Playboy and the Manhater(on hold)

Chapter 6

Lexie's POV:

Umiiyak si bestie.Anu nanaman kaya ang nangyari.Malamang family problem nanaman yan.Lagi siya umiiyak eh pag tungkol sa mga magulang niya.Dun mo talaga makikita yung other side niya.

Nakarinig ako ng pagdoorbell.Malamang si Bestie na yun.Dali dali akong bumangon sa higaan at pinagbuksan siya.Mugtong muvto ang mga mata niya.At dala niya lahat ng gamit niya.

"bes...ano nangyari?"

"bes *sob* *sob* pinaalis ako *sob* ni mama"

"ano? nagawa yun sayo ni Tita!"

Pinapasok ko muna siya.At doon kinuwento niya lahat saakin.Awang awa ako sa bestfriend ko kahit mataray yan nung bata kami inaaway niya lahat ng umaaway saakin.Siya yung laging nagtatanggol saakin kaya pag nasa gantong sitwasyon siya lagi din akong nasa tabi niya.

"sorry kung pabigat pa ako sayo"

"anu ka ba!! anung pabigat eh kaibigan kita!" bulyaw ko sakanya.

Niyakap ko siya.At ayun nilabas nga niya ang nararamdaman niya.Iyak siya ng iyak.

"ganun *sob* ba ako kasama?*sob*"

"Trish hindi"

"bakit?*sob* bakit ganun*sob*"

"Trish nandito pa ako"

Pinatulog ko na siya dun sa guestroom.Naawa ako sakanya.Lagi naalng ganyan ang Papa niya ngayon pati mama niya pinaalis siya.

Tristan's POV:

Nasaan kaya yung supladang yun.Malapit na ang time wala pa siya.Anu ba yan? kanina pa ako parang tanga dito naghihintay sa may pintuan.

Natapos na ang klase pero wala siya.Teka nga,bakit ko ba hinahanap yun? Tsss may sakit na yara ako.

"di siya papasok"-Lexie friend ni Camille.

"diko siya hinahanap noh"

"panu mo nalaman kung sino tinutukoy ko kung di mo nga talaga siya hinahanap"

Huli na.Di nalang ako nakaimik.

"nandun siya sa condo ko kung gusto mo siyang puntahan sama ka sakin"

"di noh"

Haysss.Ewan ko ba paano ako sumama basta ang alam ko nandito na kami sa tapat ng unit niya at pumasok na kami sa loob.

Pagpasok ko ayun nakita ko siyang nakahiga at tullov sa sofa.

"bakit naman kaya jan siya natulog"

Pinuntahan ko siya at tinignan parang umiyak siya buong araw mugto kasi ang mga mata niya.

"anung nangyari sakanya?"

Kinuwento saakin ni Lexie lahat at wala akong ibang naramdaman kundi awa.May pinagdadaanan pala siya.Sa bawat pagtataray at inarte niya meron pala siyang dinadamdam.All this time tinitiis niya.

Now i feel like she need someone to comfort her.And i can be that person.

Trisha's POV:

Nagising akong masakit ang ulo ko.

"kumusta?"

Anong ginagawa ng unggoy nato dito?

"anong ginagawa mo dito?"

"dinadamayan ka"

"relax bestie ako ang nagpapunta sakanya dito" si Lexie talaga.

"ok kana ba..alam ko angnangyari"

"diko kailangan ng awa mo..alis!"

"dahil ako ang kailangan mo"

"wag mo akong bwisitin ngayon wala ako sa mood"

"pwede ba wag kang magpanggap na di ka affected kung nasasaktan ka din naman"

"oo masakit!sobra wala ng nagmamahal pa sakin pati magulang ko nagawa akong kalimutan!"

"nandito naman ako..si Lexie"

"Si Lexie lang"

"ako? mukhang bang kakalimutan din kita"

Dahil lang sa bet kaya niya nasasabi yan.Iiwan niya rin ako like what my father did at pati na rin ang mama ko.Wala na talaga si Lexie nalang.

Nagulat ako ng bigla niya akong yakapin at mas lalo akong nagulat sa mga sinabi niya.

"i will never leave you Camille"