk biz oturalım 

_haha o iş bende sen merak etme 

Otobüs gelince paldır küldür bir şekilde ilk defa ilk olarak otobüse adımımı attım .Bu gurur hepimizin arkadaşlar.Her neyse hemen arkadaki boşlu koltuğa koştum ve eceye yer tuttum.Hiç bakmayın okula giderken uyumam gerek en arkaya yaşlılar pek gelmez hadi yine iyiyim .Şimdi eğri oturalım doğru konuşalım bazen sizde böyle yapmıyor musunuz ? Yapıyorsanız sizde kesinlikle öğrenim üyesisinizdir .

Mükemmel konforluktaki otobüsüm(!) hoplaya zıplaya tın tın gidiyorken bende kulaklığımla güle oynaya şaka şaka uyuya uyuya gidiyordum .40 dakikanın sonunda son durağa nihayet varabilmiştik .Durun daha koşturma bitmedi.Saat 08:24 tam bir dakika sonra tramway gelicek ve boş olucak ama eğer kaçırırsak 6 dakika sonra gelecek olan ağzına kadar dolu tramwaya binmek zorunda kalırız .O yüzden tabana kuvvet koşmaya başladık vee bingo .Tam vaktinde boşboş olan tramwaya bindik .Neyseki 2 dakika sonra iniyoruz .İndiğimizde bizi yemyeşil muazzam bir okul yolu bekliyor yani ben öyle olmasını isterdim .Ece ile her gün bu yolları çekerdik yani konuşmayı da severiz ama sabahları biz biz değiliz o yüzden son ses müzik ve hayal aleminde yüzürürüz .

Sınıfın içine adımımı attım ve en ön sırada olan yerime oturdum.Ders dinlemeyi seviyorum o bakımdan ön sıralar vazgeçilmezim dememi bekliyorsanız yanılıyorsunuz .Kısa boyluyum...

Yavaş yavaş sınıf dolmaya başladı ve en yakın arkadaşlarım olan ekin ile didem de sıralarında yerlerini aldılar.

_günaydın bebeğim 

_günaydın ekinim

_günaydın kızlar günaydında bizim kız gene gelmedi .Hoca gelir az sonra ama mübarek bizimkisi yok ortalarda

_Aman didoş ya sen bilmiyor musun burçağı ? Normalde hocalar en son girer ama bizim ki mübarek hoca gibi en son giriyor .Ah bakın Duygu hoca da geldi

_Günaydın arkadaşlar 

_günaydın hocaaammm (kapı tıklatılır ve içeriye assolistimiz burçak damlar)

_hocam geç kaldığım için özür dilerim .girebilir miyim ?

_geç bakalım burçak hanım ama bir daha olmasın diyeceğim de demekten de bıktım be kızım .

_Ama hocam son senemiz gece çalıştım o yüzden sabah uyanamadım yoksa biliyorsunuz ben asla geç kalmam

_tamam bakalım öyle olsun.Evet arkadaşlar sınavınıza az bir zaman kaldı bu yüzden serbestsiniz.Emir yavrum sen bir arkadaşınla beraber kantine git ve bütün sınıfa kahve ile çikolata alın .Uykunuz açılsın daha iyi çalışırsınız .

.......................................

Defteri getirdin değil mi Burçak ?

tabiki getirdim nur .Unutur muyum hiç.

Tamam sen bana ver benim yazıcaklarım var sende test çözersin .

  Defter , defterim , defterimiz ... Bu defterde ileride hatırlamak istediğimiz bizi üzen , heyecanlandıran , sevindiren bir çok olay var . 4 arkadaş olarak kullanıyoruz .İstediğimiz zaman istediğimiz her şeyi yazıyoruz ama asla okumuyoruz .Kimin neye üzüldüğünü , sevindiğini yıl sonunda mezuniyet gecemizde öğrenicez tabi öğrenebilirsek ...