My Prince from Dreamland (Short Story) (On-Hold)

My Prince from Dreamland- Chapter 3

A/N: Guys! New update. Kahit alam kong walang nagbabasa. :(

I will make it as a short story na lang. 

Siguro 20 chapters or less.

But it depends.. :)

So here it goes..

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Chapter 3:

Ivan’s POV:

“IVAN?!”

“CLARISSE?!”

Si Clarisse pala itong nakabunggo ko! Hindi ko napansin! S#^t!

“Kilala mo ko?”

“Malamang ! Kaya nga alam ko pangalan mo diba? Ikaw? Bat mo ko kilala? Isa ka bas a mga fan girls ko? *smirk*”

Si Clarisse.

Siya nga.

“Excuse me?! Hindi mo o niyo ako fan! I’m your number one hater kaya pwede wag ka mangarap pwede?! Now would you please let me pass by. Thank you”

At ayun. Umalis na siya.

Iniwan niya ko.

Tinalikuran niya ko.

Hindi na niya ako maalala.

Ako

Si Ivan.

Siya

Si Clarisse.

Ang first love ko.

===========================Flashback================================

10 years old ako nun.

Nakatira kami sa isang subdivision.

May bagong lipat na mag anak sa tabi ng bahay namin.

At may anak silang babae.

Nakita ko siyang naglalaro sa may play ground mag isa. Lalapitan ko sana siya ng biglang..

“Hoy bata! Sino ka? Duyan ko yan ah!”- Bruno

“Oo nga! Alis jan!!”-Diego

“Teka? Wala naming pangalan niyo tong duyan ah? Tsaka diba play ground to! Nauna ako sha inyo eh. Tsaka mga lalaki kayo kaya dapat pagbigyan niyo ko!”- batang babae

Nagulat na lang ako ng biglang itulak ni Bruno yung bata at nahulog ito sa duyan.

Kaya agad na akong lumapit dahil umiiyak na yung batang babae.

“Hoy Bruno!”

“Bakit?”

“Bakit niyo inaaway yung bata? Kalalaki niyong tao nang aaway kayo ng babae! Hindi tama yun ah!!!”

“Gusto mo ng away?”-Bruno

Dun bigla akong sinuntok nila Bruno st Diego.

Duguan na yung mukha ko ng biglang humarang yung batang babae.

“Hoy! Tama na yan! Wag niyo na awayin shi kuya! Tinulungan niya lang naman ako eh. Tsaka kayo ang bad bad niyo eh! Chupi na nga kayo!!!”

Bigla naming umalis sila Bruno.

Agad lumapit sakin yung bata.

“Kuya ayosh ka lang ba?”

Hinawakan niya ang pisngi kong sinuntok.

Masakit pero pinilit ko ngumiti dahil ayoko makitang nag aalala yung bata.

“Ako nga pala si Ivan. Ikaw?”

“Ako po shi Clarish. Shalamat po pala sha pagligtash mo shakin dun sha mga bad boysh na yun ah!”

“Walang anuman. Ayoko kasi na may makitang inaapi na naman sina Bruno eh.”

“Friendsh na tayo kuya Ivan ah!”

“Oo naman sige!”

“Yehey!!”

Naging malapit na magkaibigan kami ni Clarisse.

Pero after ng 1 taon,

Umalis sila ng walang pasabi.

Nagulat na lang ako ng sinabi ng kasambahay nila na umalis na daw ang buong pamilya nila at pumuntang Cebu. Doon na daw sila titira.

Masakit man para sa akin ang nangyari

Wala akong ibang ginawa kundi ang maghintay at umasang babalik sila.

Dahil siya

Siya na ang mahal ko.

Kahit na bata pa ako nun.

Kaya’t hanggang ngayon,

Hinihintay ko pa din ang pagbabalik niya

At ngayon nga

Nakita ko na siya

Ngunit tila nakalimutan na niya ako.

Pero ako,

Siya pa din ang babaeng mahal ko

At gagawin ko ang lahat

Upang maalala niya ko

At

Mahalin niya din ako

Hindi ako susuko

At walang makakapigil sakin

Simula na ng operation: Paalalahanin muli si Clarisse at mahalin din ako ni Clarisse

(a/n: Haha. Ang corny nung name ng operation mo Ivan! :P XD)

------------------------------------------------------------------------------------------

Revelations!

Ivan... :''>

Vomments guys!

I need your opinions.. :)

Thanks for reading! :)

-ayemprincessdreamer :*