Saved by him [ Dutch fanfic]

Part 7

ik voel dat ik een sms heb. Ik wend me even af.

'Stay away from them or bad things will happen.'

Ik begin te trillen. De jongens zijn blijkbaar ook gestopt en kijken alle 4 naar hun gsm & dan kijken ze naar mij.

Ik vergrendel mijn gsm en probeer het van mij af te schudden. Maar het blijft door mijn hoofd spoken. De hele terugweg ben ik stil, de jongens zijn aan het praten. Niet veel later zijn we aan het appartement aangekomen. De jongens mochten er meteen intrekken. Ze vragen of ik nog even mee naar boven ga, om te helpen met hun spullen uit te pakken, ik neem het aanbod aan. Niet veel later zijn we dozen aan het uitpakken. We zijn opgesplitst in teams. Michael, Luke & Calum. Ashton & ik zijn dus een team. Wij doen het keukengerei. Ashton is, net zoals mij, heel preciesie in hoe het moet liggen in de kasten. Een halfuurtje later zijn we klaar. We besluiten om de badkamer spullen te doen, aangezien de andere 3 jongens nog bezig zijn met de living room.

In een doos vinden we waterballonnen. (sorry als het fout geschreven is) we besluiten om er een 2 tal op te blazen en ze te laten ontploffen. Maar niet voordat Ashton zijn camera subtiel heeft geplaatst om er later een Keek van te maken. De jongens zijn druk in de weer met de DVD's, CD's & Games te sorteren. Luke doet de DVD's, Calum de CD's & Michael, natuurlijk, de games.

Ashton & ik zitten te giechelen. De jongens kijken even op & schudden het dan weer van hen af.

"Okay I'll count to 3 and then we do it. Okay, Mag?" vraagt Ashton.

"Okay. Let's count togheter." vertel ik hem.

"Okay. Three, Two, ONE!!" roepen we samen.

We lopen de badkamer uit, met onze ballon in de rechterhand en de naald in de linkerhand. Als de stilletjes achter de zetel verstopt zitten, tellen we weer af, ditmaal met onze vingers. We leggen onze ballon voorzichtig op de grond, alsof we schrik hebben alsof hij al zou ontploffen. We nemen een grote zwaai & steken de naald in de ballon. 2 luide knallen laten de jongens verschieten, ze gillen als 3 meisjes. Ashton & ik liggen plat van het lachen. Zo erg dat de bijna in onze broek pissen.

de jongens murmelen iets van een "We'll get you back, Mag & Ash"

Een dik uur later zitten we taart, chocolade met aardbeien want dat wouden Michael en ik oh zo graag, te eten. Nu moeten we alleen nog de kamers doen. Iedereen doet zijn eigen kamer, ik doe natuurlijk de logeerkamer.

In no-time ben ik klaar met de kamer. Ik kijk even in alle kamers. Als ik bij Calum kom, zie ik hem verdrietig in zijn handen staren.