The Reality I dream

3

Malapit lang naman ang aming paaralan. Kaya naglalakad kami ni bessy araw araw. Kaso nga lang ngayong araw nato nawalan cya ng gana maglakad. Andito kami sa sasakyan nila.

"andito na tayoooo!" cheer ko to brighten her mood. nakasimangot pa rin siya kahit andito na kami sa school.

" yeah I know" sungit nya talaga.

"bessy naman. Wag ka na nga magsusungit dyan. Dali smile na" pagpupumilit ko sa kanya

"wala ako sa mood bessy"

taray? Wala dw sa mood eh *ting!* (insert light bulb here) alam ko na.

"bessy di mo pa ba ipapakita yang a million dollar worth smile mo ha?"

"hindi" matipid nyang sagot.

"di pala ha"

"Aaaaack. Hahahahahhahahaha. Bes-hahaha ssie-hahahah"

tawa niya habang nakasalampak ang kanyang likod sa upuan ng sasakyan.

"bes-hahaha ssie-hahaha ta-hahaha ma-hahaha na-hahahah"

ano ka ngayon?

"magsisimangot ka dyan oh ngingiti kana?" tanong ko. sana tumalab. Kinikiliti ko ko siya kaya tawa siya ng tawa ngayon. kailangan nyang ngumiti eh.

"ayoko ko nga. Oh ! sige subukan mo . cge na nga cge na nga" sa wakas at pumayag din. aambahin ko na sanang kilitiin ulit. Hehehe

"baba na nga tayo. May simangot pang nalalaman ee. Alis na po kami manong, salamat po sa paghatid " sabi ko sabay tingin sa kanyang driver.

"sige po manong. Wag nyo na po kaming susunduin ha?" kaya mahal ko ang babaeng to eh. Kasi Walang iwanan. Pagkababa at pagkababa namin ay parang slow motion ang paligid. bakit? Kasi lahat ng mga babaeng estudyante nakatingin samin. Nakatitig talaga na akalain mong nakakita ng kong sinong sikat. Maya maya.

" waaaaaaah ! si Joushana at Kurstel andito na!!!"

langya, anong nangyayari?

"hi Joushana!"

" hi miss Kurstel !" problema nila?

" ah eh hello, *wave hand with a smile*" sabi ko. Ganun din ginawa ni bessy.

"miss kurstel pa picture po" sabi ni girl 1.

"ako rin po. Kasama si miss joushana" sabi ni girl 2.

"ah sige ba *insert sweet smile here*"

*picture here*

*picture there*

" salamat po!" sabay nilang sabi.

"Joushana lang po, wag napo yang miss" sabi ko. Hindi ako sanay na tinatawag ng miss na sa kahit na sino. Pwera na lang kong nasa office kami ng mga magulang ni bessy kasi nasa protocol yon ng kaning kompanya, eh paaralan to kaya ibang usapan na yon.

"hayaan nyo na po kami miss Joushana." Sabi ni girl 2. Mapilit talaga.

"oo nga po" sabat pa ni girl 1

" Kurstel at Joushana na lang tawag nyu samin. Estudyante din naman kami rito gaya nyo." Pa humble na sabi ni bessy.

"pero-"

"cge alis na kami ha?" sabi ni bessy sabay hila sakin papuntang room. Bakit sila ganun? Tinanong namin sila kong bakit at ang sabi lang ay kami daw ang sweetest bff na nakita nila.

Enough reason ba yon? Private school tong pinasukan naming paaralan. Ang pangalan ay St. Mary's Academy. paano ako nakapasok?

SECRET.