Saved by him [ Dutch fanfic]

Part 2.

Ik stap door het poortje. Ik word tegengehouden door een vrouw in een blauw uniform. Ze zegt dat ik even moet wachten. Dan zie ik een gespierde man, in het zwart. (niet een ander getinte persoon, een persoon die een zwart pak aanheeft.) rustig naar mij wandelen. Hij doet zijn zwarte zonnenbril af, en kijkt met zijn donkere ogen in mijn ogen .. Hij komt bij mij en neemt mij bij mijn schouder. Hij neemt zijn metaaldetector en ik moet mijn armen en voeten spreiden. Hij scant & een vrouw voelt, aan mijn broek, pijpen & mouwen. Als ze bij mijn nek komen begint het te piepen. Het was mijn ketting. Dan moet ik opnieuw door het poortje, gelukkig geen gepiep meer. Ik mag door gaan. Ik loop verder & ik ben nu in het centrum van de luchthaven, bij alle winkeltjes dus. Ik loop naar de parfumerie, ik ben namelijk zot op parfum. Jammer dat ik geen flesje kan kopen, je mag namelijk geen parfum kopen en dat meenemen in je bagage. Ik loop naar buiten en ga naar een restaurant. Ik eet daar een broodje & drink daar een appelsap. Ik lust namelijk geen frisdrank. Als ik klaar ben, neem ik mijn plateau en smijt de overschot, het vuilnis in de vuilbak. Ik wandel rustig naar mijn gate. Ik kijk op mijn gsm naar mijn mails. Ik krijg een mail binnen van Mr. Green, ik open hem.

Hello Magalie,

I just read your letter, your resume.

I'm very intrested in you.

Can you come tomorrow?

Tomorrow ( March the 10th) at 10:30AM.

See ya tomorrow!

Kind regards

Mr. Green.

Wow! Ik mag gaan solliciteren! Ik zet het in mijn agenda.

Ik ga in de rij staan, want mijn vlucht vertrekt over 45 minuten. Na een kwartier wachten in de rij, is het aan mij. Ik haal mijn ticket en paspoort boven. Het is in orde. Ik mag vertrekken. Ik kan nog steeds niet geloven dat mijn vorige baas, mijn ticket betaald heeft en mij heeft aanbevolen aan Mr. Green en nog anderen. Voor Mr. Green heb ik extra mijn best gedaan, ik heb namelijk al veel over hem gehoord, allemaal positief natuurlijk! Ik stap naar het vliegtuig, toon mijn ticket en de stewardess begeleidt mij naar mijn stoel. Ik zit in 'First Class' wow! wat is het mooi hier! Die stoelen/zetels zijn super mooi! Je kunt er een bed van maken? En er ligt ook een deken op. Haha ik zal me eens lekker laten verwennen. Ik haal mijn tijdschrift boven. Na een kwartier gelezen te hebben, roept de stewardess in de microfoon dat we gaan vertrekken en dat we onze gordels moeten inklikken. Ik neem snel wat kaugom. En het vliegtuig begin te rijden. Ik knijp mijn ogen samen en knijp in mijn deken. Ik HAAT opstijgen. Eenmaal in de lucht, begin ik als een gek te geeuwen. Mijn oren zijn ontstopt. Ik steek mijn oortjes in. Ik luister naar mijn favoriete band, Coldplay. Eerst naar Atlas & dan naar Fix You. Daarna naar mijn favoriet: Viva La Vida. Na dit liedje luister ik naar Michael Buble. Beautiful Life is mijn absolute favoriet. Daarna luister ik naar de radio. Raar dat we hier radio ontvangst hebben, haha ik wist dit niet. Ik luister naar MNM. Ze kondigen een nummer aan van een of andere boyband. Ene One Direction. Ze spelen het nummer Midnight Memories. Ik vind het een leuk nummer en ik sla het op in mijn notities. Ik moet dit liedje hebben. Het is een leuke melodie. Na een uurtje zijn we geland. In het laatste uur heb ik geslapen. ( Ik weet niet hoelang een echte vliegreis naar engeland duurt, dus sorry als het fout is) Ik droomde dat die jongens van One Direction, 'The Beatles' waren. Of ja, ze leken er toch op. Eenmaal geland, sta ik op, wat ik te snel doe en daardoor zwarte vlekjes zie en weer ga zitten. Een jongen met bruine krullen kijkt mij bezorgd aan. Ik lach verward naar hem en schudt mijn hoofd dat het niks is. Hij glimlacht terug, hij heeft kuiltjes als hij lacht. Soit, ik sta, nu wat rustiger, recht. Ik neem mijn handbagage & stap uit. Ik ga door de douane en loop richting de kofferband. Ik zie weer diezelfde jongen staan. Hij kijkt mijn richting uit, ik kijk de andere kant op. Ik zie mijn koffer aankomen. Ik wil hem nemen maar het lukt niet. Diezelfde jongen van daarnet komt op mij af en zegt: Do you need any help? Uhm, yeh ... mompel ik. Hij tilt hem op alsof het niks is. Ik mompel een 'Thank you' & hij zegt dat het geen probleem is. Als ik naar buiten stap zie ik dat er wel 100 fotografen staan. En duizenden gillende meisjes. Ik schud het van mij af en loop richting buiten, naar de taxis. Ik neem een taxi en zeg hem het adres. Tijdens de rit word weer diezelfde groep, One Direction gedraaid, hetzelfde nummer. Ik neurie het mee. De taxichauffeur glimlacht naar mij en vraagt: 'Are you a directioner?' Ik kijk hem verward aan en vraag wat een directioner betekend. Hij verteld me dat het de fans zijn van die boyband One Direction. Ik mompel een nee. Ik mompel wel wat te vaak ... Na een halfuurtje te rijden komen we aan. Ik betaal de chauffeur £40 en stap uit. Ik loop richting het apartement. Ik trek de deur open en wandel naar binnen. Ik loop te sukkelen met mijn koffer. Er komt een blondharige jongen op mij afgewandeld en stelt voor om mijn koffer te dragen. Ik stem toe. Ik zeg hem dat het mij spijt dat hij mij koffer moet dragen. Hij zegt dat het niks is. Hij vraagt me iets: uhm, can I ask you something? Go ahead! zeg ik hem. Why are you taking the stairs if there is a elevator? Uhm, promise that you won't laugh vraag ik hem. No, I won't. Okay then, well ... uhm .. I'm claustrophobic ... De jongen knipperd even en zegt dan dat hij ook claustofobisch is. Als we op de 6de verdieping aankomen zeg ik hem dat het hier is. Ik open de deur en vraag hem of hij binnen wilt komen. We praten even en dan gaat hij door. Hij zegt dat hij hier op het 7de verdiep woont samen met een paar vrienden. En als er iets is of ik voel mij eenzaam dat ik altijd mag langskomen.

Oh and by the way, my name is George and what's yours? "My name is Magalie"

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ZO dit hoofdstuk is ook alweer af! Hopelijk is het een beetje langer dan het andere.

Ik schrijf mijn verhaal op mijn iPod en dat lijkt altijd wat langer op mijn scherm, dus sorry als het weer niks is. Laat het dan gewoon even weten, okay?

Zo hopelijk vonden jullie dit een boeiend stuk.

Vote & comment als je het leuk vind!

x Magalie