3.BÖLÜM:AKŞAM YEMEĞİ

30 7 2
                                    

🍪🍪🍪🍪🍪🍪🍪🍪🍪🍪🍪🍪🍪🍪🍪

Hala şok olmuş şekilde Ateşe bakarken" Ateş daha tanışalı 2 gün oldu ve yemeğe gitmemizi mi istiyorsun. Hayır hayatta olmaz, hem ayrıca sen çok ama çok uyuz bir çocuksun o yüzden avucunu yalarsın." Diyip avucumu gösterdim. Ateş sırıtınca elimi geri çekip kaşlarımı çattım. Ateş" Peki öyle olsun o zaman bu şeyin bir hesabı olmalı, şeye ne dersin arkadaşlarını rezil etmeme?" Diyip susunca ona en kötü bakışlarımı yollayıp" Sen çok zalim bir insansın bunu biliyorsun dimi iğrenç bir insansın alt tarafı  kızı kurtardım diye yemeğe götürmek nedir arkadaş, ıyy üf valla işin içinde arkadaşlarım olmasa nah seninle yemek yerim." Diyip kapak haraketi çekince Ateşin sırıtması genişledi ve" İyi peki bugün akşam hazırlan saat 10 da hazır ol alıcam seni birde telefon numaran lazım konumu atmam gerek hani o yüzden." Diyip yerden kalkınca ben hala yerde oturuyordum. Bana üsten bakıp" Bir de lütfen güzel bir şeyler giyin çünkü Ateş Sağlamın yanında gezicen hani o yüzden benim karizmam kirlenmesin." Diyip çıkmaya yeltendiğinde arkasından bağırarak" Bok var sende karizma Ateş." Dedim Ateş havalı bir şekilde bana dönünce ben hala ama hala yerdeydim. Ateş sırıtarak bana döndü ve" Merak etme bende karizma var, ve bir gün sende kapılacaksın bu karizmama." Diyip çıktı. Bende mal gibi yerde arkasından baka kaldım.

Ateş gittikten sonra bende hemen çıkıp sınıfa geldim ve şu an sınıfta oturmuş dedikodu yapıyorduk. Daha doğrusu onlar yapıyordu ben dinliyordum. Sargın da yoktu zaten işi çıkınca gitmek zorunda kaldı. Daha kızlara akşam yemeğini söylememiştim ama şimdi söyleyecektim çünkü söylemesem çatlayacağım. Birden kızlara dönüp" Kızlar size bir şey söyliycem ama kızmak yok tamam mı?" Diyip onlardan yanıt beklerken Amira" Hira hadi ne söyleyeceksen söyle merak şeysinden yapma bize hadi kuzum söyle." Deyince tamam anlamında kafamı sallayıp" Bakın şimdi ben hani sizi tanışın diye bırakıp gittim ya ben kütüphaneye inmiştim sonra birden sesler falan gelmeye başladı neyse sonra kitaplık az daha üzerime düşüyordu. Ama birden Ateş çıktı ki nereden çıktığına dair en ufak fikrim bile yok. Neyse işte o beni kurtardı falan bu Ateşin beni ikinci kurtarışı oldu birde koridorda tutmuştu beni. Ama esas kısım Ateş Dedi ki ben seni iki kere kurtardım sen bana borçlusun, bende ne borcu dedim ateşte yemek borcu Dedi ben hayatta olmaz falan dedim ama sizi rezil etmek üstüne tehdit edince mecburen kabul ettim." Diyip cümlemi bitirince hepsi şok olmuş bir biçimde bana bakıyordu. Sonra birden Amira " Lan kim lan o Ateş o çocuğun ecdadını s*kerim elimde kaldı o çocuk artık helvaları hazırlayın." Diye bağırınca sınıfa birden Ateş girdi sonra Amirayla bakışlarımızla anlaşabildiğimiz için ona kaş göz hareketleriyle arkaya bakmasını söyle Amira aniden dönünce " OHAAAA!" Dedi tabi onun bu tepkisine hepimiz sırıttık Amira birden bana dönüp" Oğlum niye söylemiyorsun jojuğun taş olduğunu lan!. Allahım ne olur sen beni affet taş olan kullarından birine azıcık kötü sözler ettim." Diyip dua edermiş gibi yukarı bakınca bir kahkaha patlattım sonra sınıfa Araf girdi Amira tekrar kapıya dönünce Arafta ona bakıyordu. Sonra Amira bağırarak" Bak işte allahım bu çocuğa az önce dediğim lafı söyleyebilirim çünkü çarpılmam." Diyip Araf'a dil çıkarınca Arafta onun dibine gelip" Daha ne kadar çarpılabilirsin ki." Deyince Amiranın sinirden kudurduğunu anladım ama bir şey yapmadım. Çünkü onları izlemek hoşuma gidiyordu sonra birden gözlerim ateşe kaydı ama onunda bana baktığını görünce bir şey yapmadım sonra o bana göz kırpınca ben ona dilimi çıkartıp önüme döndüm ve döner dönmez Amira tekmesini Araf'ın mahrem yerine geçirmişti. Araf kıvrılarak yere düşünce Ateşte hem yanına gitti sonra Amiraya " Oğlum çok pis vurdun lan benim bile uzaktan canım yandı ya! Uff kardeşim iyi misin?" Arafta hemen ayağı kalkıp birden Amiranın kolunu tutunca bende hemen onun yanına ayağı kalktım. Araf" Oğlum niye vuruyorsun lan!" Diye bağırınca yerimde sıçradım. Amira kolunu çekmeye çalışırken"Lan sen bana çarpılmış dedin tabi ki de o tekmeyi hak ettin." Diyip tekrar kolunu çekmeye çalışınca bu sefer Araf kolundan sıkı tutarak sınıftan çıkarmaya başladı. Tam bende arkadaşımı kurtarmaya gidiyordum ki Ateşte benim kolumdan tutunca gidemedim. Sonra ben ateşten kolumu almaya çalışırken debelendiğim için ikimizde yeri boylamıştık. Ben üstte Ateş altta öylece birbirimizin gözlerine bakıyorduk. Sonra ateş" Bırak kendileri halletsin." Diyince afallasamda" Arkadaşın arkadaşıma bir şey yaparsa Ateş yemin ederim senin tayfanıda seni de doğduğuna pişman ederim." diyip üzerinden kalkıp sınıftan çıktım zaten bizim mira ve Başakta gitmişti e 15 dakika önce de Sargın gitmişti. Ama işin garibi ateşle düşüşümüzden sonra telefonum birden kayboldu ve hala bulamıyorum.

𝕸𝖆𝖌𝖓𝖎𝖋𝖎𝖈𝖊𝖓𝖙 ༄Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin