"Σήκω επάνω,σήκω.Μπορεις!"μου φώναζε ο προπονητής μου.
"Δεν αντέχω αλλο"του απαντάω
"Τι δεν αντέχεις μωρή.Στους αγώνες δηλαδή πως βγαίνεις συνέχεια πρώτη"μου φωνάζει και πάλι
Μου την δίνει όταν με παρουσιάζουν ως κάτι τρομερό,ως κάτι αήττητο.Κατι που ο ίδιος το ξέρει και το κάνει πάντα επίτηδες.
"Σήκω σου λέω εδώ νίκησες την Ερμινα την καλύτερη αντίπαλο,κανένας δεν είχε καταφέρει να την νικήσει ΠΟΤΕ"τονίζει την λέξη 'ποτέ'
Γκρρρ...το συνεχίζει.
"Ρε Γιάννη 5 ώρες τώρα κάνουνε το ίδιο πράγμα."του λέω μπας και τον πείσω,3 ώρες είμαι μέσα στο ring και προπονούμε για τον επόμενο μου αγώνα
"Δεν γίνεται να σταματήσουμε τώρα Εριωνη,την επόμενη εβδομάδα δίνεις αγώνα με την ξαδέλφη της Ερμινας που από ότι ξέρω είναι κι εκείνη πολύ καλή,είναι κληρονομικό φαίνεται."
"Καλά,καλα"του λεω κουρασμένη
"Άντε επειδή είμαι στα καλά μου σε αφήνω για σήμερα."μου λέει κάπως νευριασμένος
"Γι' αυτο είσαι ο καλύτερος προπονητής"του λέω δίνοντας του μια 'φιλική'μπουνιά στον ώμο
"Και μην ξεχάσεις αύριο την ίδια ωρα,στις 16:00"
"Μέχρι;"τον ρωτάω
"Θα δείξει "μου λέει και πηγαίνει προς έναν άντρα
Μαζεύω τα πράγματα μου και πηγαίνω στο ντουλαπάκι μου να βγάλω το αθλητικο σορτσακι και να φορεσω την φόρμα μου μιας και κάνει πολύ κρύο έξω,αφού είναι Ιανουάριος. 3
Ιανουαρίου,πέρασε κιολας το 2016 και πάλι χωρίς τους δικούς μου.Βγαινω στους δρόμους και κατευθύνομαι προς την αποθήκη.
..................
Φτάνω και βλέπω τον αδελφό μου ξαπλωμένο στον παλιό καναπέ.
"Πηγές να τα πάρεις από τον Κλέι"ρωτάω τον αδελφό μου,ο οποιος φαίνεται να είναι στον κόσμο του
"Ποια να πάρω;"τι σας έλεγα;Στον κόσμο του
"Τι ποια να πάρεις ρε Αλέξ;Δεν σου είπα να περάσεις από τον Κλέι να σου δώσει το σακουλάκι;"του λέω εξαγριωμένη
"Ωωω το ξέχασα"απαντάει κάπως μετανιωμένος που με έγραψε κανονικότατα
"Μπράβο ρε Αλεξ.Και τώρα εγώ πως θα κοιμηθώ χωρίς την δόση μου;"
"Εε πάρε από το δικό μου σακουλάκι ρε Ερι"απαντάει τρομάζοντας με από το ποσό δυνατά μου φώναξε
"Εμένα μην μου φωνάζεις Αλέξ και μην με ξαναπείς Ερι" του λεω κι εγώ φωνάζοντας
"Που είναι το σακουλάκι;"τον ρωτάω
"Στον νιπτήρα της τουαλέτας"
"Τουαλέτα το λέμε τώρα"λέω ψυθιριστα
"Τι είπες;"με ρωτάει
"Τίποτα"του λέω
"Καληνύχτα'' λέω
"Καληνύχτα"μου λέει κι εκείνος
Και πηγαίνω προς το στρώμα μου διότι η αποθήκη είναι μόνο ένας μεγάλος χώρος με μια μικρή τουαλέτα που μόνο τουαλέτα δεν το λες.Οποτε ως κρεβάτι έχω ένα μικρο στρώμα.
Λοιπόν το 1ο κεφάλαιο που υποσχέθηκα.Ουφφφφ. Το τελείωσα κι αυτο,ελπίζω να σας άρεσε.Προς το παρόν Bye-Bye.
YOU ARE READING
Just die
RandomΗ Εριωνη ειναι ενα κοριτσι απο μια αποψη μονη κι απο αλλη γεματη απο ανθρωπους που την αγαπανε.Της αρεσει πολυ το box κι ασχολειτε πολυ καιρο τωρα με αυτο.Θα καταφερει να βρει αυτο που λεμε ''Ερωτας της ζωης μου'';
