yağmurlu bir gecenin ardından

gidecek yerim yürüyecek potansiyelim yoktu

"Sen doğduğundan beri lanet olsun ki bir saniye dahi huzur yok bu evde neden varsin hiç bilmiyorum salakça bi hata yaptim seni doğurmakla!"gözümden yaşlar süzülmeye başlamıştı..."sevgi yeter allah aşkına uğraşma artık aselimle o benim en küçük kızım!"demişti babam sevmezdi beni hiç bir zaman sadece severmiş gibi yapardı olsun ona bile razıydım annemde öyle olsaymış keşke."anne! Yeter neydi benim suçum hergün etmediğini birakmiyorsun seni sevdiğim her güne pişmanlik duyuyorum lanet olsun sizin gibi aileye" çileden çıkmış deli gibi bağırıyordum o gece bir saniye susmak istemezcesine taa ki annemin tokadına kadar... gururum öylesine incilmiştiki 22 yaşındaydım ve annem bana vurmuştu..."yazık"diyerek evi terk ettim ne yapacağımı bilmez halde yürüdüm istanbul sokaklarında sonra bi bar gördüm deli gibi içip deli gibi dans etmek, ağlayarak dans etmek geldi içimden. Girdiğim bar kırmızı ve mavi loş ışıklarla kaplı bir yerdi kimisi köşelerde sevgilisiyle oynaşıyordu kimisi ortada çılgınca dans ediyordu... barmene sordum"ne içersem unuturum?" Barmen hiç beklemiyor olacakki ona soru sormama şaşırdı. Değişik bir yüz ifadesiyle"neyi?"dedi. Bende hemen"annemi...olanları...herşeyi"dedim adam şaşırdı kim annesini unutmak isterdiki benden başka. Kafasıni olumlu anlamda salladığini gördüm biseyler karıştırıp önüme koydu hiç düşünmeden diktim kafama. çok sertti. Aptalca çığlık attim ve"etkisini ne zaman gösterir" dedim."bekle" demekle yetindi. Ne gıcık bi barmendi allah aşkına!sustum. işaret yaparak bir daha istedim aynısından...sonra bir tane daha ve ardından bir tane daha.... çılgınca dans etmeyle ve deli gibi ağlamayla buldum kendimi kafam hoştu ama deli gibi inkar edecek potansiyelim vardı şuanda... en son bi adam bana çok pis bakiyordu dayanamayip yanina gittim"derdin ne be lanet olası" adam beklemiyor olacakki"ne diyorsun lan git belanı başkasından bul " dedi ona ezikmişcesine bir bakış atıp yok saydim dans etmeye devam ettim ve artik bedenim isyanda olacakki dur dedi bana dur. Bardan cıkıp yürümeye başlamıştım yolun ortadindaydim ama ne bir adım sağa atacak nede sola atacak halim yoktu sanirim kolayı seçip düz yürüyordum tabi bu yaptıgima yürümek deniliyorsa! Bir araba korna çalıyordu deli gibi farları gözümü alıyordu bedenim hareket edemiyordu şoktan çünkü araba resmen carpacakti kitlenmistim ve en son birak kizim carpsin yaşasan ne yaşamasan ne dedim oylece durdum deli gibi yağan yağmurun altında karanlık ve ıssız bir gecede o arabanın bana çarpması için öylece durdum yolda....