Playboy and the Manhater(on hold)

Chapter 7

Trisha's POV:

Hindi ako nakatulog sa kakaisip sa pesteng lalakeng yun.Nakakainis siya.Yung sinabi niya diko maalis sa kokote ko.

"i will never leave you"

Wahhhhhhhh!!!!

Mababaliw na ata ako hindi ko alam ang sakit sa ulo.Pero naisip ko baka talagang dahil nga lang sa bet lahat ng sinabi niya.Ayokong umasa.

"Trish ok kana ba? sure kang papasok ka?"

"ok na ako..wag kang mag alala Lexie"

"halika na kung ganun"

Pumasok na kami kotse niya nalang ang gamit namin.Pupunta ako ngayon sa school para kaisapin yung Principal.Napaisip ako kung paano na yung tuition ko.

Pumunta na ako bago pa mag time.

"yes Miss Perillo?"

"ma'am yung tuition ko babayaran ko na"

"Your parents pay them for you...you have nothing to worry about"

Binayaran na?Sino naman kaya si Mama o si Papa?Pero buti nalang kasi wala na rin akong pera.Siguro dapat na akong humanap ng part time wala ng arte arte.Bukas din hahanap na ako ng pwede kong pasukan.

Pumasok na ako sa room at umupo sa upuan ko.Yung nasa harap ko di ako iniimik ngayon ah.Siguro naawa siya saakin.Kaya ayaw kong may makaalam eh kaaawaan lang nila ako.At ayoko ng kinaaawaan ng mga tao feeling ko lalong napakamiserable ng buhay ko.

Natapos na ang klase pero wala naman ang utak ko sa klinase namin.

Pauwi na kami ni Lexie ng humarang sa daan si Unggoy.Teka.Anu naman kaya ang pumasok sa kokote neto.

"ano nanaman trip mo?"

"sama ka sakin may pupuntahan tayo"

"ayoko"

"tsss..hahalikan kita"

"tsss as if--"

"kaya ko? kaya ko Camille*smirk*"

"mukha mo"

Napaatras ako bigla nung inilapit niya yung mukha niya saakin.Talagang tong lalakeng toh.

"tsss..wala namang mawawala kung sasama ka eh"

"fine"

Tinignan ko si Lexie.Kasi sabay sana kami pauwi.

"ok lang dadating si ate carol mamaya eh dun ako sa bahay magdidinner"

"ok..ingat"

"kw din"

Sumakay ako sa kotse niya.Saan naman kaya kami pupunta netong lalaking toh?

"oyyy san tayo?"

"basta"

"tsss"

Ayun hinayaan ko nalang siya kung saan niya ako dalhin hanggang ngayon naalala ko parin yung mga masasakit na salitang nasabi saakin ni mama.

"were here"

Napakunot yung noo ko.Amusement Park?

"teka nga..kung gusto mo lang manalo sa bet--"

"pwede kahit ngayon kalimutan mo muna yun"

Ano naman nakain nito?

"mag enjoy ka..wag ka munang mag isip ng kung ano ano na makakasira sa mood mo"

"k"

"tara na"

Hinila niya ako papunta sa mga rides.Pumunta kami sa may roller coaster.Talagang dito pa talaga.

"kaya mo?"

"tsss..para yan lang"

"geh tara na"

Buti nalang wala masyadong tao dito.Hindi siya ganun ka ingay at kasikip.

Sumakay na kami at nung malapit na siyang umandar.Kung makakapit tong katabi ko daig pa ang 3 years old.Siya ang nagyaya eh kung makatanong pa kanina kung kaya ko kala mo kaya niya.

"tsss ikaw naman pala ang takot"

At nung umandar na nga siya ayun nagsisisigaw siya dun na parang bakla.

Tristan's POV:

Grabe parang naiwan yung kaluluwa ko sa roller coaster na yun.Pero siya poker face.Grabe wala lang sakanya yun.

"sa susunod wag na tayong sumakay sa ganun sumakit ang tenga ko sayo"

"sa horror house nalang tayo"

"AYOKO!"

"Takot ka ara sa multo eh"

"Hi-Hindi noh!!!"

Alam ko na.Takot siya halata naman.Lagot ka.Sigurado ako.Nakakatawa pinagpapawisan na siya.

"tutal hindi sabi mo..tara na"

"k"

Ang hilig mo talaga mag panggap Camille kahit kailan.Bakit dimo nalang kasi sabihin.