KABULLENİŞ

Bölüm 5

Multi:Sude

Yemeğimi yedikten sonra Tuğçe'yi aramak için telefonu elime  aldım.
Tuğçe'yi rehberden buldum ve arama tuşuna bastım telefona kulaklığımı takıp açmasını beklemeye başladım.
5 saniye boyunca çalmadı sonra telesekreter araya girerek "Aradığınız kişiye şuan ulaşamıyor"demesiyle telefonun kapalı olduğunu anladım.
'Bu kız niye böyle davranıyordu ya'diye düşünürken abim odaya girdi.
"Oturabilirmiyim bitanem"dedi ve bende kafa sallayıp yatağa iki kere vurdum gelmesini işaret eder gibi.

"Senle bişey konuşmam gerekiyo"dedi
"Tabi abicim konuşabiliriz"dedim
"Ayşe teyze gidicekmiş"dedi o an öylece kalakaldım bizi bırakıcakmıydı yani artık gidiyor muydu?
"Abi neden"diyebildim.
"Ne neden kadın memleketine gezmeye de mi gitmesin?"dedi
O an derin bir nefes aldım.
Gerçekten şuan abimi dövmek istiyordum.
Koluna sert bir şekilde vurup yataktan itmeye çalıştım.
Öküz gibiydi abim itilmiyordu ki.
"Abi ya temelli gidiyor zannettim nasıl korktum biliyor musun?"dedim ve itmeye devam ettim.
"İtmesene be,ben sana temelli gidiyor mu dedim,manyak"dedi manyak kelimesinin üstüne bastıra,bastıra söyledi.
Güldüm bana manyak diyince hep gülüyordum.
"Annemde hep manyak derdi bana"dedim üzgünce ve biraz sessizce.
"Biliyorum"dedi ve sıkıca sarıldı.
Kafamı kaldırıp abime baktım.
"Abi"dedim
"Efendim bitanem"dedi
"Annem ve babamı sende çok özlüyor musun?"dedim ağlamaklı bir sesle ama abimin yanında ağlayamazdım abimi üzemezdim yeterince üzülüyordu zaten.
"Özlüyorum abicim"dedi,üzgünce.

Abimle yarım saat falan yatakta yattık ama uyumuyorduk.
"Abi en çok da ne dokunuyor biliyor musun"dedim
"Ne?"dedi sessizce
"O arabayı kullanan şerefsizin bize çarpan adamın kim olduğunu hala bilmememiz dokunuyor"dedim bu konu her aklıma geldiğinde delircek gibi oluyordum.
Sonra bağırmaya başladım.
"Abi o cezasını çekmeyecek mi ya?Ben kabul edemiyorum abi hazmedemiyorum,yapamıyorum abi onu bulmadan ölmeyeceğim anlıyor musun beni"diye bağırmaya devam ettim.
Abim bana sarıldı ve ağlamaya başladı hep aynısını yapıyordum ben ya, hep bu çocuk benim yüzümden ağlıyordu.
"Bende kabul edemiyorum.
Ama onu bulucaklar Derin, eğer bunu polisler yapmazsa ben yaparım "dedi sert bir şekilde bu sertliğin bana olmadığını biliyordum ama abimin böyle konuşmasını sevmiyordum.
Abim elleriyle gözlerinin altını sildikten sonra arkasında kalan saatime bakmak için sırtını döndü ve baktı saat 23.00 olmuş
"hadi yatalım artık yarın senin okulun,benimde işim var"dedi
"Ne işin var?"dedim dalga geçerek biraz gülmemiz gerekiyordu böyle üzgün yatmasına izin vereremezdim.
"Hani ben çalışıyorum ya Derin"dedi ve güldü.

Yine o aptal alarmın çalmasıyla gözlerimi açtım.
Evet çok güzel Ayşe sultan da yok yine kahvaltı hazırlamak zorundayım.
"Ogfff" diye bağırarak yataktan ayaklarımı çıkarttım ve yarı uykulu bir şekilde oturmaya başladım.
10 dakka sonra yataktam kalktım.
Gardırobu açıp askılıktan kıyafetlerimi çıkartıp yatağın üstüne attım.
Kıyafetleri giydikten sonra çoraplığı açtım ve bir babet çorap alıp ayağıma giydim.
Aşağı koşup ayakkabılıktan giymek için sporlarımı çıkardım.
"Abi ben bugün okulda yiyeceğim"diye bağırdım abim ses vermeyince
"Abi cevap versene ya"diye tekrar bağırdım.
"Ya abi cevap ver"diye bağırırken merdivenlerden çıkmaya başladım.
Odasının kapısın açtım ve baktım bir de ne göreyim.
"Abi ya insan yatağını toplamadan gider mi?" diye söylendim.
Odaya gidip telefonu tuşladım 2 kere çaldıktan sonra açtı.
"Abi ben bugün okulda yiycem sen çıkmışsın niye bu kadar erken çıktın?"dedim
"Abicim benim bugün toplantım vardı bende o yüzden burda kahvaltı yapmaya karar verdim.Sende okulda yapabilirsin tamam mı?"diyen abime
"Tamam abicim hadi öptüm."deyip kapattım.
Beni okula bırakıcak biri olmadığına göre Emir'i arıyım da beni okula bıraksın diye düşünüp telefonu tuşladım.
Son çalışa kadar açmadı manyak sonra
"Alo"sesini duyunca
"Niye 100 saat açmıyon"diye kulağına cırladım.
"Ne bağırıyon kızım sabah sabah kulağım sağır oldu"diye söylendi
"Neyse de"dedim
"Eee ne istiycen Derin"dedi güldük
"Abim bugün erken çıkmışta beni sen bırakır mısın" dedim
"Tamam mahallenin başındayım bende şimdi çıkmıştım sende in aşağı alırım"dedi
Bende telefonu kapattım.
Kapının önünde duran çantamı  omzuma atıp çıktım.
Apartmanda oturmadığımız için merdivenlerden inmek zorunda kalmıyordum.Ayağımı attığım gibi kapının dışına çıkıyordum.
10-15 adım sonra da mahalleydi zaten.