Abi's POV
Hindi ko alam kung anong mangyayari saken simula ng marinig ko ang mga salitan yon..Hindi ko alam kung anong gagawin ko..Iyak lang ako ng iyak..Hanggang sa maisip kong tawagan si tita.
Calling tita..
Tita: Hello anak?
"Tita. *hik* "
Tita:Anak anong nangyari?! Okay kalang ba??
"Tita *hik* bakit di niyo sinabi agad saken? *hik* ti*hik*ta"
Tita: Teka anak sino nagsabi sayo??
"Tita narinig kopo e. *hik*"
Tita: Anak pasensya kana...Sobrang sorry sa ginawa namin ng tito ..Wag kanang umiyak anak please".
"Tita *hik* ano pong nangyari titaaa?" Hindi kona napigilan ang sarili ko at iniyak ko lahat. Hindi ko kayang marining yung sasabihin ni Tita. Pero gusto kong malaman..Gusto kong malaman kung baket.
Tita: Anak.. Mas mabuti pang pumunta ka dito..Para malinawan ka..Dito ka muna.
"Sige po tita. Magpapabook ako. Tita. Tita hindi kopo kaya kung may mangyaring masama sa kanya."
Tita: Stable na ang lagay ni Kaye nak.Nothing to worry.
"But I am really really worried right now tita."
Tita: Anak mas lalo akong nag aalala sayo..Wag kanang umiyak..Leto your friends handle you . Sorry kung naglihin sila sayo anak. Thats my choice.
"Opo tita..Tita pag dating kopo ba jan gising na siya??"
Tita: Hindi natin malalaman yan..
"Tita. Update me po please..Habang di pako nakakarating jan tita."
Tita: Sure anak. Kaya please. Dont cry na. Everything will be okay.
I ended the call..Kahit sabihin ni tita na wag akong umiyak. Sino namang nagmamahal ang hindi mag aalala pag may nangyaring masama sa taong mahal niya diba.Pero ang mas nagpasakit pa.Eh yung malaman pa yun sa araw na dapat sobrang saya ko..Ang araw na dapat sabay naming tinatawanan..At sinecelebrate.
Pumunta ako sa isang store at bumili ng caned beer. First time ko ulit uminom.Wala akong magagawa dahil sa palagay ko mas okay na to kesa umiyak ako ng umiyak at humina nanaman ang puso ko.
To be honest..Gusto kong magalit sa kanilang lahat..Gusto kong itanong sa kanila bat kailangan lahat sila maglihim saken..Pero mas pinili ko nalang intindihin..Ayokong doble nanaman yung sakit na mararamdaman ko..
Pagdating ko sa bahay. Wala si Mikay nakitulog muna kay Flourine..Inopen ko yung phone ko at muka agad niya ang nakita ko..Umiyak ako ng umiyak...
"Mahal..Mahal ko..Okay kalang diba? Hindi ka naman masyadong nasaktan diba? Mahal.." </3
Naka apat na can ako..Hindi kona dinamihan dahil baka magalit saken si Kaye..Bukas na bukas din magpapabook nako ng ticket..
Siguro..Kahit sobrang saket para saken ng araw na'to. I should be thankful at safe siya..
"Happy anniversary mahal.."
Nakatulog nako sa sobrang kalasingan...
*dream*
"Mahal..Gising na.Nandito na baby girl mo."
| after a minute |
"Bakit mo hawak ang mga kamay ko?"
"Mahal! Mahal gising kana!! Mahal miss na miss na kita. Mahal nakita na din kita sa wakas.!"
"Sino ka?. Teka bat mokong tinatawag na mahal.?"
YOU ARE READING
Memories
Non-FictionDi ko alam kung ikagaganda ng buhay ko to. Trip kolang talaga .