Say, Goodbye To My Friend

N. Say, Goodbye My Friend

"Ayoko tong parte mo"

Walang text,  Walang call.

Madalas niya akong tinetext ng walang tigil, pero ngayon, wala.

Dalawang linggo nadin ang nakalipas nung huling pag-uusap namin.

"Mr.Vargas, may nangyari ba sa inyo ni Ms.Carsino?" tanong ni Josh, isa sa coworkers ko. Siya madalas nanlilibre sa akin ng kung ano-ano

"Ha? Bakit mo naman natanong?" tanong ko din habang inaayos yung mga papel sa lamesa

"Ano?!"
"Yun kaya lahat ang pinag-uusapan nila. Kasi madalas, magkasama kayo ni Ms.Carsino na sumasama sa mga inuman, pero ngayon, ...hindi na kayo sumasama."
"Nag-away ba kayo?"

"Hmm.."
"Hindi ko masasabi, parang napikon ko lang siya...kaya"

"Ang galing"

"Ha?"

"Mula nung nagtrabaho si Ms.Carsino dito, hindi ko siya nakikitang tunatawa o nagagalit."
"Anong ginawa mo para pikunin ang babaeng tulad niya?"

"Ha.....ha...."
"Kung ganun, mukhang malaki nga ata ang nagawa kong kasalanan sa kanya"

"Ah eh? Napasama tuloy tanong ko"
"Ah, bakit parang nagbago ang atmosphere dito? Dahil ba sa akin? O may papa--"

Biglang bumukas yung pinto, pumasok si Ylona, at nagtuloy tuloy pumunta sa kabilang lamesa.

"Come on! Cheer-up" pagbabago ko ng usapan sabay ginulo ko yung buhok ni Josh
"Libre mo naman kaya ako ng Lunch? "

"Talaga?"

"Yan nanaman, tuwing ililibre mo ako, puro beef bowl lang nililibre mo."

"Hinde. Ngayon, ililibre kita ng Mega Hamburger"

"Ang cheap.."

Naramdaman ko na parang nakatingin sa akin si Ylona sa akin kaya tumingin ako sa kanya.

Pero pagtingin ko, bigla siyang lumabas ng pinto.

"Anong ginawa mo Mr.Vargas"

"........"

Pagkalabas ko, kumuha ako ng baso at nilagyan ko ng kape sa coffe vendor.

Bakit siya masaya? Ka-inis. Hindi dapat ako maaapektuhan o magiging interesado, pero hindi pa ako nagalit ng ganto sa isang tao.

Ayoko nito. Annoying. ... lagi akong ginagalit.

Tinapon niya nalang ako ng ganun lang pagtapos nung nangyari.

Lahat ng aalis, hindi na babalik. Kahit tignan ka, hindi nila magawa..... At isa siya duon.

"Nagalit na din siya sa akin.." tulad ng mga kapatid ko, ng mga kaklase ko dati, tulad ng mga taong hindi ko kayang masalamuha.

Kinuha ko yung baso pagtapos mapuno..

"Hey..."
"Baka matapon pag hinawakan mo ng ganyan" biglang may kumuha ng baso, napatalikod ako at nakita ko si Mr.Vargas na iniimom na yung kape ko
"Andami mong nilagay na asukal"

"Hindi ako yung nagtimpla ng kape sa Coffe Vender, saka bat ba iniinom mo kape ng iba?" kainis

"Hindi na mahalaga yun, tignan mo napaso yung dila ko"

"Bagay lang sayo yan. Ami na yan." sinubukan ko kunin pero ayaw niya ibigay

"Geez... Nagbago ka na nga talaga" napahinto ako ng bigla siyang ngumiti

"......." bigla niyang binigay yung baso

"Natututo ka nading kumilos kung ano ka"
"Man, lagi mo nalang akong  iniiwasan at tinititigan ng masama nitong nakaraang araw"
"Nakakatakot ka tuloy kausapin"

"Kase!"
"Kasi... ikaw.. " kasalanan mo lahat to, kubg bakit nagkaganito

"Yeah.."
"Alam ko, hindi lang ako makapag-isip ng pag-uusapan dahil sa tension"
"Pero eto na yun"

"Huh?"

"Pagkatapos ko makakalma at makapag-isip isip... nalaman ko na nagkamali lang pala ako"
"Nadala lang ako ng emosyon ko, at lasing din ako nun"

"Huh? Anong sinasabi mo?"

"Hindi ko mapigilan, saka sino bang hindi magtataka kung kaharap nila ay isang taong attractive?"
"Kaya, Sorry.."
"Gaya ng sinabi mo, kaylangan na nating kalimutan yun at ipasintabi nalang"

"........"
"Kung ganun.. yung tungkol sa may gusto ka sa akin...?"

"Ah, Oo Nagkamali lang ako" sabi niya habang kumakamot ng batok at tumatawa
"Gusto naman kita dahil magkaibigan tayo, hindi yung ganung gusto"
"Sobrang sama ng loob ko kasi lasing ako nung araw na yun at napikon pa kita"

Bakit siya ngumingiti? Nakakapikon, ewan ko, pero bakit lalong sumama tong loob ko?

"So, Kalimutan na natin?"
"Bumalik nalang tayo kung anong meron tayo dati?"

"Pero..."

"Oh please. .."
"Kalimutan mo na ang lahat na parang hindi nangyari. Nahihiya ako."
"At.., Ugh, Nahalikan tuloy kita"

"Ikaw..."
"Hinalikan mo ako!"

"Alright. Alright"
"Kalimutan na ang dapat kalimutan" sabi niya sabay tinapik yung likod ko
"Come on, may manlilibre pa sa akin para sa paghingi ng tawad. Si Josh"

"......"
"Ayokong kumain ng Mega Burgers"

"Bakit hindi tayo magpalibre ng iba? Anong gusto mo kainin? Sushi?"

"Hey!" T/N: Si Josh talaga yang sumigaw

Kaboring... Walang magandang palabas sa t.v. Lagi namang ganito.

Sanay na akong maboring lagi. Normal na sa akin yan, Dahil wala akong alam na interesadong gawin. Lifestyle ko na yan.

Salamat sa taong yun... nasira yung buhay ko.

Dahil naisip ko yung lalaking yun, tuwing uuwi kami lagi niya akong iniinbitahan kung saan saan pero ngayon Hindi.

Oh. Tama, pwede naman akong pumunta sa bahay niya para makapag hang out

'Hang out?' hindi na kami bata.

Tama bang pumunta ako? Lagi niya akong niyayaya sa bahay niya, siguro ok lang naman na ako naman ang pumunta kusa sa bahay niya.

Hindi ba siya magugulat pag pumunta ako ng walang pasabe? Oo, tama, masusupresa siya at iwe-welcome niya ako ng nakangiti.

Bakit..... bakit ako na eexcite?

Pinindot ko yung doorbell. At, maya maya... bumukas yung pinto.

"Uh---ah..."
"Ginulat mo ko dun ah" anong reaction yan?
"Ano yun? Bat ka napadaan?"
"May problema ba?"

Weird

"Wala... Wala naman"

"Talaga..?"
"Sana tinawagan mo ako bago ka pumunta, pano kung umalis ako?"sabi niya na parang ayaw niya ako papasukin sa bahay niya
"Gusto mong pumasok?"

"......"

Iba to sa inaasahan kong mangyari. Bakit ang weird?

Say,Goodbye My Friend
N·End