Ik achtervolgde hem. Zaaaaayn? waar ben jeeee? Hij was weg? Ik zag hem niet meer. Het ene moment liep hij voor me en het andere was hij weg? Ik vertraagde mijn pas. Opeens nam iemand me aan mijn schouders vast. Ik draaide me snel om en keek recht in de ogen van Liam. Oh uh sorry.. Ik had euh iemand anders verwacht, zei ik. Hij lachte, weet ik. Ik kom je ontvoeren. Ow jaa hoor. Hij nam me vast en trok me over zijn schouder. Zaaaaaayn! riep ik. Liam kon met moeite zijn lach inhouden. Zayn sprong opeens voor Liam met een superman pak aan. Ik kon het niet meer houden van het lachen. Hij had zijn haar met gigantisch veel gel naar achteren gedaan. Liam zette me op de grond en duwde me tegen de muur. Zayn verkocht hem een paar fakeslagen. Liam deed net alsof hij doodging. Hij is waarschijnlijk zo 7 keer doodgegaan. Ik moest nog steeds lachen. Zayn of superman kwam naar me toe. Dankje, zei ik met een overdreven stem. Dankje om mijn leven te redden en mij te verlossen van die vreselijke man. Hé, riep Liam opeens. Shhht zei Zayn. Liam legde hem weer neer en speelde dood. Het is mijn taak, mevrouw, zei Zayn. Ik lachte, wat kan ik voor je doen, om je te bedanken? Kus me. Ik twijfelde geen seconde. Ik ben niet echt dood hoor, zei Liam opeens. Ik lachte weer. Nieuwe tandpasta? vroeg ik Zayn. Hij lachte, jap. Weet je, ik heb One Direction tandpasta. Hij lachte. Nee echt waar eh! Tooooon. Ik stapte naar mijn valies en haalde hem uit een zijvak. Ik gooide het naar hem. En? en wat? Smaakt het lekker? Ow jaa hoor, zei ik glimlachend. Lekkerder dan jouw zelfs. Dat kan niet. Ik haalde mijn schouders op, toch is het zo. Dat moet ik eens proberen, zei hij. Doe maar, zei ik lachend. Opeens reden we over een grote bult en stond er gelijk druk op mijn oren. Wat is dat? We zijn in de trein, zei Zayn. Nu al? Jap. Ik lachte weer, dus wat gaan we doen als we in Londen zijn aangekomen? Naar ons hotel, eten, dan hebben we een uur vrij en dan is er 3 uurtjes repeteren en dan is het avondeten en dan zijn we vrij tot morgen 8 uur. Wow, een heel schema dus. Uhuu.
De rit duurde niet zo lang, na een half uurtje waren we er. Het viel me op dat ik nog geen enkele fan had gezien. We reden uit de trein en na een kwartier waren we al aan ons hotel. We laadden alles uit en gingen naar binnen. Er stonden verschillende maaltijden klaar aan de grote tafel. Het leek me een soort van vergaderzaal maar dan veel gezelliger. Niall haalde direct overal de deksel eraf. Ik lachte, hij leek wel een uitgehongerd varken. Ik ging snel naar mijn kamer en zocht mijn gsm-lader. Als ik hem eindelijk had gevonden stak ik hem in en liet hem laden. Mijn gsm was helemaal plat. Ik ging terug naar de "vergaderzaal" en zette me aan tafel. Ik zat naast Amber en Zayn. Niall, die rechtover mij zat, was al voor een tweede keer aan het opscheppen. Ammelie? vroeg Amber me. Jaaa? Heb je zin om straks als de jongens aan het repeteren zijn, met mij naar de stad te gaan? Tuurlijk! Dan kunnen we een beetje verkennen enz. Ik knikte, klinkt goed! Toppie!
_________________________
Er komt snel wat meer actie in hoor :)
En sorry dat ik nog zo weinig update, maar ik beloof om meer te proberen! Maar mijn ouders vinden dat ik te verslaaf ben aan mijn gsm en bla bla.. Btw dit is mijn 50ste stukje! ;D danku lieve lezertjes! hou van jullie :)
Kusjesss ammelie!
JE LEEST
1 mei
FanficAmber en Ammelie, 2 meisjes. 1 band. 1 droom. 1 concert. 1 mei. Toen Amber en Ammelie naar het 1D concert gingen veranderde alles. Hun droom werd werkelijk..