3.BÖLÜM:
"Hıh" dedi. Ekmek boğazında kalıyordu az kalsın. Tabi o da benden böyle bir şey beklemiyordu. Sonra devam etmeye başladım.
"Shin beni bir buçuk yıl önce sebepsiz yere terk ettin. Hiçbir şey demeden çekip gittin. Bende Türkiye'ye gittim seni unutmak için. Ama neden terk ettiğini düşündüm durdum ve geri döndüm. Altı aydır aynı evde kalıyoruz ve sen sanki hiç çıkmamışız, beni hiç terk etmemişsin gibi davranıyorsun. Neden? Neden ha? Ben sıkıldım artık seni sevmekten. Neden beni terk ettiğini düşünmekten. " dedim. Dayanamadı kalbim daha fazla. Benden bu kadar. Gerçekleri konuşma vakti geldi. Bir süre konuşmadı. Yemeğini yemeye devam etti. Sanki ne diyeceğini bilmiyormuş gibiydi. Bir süre düşündükten sonra konuşmaya başladı.
"Çünkü arkadaşımla iddia'ya girmiştim." dedi. Hadi ama gerçekten de saçmalıyor.
"Shin seni 5 yıldır tanıyorum. hem ben ilk ayrıldığımızı değil, geçen senekini soruyorum." dedim.
"Şey." dedi. söyleyecek ama söyleyemiyor. Neden ama. Gerçekten sinirlenmeye başladım. Söyle artık söyle.
"Hadi söyle artık. Beni birazcık sevdiysen söyle. Delireceğim artık lütfen, yalvarırım söyle." dedim. Artık göz yaşlarımı tutamıyordum. Akmaya başladılar. Sanki acelesi vardı. Akmanın sırası mı şimdi.
"Ben, şey... Tamam, söyleyeceğim ama benim yüzümden kimseyle aran bozulmayacak. Tamam mı?" dedi. Başka çarem yok. Tamam dedim sadece. Konuşmaya başladı.
"Geçen sene senden ayrılmadan bir hafta önce beni bir numara aradı. Türkiye'den. Bana benim yüzümden seni 5 yıldır hiç görmediklerini söyledi. Adı Doruk'tu galiba abinmiş. Sonra annenle konuştum. Ağladı. Seni çok özlediğini söyledi. Hasta olduğunu ve yakında öleceğini de. Dayanamadım annene. Ben ailemi kaybettiğimde çok üzülmüştüm. Ve senin ailen vardı, benim yüzümden onlarla aran açıktı. 5 yıldır hiç Türkiye'ye gitmemiştin. Bende ayrıldım, ayrılmak zorundaydım. Aslında ben sana evlenme teklif edecektim ama telefondan sonra her şey alt üst oldu." dedi Shin.
"Hahhahah. Sinirden gülüyorum artık. Abım aradı, adı Doruk'muş. Sonra annemle konuştun, telefonda ağladı. Ölmek üzere olduğunu söyledi. Yanlış anlamadım değil mi?" dedim. Sinirlerim bozuldu. Elim ayağım titremeye başladı.
"Evet, doğru anladın. Ben seni terk ederek ailenle mutlu bir hayat bağışladım sana." dedi. "Kahretsin ya. Ben bir senedir bunun için mi üzüldüm. Beni sevmediğini düşünmüştüm. Oysa ki olmayan bir annem yüzünden ayrılmışsın benden." dedim. Çok mutluyum, beni seviyormuş.
"Olmayan bir annen mi?" dedi Shin. Şaşırdı tabi, o da haklı. Hiçbir şeyden haberi yok. "Evet, olmayan bir annem yüzünden." dedim.
"Düzgünce anlat. Nasıl yani peki o kimdi? Benimle konuşan kimdi?" dedi Shin.
"Tamam anlatıyorum. Benim annem ben 10 yaşındayken öldü. Daha doğrusu intihar etti. Hastaydı, kanser olmuştu ve tedavisi yoktu. Her gün çaresizce başka bir doktora gidiyorlardı babamla. Sonunda dayanamadı annem ve intihar etti. O Öldüğünde hiç üzülmedim biliyor musun? Çünkü bana ölmeden önce ' Ben yeterince mutlu yaşadım. Babanla aşk evliliği yaptım. Onu ilk gördüğüm anda aşık oldum. Son günlerimi yaşıyorum belki. Ama hiç üzülmüyorum öleceğim için. Çünkü geride tıpkı bana benzeyen bir kız bırakıyorum. Ben ölünce sakın ağlama. Ben mutluyum. Mutlu bir şekilde ölüyorum. Kesinlikle sevmediğin biriyle evlenme. Hayatını yaşayabildiğince mutlu yaşa.' dedi. Onun bu sözleri hiç aklımdan çıkmıyor. Sonra ben 17 yaşıma geldiğimde babam tekrar evlendi. Kadınla bir türlü yıldızımız barışmadı, anlaşamadık. Bir sene sonra da babamı ikna etmiş beni evlendirmek için. Tabi ben bunu öğrendiğimde deliye döndüm. Karşı çıktım, evin altını üstüne getirdim. Ama vazgeçmediler. Hatta intihara bile kalkıştım ama beceremedim. Yine vazgeçmediler. Evlendirecekleri kişi de benim çocukluk arkadaşımdı.Adı Doruk. Dorukla konuşmayı denedim ama ben sana aşığım hemde deliler gibi dedi. Benim de lise bitmesine bir iki hafta vardı. Annemden de biraz para kalmıştı. Sonra çocukluğumdan beri hayalim olan Kore'ye geldim. Geldim ama kaçarak. Ne babamın haberi vardı ne de üvey annemin. Telefonumu filan kırdım. Bana ulaşacakları tüm yolları kapattım." dedim Konuşunca rahatlamıştım sanki.
Bölüm sonu....
