Jungkook Kalbim sana ait olabilir,
ama Hayatım Şarkıya ait.
"Bu kitab küçuk yaşta kaçırılıp Amerikede büyuyan Mina'nın ve onu deliler gibi seven Kıskanç BTS makneyi K-Pop yıldızı Jeon Jungkook Hikayesidir"
(Hikayemde bol Aşk acıları var çünku karekt...
Saat çoktan oğlen vaktina gelmişti, ev sahibleri yani exo'de şirkette işleri olduğu içın sabahtan gitmişlerdi,
(Bunlarınde bi müsait zamanı yokmuş bee)
Ben ise kos koca evde yalnız ve aç kalmıştım evet çok açtım kahvaltılıkte etmemiştım, lanet olsun ki yemek yapmayıde bilmiyorum,
Dün gece chanyeol oppa ile karnımız açtığı için merkete gidip ramen almıştık gidip remenmi alsam (Allah canını alsın yemek yapmayı oğrenmeliyim)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bu tarz kiyafetlerle merkete gittim,
ve birtane ramen alarak eve doğru gidiyordum ki yolda gözume çarpan şey bir lokanta ilani oldu
Bir lokantaya elaman aranıyordu, eğer o lokantaya girarsam hem para kazanırım hemde biraz olasada yemek yapmayı oğrenirim ,
( böyle bir akıl kimde var be)
Elanda nomer ve manzil vardı daha nomerim olmadığı için arayamam, ama manzili insanlardan sorarak gidebilirim sonuçta..
~~~~~~~~~
Tam 1 saat evet evet 1 saatdır insanlardan sorayip her yeri gittim ve sonunde ( oh bee) sonunda buldum
Geldiğimde karşımda o kadarda büyuk olmayan ama çok tatlı bir lokanta vardı,
Saat oğlenden geçtiği için lokantada pek insanda yoktu ,
Kapısının yanına gelinca biraz durdum, böyle bir işte daha önce hiç çalışmadım yapabilecekmiyim acaba?
Dahada düşuncalara gömulmadan içeri girdim,
içeride sadece benimle aynı yaşlarda olan bir çocuk vardı ve sadece o siparişlerı alıyor muşterilerede o bakiyordu
Ve ben yanına gidip doğrudan doğru "Ben işe girmek istiyorum" dedim
O ise önce beni iyice süzdu ve sonra eliyle bir kapıyı göstererek "oradaki ahjumma ile konuşun buranın sahibi o" dedi
(Heralde bende buranın sahibi sen olmanı beklemiyordum)
"Peki" dedim ve kapıya doğru yürumeye başladım
Kapıdan içeri girdiğımde mutfak olduğunu fark ettim tencerelerde yemekler pişiriliyordu ve nefis yemeklerin kokusu vardi, garip olan şu ki bir tane bile aşçı yoktu, (nerede lan bunlar)
Içeriye doğru yürudum ve ilk gözumu çarptığı şey bir tabakteğı yemekte saat çoktan 4 oluyor ve ben hale yemek yememiştim,
(sakın onu yemeyi düşunme mina) dedim kendi kendime
Daha fazla kendimi tutamayip yemeğı elime alıp yemeyi başladım( ahh benim nefsim)
Yemeği tam yiyip bitirirken " Napiyorsun sen" diyen sesle yemrk boğazıma tıkılda
