Playboy and the Manhater(on hold)

Chapter 4

Trisha's POV:

Bago ko imulat ang mga mata ko nararamdaman kong may nakatitig sa mukha ko.Pagmulat ko.Si Unggoy.

"ano sa tingin mo ang ginagawa mo?"

"ineenjoy ang pagtingin sa mukha mo"

"baka gusto mong sumubsob sa lupa..alis"

Pinaalis ko muna siya sa harap ko at bumangon ako.Pagtingin ko sa wrist watch ko.Shit! 2 pm na eh 3 ang uwian.

"wag kanang pumasok last period naman na"

"tsk! alam ko ginagamit ko utak ko"

Ngumiti naman siyang parang baliw at hinwakan yung wrist ko sabay hila saakin patayo.

"teka nga..don't touch me!"

"tara nalang kain"

  At ayun kinaladkad na ako pero sabagay gutom din naman ako.Dumiretso kami sa parking at isinakay niya ako sa kotse niya.

"what the heck? eh pano yung sasakyan ko!"

"balikan nalang natin"

"whatever..dahil ikaw ang nag aya ikaw magbayad"

"yes honey"

"shut the fuck up"

Ngingiti ngiti siya habang nagmamaneho.Aba may saltik ata toh.Papunta kami sa P & D isang mamahaling restaurant.

"tara na"

"psshhh fine"

Pumasok na kami at asusual may waitress na lumapit.

"can i take your order sir"

Malanding sabi niya at nagpapacute pa.Nagngingitian naman silang dalawa.

"can i get your # first miss"sabay wink.

Bago pa sila maglandian sa harap ko umepal na ako.

"hey! you! that's not part of your job so better get the order now or else get out of my sight your an eyesore!"

Inirapan ako nung waitress at pumunta sa tapat ko ng nakasimangot.

"your order MA'AM" sarcastic pang pagkakasabi niya.

"i'll take everything on the menu"

"what?"-unggoy

"now get out i already give the order"

"bitch" sabi nung waitress.Ang lakas ng loob mo ha?.

"you! call the manager fire this woman right now" sabi ko dun sa isang waitress.

"honey don't, sexy pa naman"-unggoy

"shut your mouth..tinawag niya akong bitch.How dare she?"

"but Ma'am---" nag alangan pa yung waitress.

"im Trisha Camille Perillo the owner of this restaurant..better call your manager or else your fired kasama niya"

Pinagtitinginan kami so what? as if i care.Gulat na gulat si Unggoy.Yes,this is mine kaya nga siya P & D eh kasi Perillo and Domingo.

"sainyo toh?"

"yes"

"bakit di mo sinabi?"

"nagtanong kaba?"

Agad na lumapit yung manager saamin halos madapa na nga dahil patakbo na siyang lumapit.

"im very sorry ma'am i'll fire her right away"

"dapat lang..how dare she call any customer even me a bitch"

"we are very very sorry ma'am"

"fine..i'll just eat in another restaurant..nakakawalang gana"

Umalis na kami uminit lang ang ulo ko.

"grabe ka naman saan tayo kakain?"

"basta..akin na ang susi ng kotse mo"

Ibinigay naman niya at ako na ang nagdrive.

"ang hilig mo mag mura"

"wala kang pake"

"tsss"

Ganun ako eh wala na akong magagawa dun at ayokong mag bago.Inihinto ko ang kotse sa tapat ng isang maliit na tindahan.

"manong kumusta?" bati ko kay manong.

"what? dito tayo kakain?" di makapaniwalang tanong niya saakin.

"dika pa nakakain ng ganto?"

Mayaman kasi toh kaya ganyan.

"malinis ba toh?" napasimangot si manong sa sinabi niya.

Binatukan ko siya ng ubod ng lakas.

"aray"

"mahiya ka nga ang arte mo!"

"neng ok lang naman sanay na ako"-manong

"laking mayaman kasi yan manong"

Kumuha ako ng disposable cup lalagyan ng sawsawan at kumuha na ng BBQ,Isaw,Kwek Kwek,Fishball binigyan ko siya at mukhang nag aalangan pang kumain.

"subukan mo kasi"

Nakapikit pang sumubo.

Tristan's POV:

"diko kaya"

"anu ba? kung madumi o anu man yan edi sana matagal na akong patay!"

Bakit ba kasi dito pa ang naisip niya.Subo lang siya ng subo.Isinubo ko at masarap nga.

Ang dami naming nakain tuwang tuwa si Manong samin.Napaisip tuloy ako maswerte din pala ang mahihirap.Tinignan ko si Camille atun enjoy na enjoy.Diko akalain na ang isang maldita at malala ang ugali na gaya niya ay kumakain ng street foods.

"oh diba?sabi ko sayo..kesa dun tayo sa restaurant namin tsss"

"talagang ikaw pa na may ari ang ayaw kumita ang restaurant niyo"

Nagkibit balikat lang siya.Talaga tong babaeng toh.

"manong magkano?" tanong ko kay manong.

"275 iho"

"what? 275 lang?"

"oo iho"

"oh manong" abot ko salanya ng 5 libo.

"iho 275 lang ang laki ng binayad mo..oh" sabay balik niya saakin nung 5 libo.

"ok lang manong masarap naman"

At umalis na kami doon at inihatid ko na siya sa school dahil naiwan dun yung kotse niya bukas pa naman at ayun umalis nadin siya.

Buong buhay ko simula nung mawala si Sarrah sakin ngayon lang ulit ako naging masaya yung totoong saya at si Camille ang dahilan non.