Η σιωπηλή αθωότητα της άγνοιας. Πόσες
διαδοχικές αναιρέσεις, σφαλερές διαισθήσεις.
Κοιτούσες το βουνό, το ποτάμι, το σύννεφο.
Τα ωραία κορίτσια χάθηκαν στον κήπο
πίσω από πανύψηλα χρυσάνθεμα. Η νύχτα
διαστέλλονταν πάνω απ' την πόλη. Κι εσύ
απόμεινες ασάλευτος μέσα στο διχασμό σου,
έχοντας μόνο σου άλλοθι ένα άστρο.
YOU ARE READING
Ιθάκη
RandomΈνα μικρο καταφύγιο για τις σκέψεις που μένουν άστεγες μέσα στο μυαλό μου. Ένα κοιμητήριο για τα λόγια που δεν ειπώθηκα ποτέ.
