Chapter 12:
Andrew’s POV
Bakit ganun???
Feeling ko may nagmamatiyag sa kin...
Samin...
At nakakaramdam ako ng kakaiba...
“Haiiiiy naku! Oo eh! Kanina pa ko daldal ng daldal pero wala pala akong kausap!”
O_O
“Sorry Rina! :/”
Oo eh. Sa kakaisip ko ng kung anu ano ay nakalimutan kong may kasama pala ako!!! >_<
“Ok lang... ^_^”
“RINA!!!!”
Sino yun?
Rina’s POV:
Naglalakad kami ni Andrew at daldal ako ng daldal ng kung anek anek then malalaman ko palang wala akong kausap!
@_@
“RINA!”
Oh my gosh!
My beautiful name!
The who is calling me???
Nilingon ko ang tumatawag but I guess I had a wrong decision.
Sana di na ako lumingon.
“Ivan”
Kusang lumabas sa bibig ko.
“Aahhhmmmm... Rina...”
“Bakit?”
“Para sayo.”
“Huh? Ah sige. Aabot ko na lang kay best. ^_^”
Sige Rina.
Fake smile...
Diyan ka naman magaling eh...
Hiding your true feelings.
Smile is your mask.
That’s how weak and coward you are.
Palagi ka na lang nagkukunwari.
Kailan ka ba matututo?
Kahit sa best friend mo hindi mo rin malabasan ng hinanakit mo.
“Rina? Are you ok?”
Hindi ko namalayan na tumutulo pala ang mga luha ko.
Ha-ha-ha.
Yan ang tunay na ako.
Mahina ang loob.
Iyakin.
Takot sa madaming bagay.
Smile.
Yan tayo eh...
Smile...
Smile...
“Yes. I’m ok. ^_^”
Sinungaling ka Rina!
Pati sarili mo niloloko mo.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
Oh Rina my dear!!! :(
BINABASA MO ANG
My Prince from Dreamland (Short Story) (On-Hold)
CasualePangarap ko magkaroon ng boyfriend na prinsipe! Imposible nga ba?! Paano kung may makilala akong prinsipe mula sa ibang planeta? Ano kaya ang mangyayari? -Isay :* ------------------------------>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>------------------------------ S...
