The note

going insane

5 minuten nadat ik het gesprek met Hope had afgerond, stond ik alweer buiten met mijn fiets. Ik reed terug naar het park en wachtte daar tot Hope arriveerde. Nog steeds had ik er geen gerust gevoel in. Wat als er camera's in de winkel hangen en ze me kunnen identificeren? De angst nam weer toe en mijn hartslag ging hoger met de seconde. Waar bleef Hope nu toch? Net op dat moment hoorde ik een bekende stem achter me.

'Hé diefje van me' grapte Hope. Ik vond het totaal niet grappig en ongepast, dus liet ik maar een zenuwachtig lachje ontsnappen. 'Wat moet ik nu doen? Gaan ze me zoeken? En misschien opsporen?' Ik wist dat ze me niet echt veel antwoorden kon geven, maar toch moest ik erover praten. Het maakte me hartstikke gek.

'Doe even rustig, Lea' zei ze een beetje geîrriteerd omdat ze zag dat ik ongerust was. 'Alles komt goed!' Het was niet veel, maar ik voelde me toch ietsje beter dan daarvoor. Hope had al veel gestolen, dus zij zal er zeker meer van weten dan ikzelf...

'Hier, drink op!' zei ze toen ze me een glazen flesje overhandigde met een oranje vloeistof. Breezer merkte ik op... Ik zag dat Hope het flesje opende en met grote slokken naar binnen klokte. Maar ik had nog nooit alcohol gedronken, en had daar eerlijk gezegd ook nog geen behoefte aan.

Hope dronk haar laatste beetje op en keek me raar aan. 'Drink dan toch wat... Het is niet elke dag gratis'. Ik opende het flesje en nam een klein slokje. Ik hoeste het uit. Mijn hele lichaam kreeg een onaangenaam warm gevoel. Ik voelde me echt niet goed., maar Hope vond het blijkbaar heel grappig, want de tranen stonden in haar ogen van het lachen. Ik lachte dan maar ongemakkelijk mee en vertelde haar dat ik best maar naar huis ging, want mijn ouders waren waarschijnlijk al thuis.

Ik nam mijn fiets en nam diep adem. Vandaag was echt een vreselijke dag. Vroeg in bed kruipen zou me zeker goed doen. Ik reed de oprit op en zag de auto's van mijn ouders staan. Hopelijk doen ze niet moeilijk over dat ik zo laat thuis ben, want daar had ik echt geen zin in! Ik zette mijn fiets in de tuin en opende met mijn sleutel de voordeur.