yağmurlu bir gecenin ardından

asıl hissettiğim

Ne hissetiğimi bilmiyordum. Tek bildiğim şey okyanus mavisi gözler olmadan ve onun kokusu olmadan yaşamak istemediğimdi. Günlerce sorguladım kalbimi. Ezele karşı tam olarak ne hissettiğimi...
Bazı geceler korktuğum için yanına gidiyordum bana öyle sarılıyorduki o an aklındakinin ben olmadığımı anlıyordum. Bu adam kimdi? onun kalbindeki kimdi? Peki ya benim kalbim ne hissediyordu? Bu soruların cevabını merak ediyorum ve sırf onu daha iyi tanımak ve kendimin ne istediğini anlamak için savaşacaktım.

Ezel... o çok farklıydı bazı geceler kâbus gördüğünü anlıyordum aslı diye bir kızı sayıkladığını duydum ama fazla takılmamıştım. Bir insan hem bu kadar sert hemde nasıl bu kadar duygusal olabilirdi? Kâbus gördüğü anlarda gözünden bir iki damla yaş geliyordu ve delicesine terliyordu ben o kadar terin arasından o iki damla yaşı seçebiliyordum işte onu bu kadar yakından ve dikkatli izliyordum.

Şu son günlerde iyice aslı ismini duymaya başlamıştım bu evde olalı bir buçuk ayı geçmişti artık ezel bana alışmıştı. Evde ilk beni görmeye, benle kahvaltı yapmaya,benle televizyon izlemeye her şeyime alışmıştı. Bu arada karnımdaki dikişlerde iyileştiği için artık daha çok iyi hissediyordum o pislik adem adlı adamın lanet ellerinide unutmuştum yani artık o kaar korkmuyordum çünkü ezel her sözünde her hareketinde beni koruyacağını belli ediyordu açıkcası bende ona güveniyordum.

Yine huzursuz olduğum bir gün ezel bunu anlamış olacakki bana şefkatle sarıldı öyle bir sarıldıki o ben asıl  ailemmiş gibi hissettim. Sonra bu hissim hakkında biraz düşündüm onunla uyurken nasıl mutlu uyuduğumu ona sarılırken her şeyi unuttuğumu ve daha bir çok şeyi günlerce düşündüm sonra anladım ben onda bugüne kadar bulamadığım anne-baba şefkatini kokusunu huzurunu mutluluğunu buluyordum aynı zamanda ne kadar bu şeyi itiraf etmek benim için zor olsada o benim canımı ne kadar acıtacak olursa olsun ben ona şimdi olduğu gibi hep aşık kalacam bundan eminim. Hayatımda ilk kez bir adama aşık oluyordum nasıl davranılır bilmiyorum ne denir bilmiyorum tek bildiğim beni büyülediği o mavileri beni benden alıyor tek bildiğim bu.

"Ezel benim seninle bir şey konuşmam lazım"
"Söyle asel dinliyorum"
"Yani... nasıl söylenir bilmiyorum ama ben... galiba... burdan yani senden hiç gitmek istemiyorum"ani itirafımdan dolayı yüzüm kızarmıştı.
"Bak asel asla büyük konuşma ben sana göre biri değilim canını yakarım ve bunu yaparken tereddüt etmem ben çok karanlıktayım yaptığım şeyler seni korkutabilir beni. Yüzümden az daha tecavüze uğrayacaktın o pislik adam yani adem benim annemi ve ablamı böyle öldürdü ilk once acımasızca tecavüz etti ve ardından suda boğarak öldürdü ve tekrardan tecavüz etti en acı durumda ne biliyor musun ben ellerim bağlı bir şekilde olanları izleyebildim sadece hayatımda ağlamadığım kadar ağladım iki yıl boyunca tedavi gördüm ben sana neden anlatıyorum bilmiyorum ama bunu yapmak zorunda gibi hissediyorum ben artık hissizleştim beni iyileştirebilirsen seni asla  bırakmam işte bundan korkuyorum anla beni kimseye bağlanmak istemiyorum çünkü aslı... her neyse umarım anlamışsindır" sözleri öylesine canımı yakmıştıki gözlerimden yaş geliyordu kafamı önüme eğdim ve sadece ağladım aslı kimdi çok merak ediyordum bu adamı iyileştirmek çok istiyordum o... o benim olsun istiyorum çünkü yaralı bi adamı sevmiştim ve onu asla bırakamazdım benim olmasıni çok istiyordum...
"Ben... ben seni iyileştiririm ezel yeterki gönderme beni ben... ben sana öyle çok alıştımki bırakamam bugüne kadar yaşamıyormuşum meğer seni görünce anladım sen... sen benim hep yoktan saydığım tarafımsın ezel.. ben seni istiyorum. Ben... seni SEVIYORUM"
deli gibi ağlıyordum gerçekten beni bırakmasın istiyordum
Yanıma geldi ve bana destek olurcasına sarıldı "şşt ağlama. Ağlayan kadın görmekten nefret ederim"
Kafamı huzur kokan boynunda gizleyim bağırarak ağladım yaklaşık bir saat ağladım... beni bırakmasın.... beni sevsin... benim olsun... onun olayım

"Ezel"
"Efendim güzelim?"
"Beni bırakma"
"Sende beni"
Neee!!! Ezel bana beni bırakma mı demişti inanamıyorum bu bir şakamıydı?? Hayır hayır kesin rüyadaydım. Şükürler olsun ki her şey gerçekti onu gerçekten kazanmaya başlamıştım bir anda öyle çok mutlu oldum ki sımsıkı sarıldım ezelime oda bana sarıldı sıkıca sonra beni biraz uzaklaştırıp yüzüme yaklaştı ve "sanırım bana iyi geliyorsun baş belası" gülümsedim.
"Seni iyileştirecem güzel adam... yeter ki yanında olmama izin ver"
İyice yaklaştı ve öptü beni!!
İnanamıyorum kalbim yerinden çıkacak gibi hızlıca atıyordu!!!
İlk öpücüğümü benden alan adam benim hayatımın anlamı ikinci umudumdu öylesine mutluydum ki beceriksizce ona karşılık verdim o an dünya durmuştu sadece biz vardık sanki oyle guzel ve eşsiz bir andıki kelimelerle ifade edilmez, ancak yaşanırdı.

Arkadaşlar yorum yaparsanız sevinirim
Beğendiyseniz çok teşekkür ederim
Hepinizi seviyorum
Bu bölümü sevgili papatyama armağan ediyorum inşallah onunki bibi hepinizin içindeki çığlığa destek olabilecek şeyler yazarım hepinizi seviyorum

Morfinlivotka