Sabah tam güzel bir güne başlıyordum ki,ablam benimle konuşmak için bekliyordu.Kahvaltıyı zaten hazırlamıştı.Bende konuşmamak için hemen sofraya oturdum.Ama ablam konuşmakta kararlıydı.
-Açelya!
-Efendim abla.
-Artık konuşalım mı?
-Hangi konuda?
-Mesela dün geç gelmen konusunda.
-Abla sana söylemedim mi?İşteydim dedim.
-Sence ben buna inandım mı?
-Abla sana yalan söylemiyorum.İşteydim işim biraz uzun sürdü.Biraz geç çıkmam gerekti.
-Peki,öyle olsun bakalım.
Bir yandan kahvaltı yapıp, bir yandan da konuşuyorduk.
-Benim okul işi noldu abla?
-Bugün gidip başvuracağım.
-Tamam,ben çıkıyorum abla görüşürüz akşam
-Tamam ama geç kalma.
-Tamam
Evden çıktıktan sonra Ateş'i aradım.
-Merhaba Ateş,ben gereken evrakları hazırladım kafeye gelebilir misin?
-Tamam,birazdan oradayım.
Telefonu kapattıktan sonra hemen kafeye gittim.Sonra üzerimi değiştirip işe koyuldum.Kısa bir süre sonra Ateş geldi.
-Merhaba,işte evraklar.
-Tamam,bende zaten bugün başvuru yapacaktım.
-Şey...Bugün ablam da benim için başvuru da bulunacak.Berk'ten rica etmiş benim için.Bir sorun olur mu?
-Hayır olmaz.Önce Hangimiz başvuru yaparsak bir daha yapmaya çalıştığınız da söylerler zaten başvuru da bulundunuz diye.
-Eğer ablam öğrenirse başvuru yapıldığını?
-Arkadaşım yaptı dersin.
-Diyemem ki?
-Niye?
-Çünkü dün ablam niye geç geldin dediğinde işteydim dedim.Şimdi bana sorar kim başvuru yaptı diye.Ne zaman arkadaş yaptın sen der.
-Merak etme sen olmadı ben ablanla konuşurum.
-Hayır tabikide,saçmalama!
-Nolacak ki?
-Bişey olmasından değilde,yine de senin konuşmanı istemiyorum.Kendi aramızda hallederiz artık.
-Peki,ama yardıma ihtiyacın olursa her zaman yardım edebilirim.
-Teşekkür ederim.Ben işimin başına geçeyim artık.Görüşürüz.
-Görüşürüz.
Ben hemen işimin başına geçtim.Akşam olduğunda eve gittim.Ben geldiğimde ablam evde değildi.Bende o gelene kadar yemek hazırladım.Daha sonra ablam geldi.
-Hoşgeldin abla.
-Hoşbulduk.
-Niye geç kaldın?
-İşim biraz uzadı.Çok garip ama senin kaydın yapılmış.Benden habersiz gidip kendin mi kaydoldun.
-Hayır,bütün gün işteydim.
-İllaki biri yapmış Açelya.Kendi kendine olacak hali yok ya?
-Benim için bir arkadaşım yaptı.
-Ne...Arkadaş mı?Ne ara arkadaş yaptın kendine?
-Oldu işte.
-Kim peki?Adı ne?
-Ne yapacaksın abla.
-Peki,kız mı erkek mi?
-Of abla,hadi yemek yiyelim artık.Benim Karnım acıktı.
-Hemen konuyu değiştirme.
-Konuyu değiştirmiyorum.
-Anladım ben , kesin erkek.Açelya bak eğer sevgilin falanda bana mı söylemiyorsun?
-Hayır,sevgilim yok.
-Bak eğer varsa ve bana söy-
-Of abla yok dedim ya.
-Tamam tamam hemen kızma.
Yemek yedikten sonra sofrayı birlikte topladık.Biraz ablamla birlikte oturduk.
-Senin nasıl gidiyor abla?
-Ne nasıl gidiyor?
-Berk ile nasıl gidiyor?
-Hmm,iyi gidiyor bu aralar pek görüşemiyoruz.Ya onun işi oluyor ya da benim işim oluyor.
-Tamam,ben yatıyorum çok yorgunum bugün sana iyi geceler.
-Sanada iyi geceler birtanem.
Bugün düne göre daha çok yorulmuştum.Odama gider gitmez hemen yattım.
YOU ARE READING
KALBİMDEKİ SON DAMLA
Ficção AdolescenteSerçe kadar yüreğimin gökyüzü kadar sancısı var ..