1 mei

57

P.O.V.: Ammelie

Ik werd wakker. Niall zat aan de andere kant van de zetel. "je bent wakker." Uhh jaa? Wat is er? Je kijkt zo boos? Heb ik iets misdaan? Niall, ik kan het er nu echt niet bijhebben, hoor! "Ik ben niet boos" En dat moet ik geloven? "ja" Ga je nog zeggen wat er is? Ik dacht dat je hier was om me te helpen. "Ik ben hier om te helpen, maar dan moet je me wel vertellen wat er is eh?!" Wow Niall, kalm! "Neen niet kalm Ammelie! Waarom heb je niets gezegd?" Wat? Hij haalde mijn gsm tevoorschijn. Geef terug, siste ik. "Waarom heb je niets gezegd?!" Waarom zou ik? Ik dacht dat jullie het waren.. "Ammelie! Dit is serieus!" Bemoei je er niet mee Niall! Ik sprong op hem en pakte mijn gsm uit zijn hand. "Als Zayn dit te weten komt.." Je mag hem niets zeggen! "Waarom niet?!" Ik los het zelf wel op en Zayn heeft al genoeg aan zijn hoofd! Hij zuchtte. Niall! Beloof me dat je hem niets zegt! "Waarom zou ik?" Niall alsjeblieft! Niall, alsjeblieft ik smeek het u! Vertel het alsjeblieft aan niemand! Hij zuchtte weer. Opeens ging de deur open. Zayn. Ik besefte dat ik nog steeds op Niall zat en ging snel van hem af. Uh hallo, zei Zayn. Niall wat doe jij hier? "Uh Ammelie voelde zich niet zo goed, dus ben ik bij haar gebleven.." Ze voelt haar blijkbaar al veel beter. Ik schonk hem een kwade blik. "ik ga maar weer" Bye niall! "dag"

"Wat was dat daarnet?" Wat bedoel je? "Oh komaan Ammelie, je zat ver op hem!" Hij had mijn gsm gepakt! "Zal wel!" Ja! "Pff kben eens wat later toegekomen en dan zie ik dit?" Zayn, doe niet zo kinderachtig! "Oh, ik doe kinderachtig? Jij bent wel degene die op mijn beste vriend zit eh?!" Zayn! riep ik nu. Hij had mijn gsm afgepakt! Dan ben ik op hem gesprongen en uit zijn handen gepakt! "Sorry dat ik jullie momentje bederfde!" Oh dus nu moet ik mij schuldig voelen? Waarom moet jij zogezegd 3 uur repeteren en de rest maar 2 uur?! "Dat kan ik je niet zeggen." Oh en waarom niet? Dat kan je ook niet zeggen zeker? Het is al goed zeg dan maar niets meer! Ik nam mijn handtas en stormde de kamer uit. Ergens had ik gehoopt dat hij me zou achtervolgen mijn naam roepen en smeken om te blijven, maar de deur bleef toe. Ik haalde diep adem en liep naar buiten.