Een voor allen

4 | nerveuze bever

Weer een verhaaltje van _GhostRockerFan_ :)

Laat zeker ideeën voor nieuwe verhaaltjes achter in de reacties!

~

De vier tieners zaten in de kelder van het DAM college. Er heerste een gespannen sfeer. Iedereen had zenuwen in Jimmy zijn plaats. Niet dat hij er geen had, hij ging er bijna aan dood.

Het was half één ondertussen. Binnen anderhalf uur zou Jimmy bij Charlie haar huis aanbellen om te vragen of ze mee naar het park wou. 'Zeg, Jimmy, ik heb eens zitten nadenken.' Zei Jonas. 'Ai, deed het pijn.' Lachte Mila. 'Ha ha ha... Zeer grappig.' Zei Jonas al kon ook hij een lach niet onderdrukken. 'Nee, ik bedoel, is twee uur niet een beetje laat? Dan hebben de meeste mensen toch al gegeten.' Alex knikte bevestigend en Jimmy begon angstig heen en weer te kijken. Alleen Mila bleef er rustig bij. 'Chill! Dat heb ik al lang geregeld. Charlie denkt dat wij vanmiddag met twee gaan eten, om twee uur.' Het leek wel of iedereen zijn adem had ingehouden, want er klonk een gezamenlijke zucht.

Half twee, Mila en Jonas waren wat muziek aan het spelen, ze broedden op een nieuw nummer. Alex was youtube video's aan het kijken en Jimmy... Ja, Jimmy, die had al vanalles gedaan. Niets hielp om de zenuwen te verhelpen. 'Jongens, ik ga vertrekken. Ik kan hier niet nog langer blijven wachten.' Iedereen knikte en wenste hem succes toe. 'Go Jimster!' Riep Alex nog.
Wat er toen gebeurde zal ik in slow-motion uitleggen, anders kan je misschien niet volgen. Er gebeurde zoveel tegelijkertijd!

Jimmy's hand zweefde boven de deurklink toen de deur waar die aan hing open vloog. Jimmy werd door de deur naar achter geduwd en viel een meter verder op de grond. Jonas schrok zo hard dat hij zijn gitaar liet vallen, om Mila's teen. Die laatste sprong dan weer in het rond van de pijn. Alex werd opgeschrikt door het lawaai en gooide zijn laptop dicht.

Dan moet je je voorstellen dan dit allemaal tegelijk gebeurt.

Jimmy sprong recht, klaar om de persoon die dit veroorzaakt had eens goed zijn gedacht te zeggen. Maar hij stopte toen hij effectief zag wie het was. 'Hey bevers! Ik wist niet dat we afgesproken hadden, ik kwam mijn trui halen. Ik was hem hier vergeten.'

Jimmy's stoppen sloegen nu helemaal door. Hij nam zijn puffer, pufte een paar keer en probeerde te kalmeren. 'Ja, het berichtje zal niet verstuurd zijn. Waarschijnlijk een storing van de gsm masten die door samenkomst van omstandigheden even niet werkten en daardoor...' iedereen keek naar Jimmy. Allemaal met de zelfde blik. Wat was hij allemaal aan het brabbelen. 'Ik ga nu stoppen met praten.' Jonas besloot zijn beste vriend te redden. 'Hij kwam je eigenlijk juist zoeken.' Jimmy keek hem dankbaar aan en Charlie glimlachte. 'Dat is lief! Zeg Mila, mag ik nu al weten in welk restaurant we gaan eten?' Mila schudde haar hoofd. 'Nee, kom om twee uur naar het park. Ik kom je daar wel oppikken. En nu ga ik naar huis. Ik moet nog iets doen.' Deze keer kreeg Mila de dankbare blik van Jimmy. 'Ja, ik ga met je mee.' Zei Jonas. 'Kom Alex, ik moet u nog iets laten zien bij mij thuis.' De drie tieners verdwenen en Jimmy en Charlie bleven alleen achter.

'Weet jij waar Mila wilt gaan eten, ze heeft me echt nieuwsgierig gemaakt.' Jimmy knikte. 'Ik denk het ja, daarover wil ik eigenlijk nog iets zeggen. Ik euhm... ik bedoel, Mila...' Hij nam zijn puffer en pufte nog een keer. 'Mila gaat niet met je eten. Het was een smoes zodat je om twee uur vrij was en nog niets gegeten had. Eigenlijk ga ik met jou picknicken in het park om twee uur.' Charlie haar mond viel open. Dit was zo lief! 'Maar, dat is bevertastisch!'
Ze gaf hem een kus op zijn wang en verdween. Zonder achterom te kijken riep ze nog:'Ik zie je om twee uur in het park!'