Stormdeign's Pov
Almost 1 month na kami dito sa ospital nina Mom. Ang Dad at ang kuya ko rin ay nadito na, dina diagnose pa kasi si Mom. At ngayon pa lang namin malalaman kung anong klaseng sakit ang meron siya. Kung sanang proffesional doctor na ako at sanang ako na lang ang manggagamot sa kaniya ngunit wala parin akong magagawa. Ayoko kasing matulad siya kay lolo noong namatay siya.
"You need to get rest, son. Ako munang magbabantay sa Mom mo." sabi ni Dad na lubos parin siyang nag aalala at wala pang tulog.
"Hindi ko kayang iwan si Mom, Dad. Kaya ko pa naman po. Hihintayin ko na lang po ang result." at saka niya tinapik ang balikat ko.
Nanginginig parin ang kamay ko hanggang ngayon. At habang hinihintay pa rin kami, ay biglang bumukas yung pinto ng silid na pinaghihintayan namin. At lumabas na si Doc. Agad kaming tumayo ni Dad at nilapitan siya.
"Doc? How's my wife?" aligagang tanong ni Dad.
"This is a serious matter, Mr. Smith. At tama ang naging hinala mo." sabay tingin sakin. Lumaki ang mga mata ko sa sinabi niya. She can't be. Bata pa si Mom at hindi-------------.
"Nagkulangan na siya ng red blood cells at platelets. So in the test, it's saying na nasa Stage 4 blood cancer na si Mrs. Smith. And I'm sorry to say na we don't do anything for this. She's in coma and it's impossible to wake her up dahil humihina na any pagpintig ng puso niya. I'm sorry, Mr. Smith." she said in disappointment.
N-no. Hindi pwedeng mangyare ito.
"Doc... Please do anything. Gawin niyo po ang lahat para sa Mom ko. Magbabayad kami kahit magkano. Pagalingan niyo lang po ang Mom ko." pakiusap ko.
Si Dad tulala. Tumutulo na ang mga luha ko. Hindi pa rin siya makapaniwala sa narinig niya.
"No Aiden. We're not to please them yet it's their job to heal the patients!!!! So what do you mean, Doc??! You're saying that my wife will be dead in anytime on here???!!! What kind of Doctor you are?!!! Para saan pa at naging doctor ka kung hindi mo rin kayang pagalingin ang asawa ko???!!!!" Dad said.
Inawat ko na si Dad at naintindihan ko siya kung bakit ganito siya magreact at ako'y nagpipigil din.
"Ginagawa po namin ang trabaho namin, Mr. Smith. Wala po kayong karapatan na pagsalitain mo kami ng ganyan. Marami na po akong na encounter na ganitong klaseng pangyayari but this is my first time na ininsulto ako." sabi ni doc. I make to calm my dad.
"I'm sorry doc. Hindi ko akalain na ganito ang magiging result. I just want you to do anything to heal my wife." at sa wakas nag sorry din si Dad.
"I'll try my best for not disappoint you, Mr. Smith. But sasabihin ko na ngayon sa inyo. I can't promise. Excuse me."
At umalis na so Doc. Pinakalma ko pa so Dad atsaka pinaupo ko siya sa upuan.
"I'm sorry, son. Wala along magawa ngayon. Hindi ko naalagaan ng maayos ang Mom mo. Naging makasarili ako. Walang akong kwentang asawa." Dad is crying and this is first time of him.
"Don't blame yourself, Dad. Walang may gusto nito. Kakayanin ni Mama to. We just have to pray. I know she can make it." I take a heavy sigh.
***
Hyuna's Pov
Nasa New York Airlines kami ngayon. At dahil ngayong araw na rin ang alis ni Keith. Grabe 1 year kaming hindi magkakasama. Ang hirap non. Ngayon tinitignan ko lang ang kamay ko. At bigla na lang tumulo ang mga luhang matagal na gustong lumabas. At hinawakan ni Keith yung kamay ko. At hinwakan niya ang chin ko para magkatinginan kami.
YOU ARE READING
Heartbreaker (Justin Bieber and Zayn Malik)
Fiksi Umum"Hindi ko mapapantayan ang 6 years relationship niyo ng Fiance mo." sabi ko habang nakayuko. "But it can be worth it if you let yourself fall for me in the way I can. Don't think the consequences, and be with me." Westley said. Hindi ko maintindi...
