Stalked ft. Niall Horan

Chapter 1

Heey het is eerst nog niet zo spannend. Alles is vanuit Gina haar perspectief geschreven. X

Met een grote plens water was ik mijn gezicht schoon. Ik staar naar mijn spiegelbeeld die met een levenloze uitdrukking terugstaart. Met het topje van mijn vinger wrijf ik over de wallen onder me ogen. Ik had vanacht weer niet kunnen slapen. Door een hard geluid word ik uit mijn dagdromen ontwaakt. Met grote passen snel ik de trap af. 'Joost, wat doe je?'. Ik kijk mijn jongere broertje aan. Joost viel heel erg op. Hij was binnen 8 en had een bijzondere buitenkant. Met zijn lichtblauwe ogen en blonde haren leek hij meer op mama. Ik leek meer op mijn vader, zei mam. Maar zelf had ik geen idee of het waar was. Hij had ons na de geboorte van Esmee, mijn jongste zus,verlaten. Ik herriner me niet veel van m'n vader. Ik weet nog dat hij vaak weg was, 'op reis' zei hij dan. Stiekem zocht hij de liefe van zijn leven om ons vervolgens te dumpen. Dat heb ik hem heel erg kwalijk genomen. Maar blijkbaar had mijn vader blond/bruin haar en mooie groene ogen. Dat had ik dan ook. Behalve dat mijn haar meer naar de bruine tint neigde te gaan. 'Ik zit te kleien?' zei Joost met een verontwaardige glimlach. Ik keek naar de glascherven die op de grond was uitgespreid. 'Hoort dat ook bij kleien?'. Hij haalt zijn schouders op. 'Het probeerde me op te eten'. Ik keek bozer naar Joost. Rot smoezen. Hij moest een keertje opgroeien. 'Joost het is een glas, stel je een keertje niet zo aan ja?!'. Hij steekt zijn tong uit en kleit vrolijk verder. Esmee komt nu ook strompelend de keuken binnen. Ookal is Esmee 6 ze is een stuk volwassener dan Joost. Zij leek ook vresselijk erg op Joost. En dus ook op onze moeder. 'Waar is mama?' zei ze. Ze had 's ochtends een suikerzoete stem. Narmate de dag werd ze altijd een stuk geirriteerder. 'Ze had nachtdienst, ze komt pas over een paar uur thuis' zeg ik. Esmee knikt en loopt naar de tv, die ze vervolgens veel te hard zet. 'Herriner me er aan dat ik nog een gehoor test moet gaan doen een keer met haar' mompel ik. Het was weer eens een dood normale weekend. Met z'n drieën alleen thuis. Ik besloot om weer naar boven te gaan. Met mijn benen in kleermakers zit ga ik op mijn bed zitten. Met mijn telefoon naast me en mijn laptop op mijn schoot. Ik check mijn facebook. Maar er is nog niks intressants te lezen. Niemand lijkt nog wakker te zijn. Maar Jesse en Marli vast wel al. Marli belde me elke ochtend. En kwam ook vaak langs in het weekend. Niet omdat ik vaak alleen was. Niet omdat ze geen huiswerk had of zich verveelde. Ze ergerde zich dood aan de ruzie van haar ouders. Ze zouden gaan scheiden , maar tot die tijd bleven zij en haar oudere broer Mack zo ver mogelijk uit de buurt van hun ouders. Mijn telefoon ging. Natuurlijk, Marli was al wakker. Zonder te kijken nam ik op. 'Heii lieverdje, ben je al wakker? Kom je zo meteen hier heen. M'n moeder had nachtdienst en ik wou eigenlijk zo koekjes bakken met Es en Joost, Are you in?  ' ratel ik door. 'Ik ben al wakker ja. Leuk om te horen dat je me nu al lieverd noemt. Je zou eens moeten weten schoonheid wat er allemaal aan gaat komen. Wij zullen samen gelukkig worden '. Met mijn stem dicht geknepen luister ik naar de schore stem. 'H-hallo? W-w-wie is dit? Mar? Jes? Dit is n-niet g-grappig...'. Ik hoor een simpele, maar overtuigende lach aab de andere kant van de lijn. Ik weet niet hoe, maar de rillingen trekken over mijn rug. ' Awh wat lief, je weet niet wie ik ben? Daar kom je dan snel genoeg achter. Trouwens, doe voortaan je raam dicht als je je gaat omkleden '. Ik doe mijn lippen sterker op elkaar. Wie dit ook was, He scared the fuck out of me. 'Ik weet niet wie je bent, maar ik ga ophangen...'. Ik hoor nog een paar klanken van een stem. ' Dat zou ik niet doen als - ' Waarna ik ophang. Ik zit een paar minuten roerloos op mijn bed. Duizenden vragen gigen door mijn hoofd. Wie is dit? Wat wil die van me? Waarom ik? Wat gaat hij doen? Zou hij me vanaf nu met rust laten?. Vragen waar ik het antwoord niet op weet. Pas een hele tijd later durf ik naar m'n telefoon te kijken. Onbekend nummer. Meteen daarna hoor ik een bliepje. Het was een whatsappje.

" Hallo mijn prinssesje. Je bent zo mooi.  Ik zou uren bij je kunnen zijn. Zonder een woord uit te wisselen. En als nog zou ik me niet . Ik zou je willen vasthouden. Je willen troosten. En koekjes met Joost en Esmee willen bakken . Maar helaas helaas. Er staan twee van je vrienden tussen onze liefde... Wat gaan we daar aan doen liefje? Wat gaan we doen zo dat Jesse en Marli ons niet tegen houden? Zullen we maar ons mondje over onze liefde houden. Jesse haat me al, maar helaas hij zou je nooit vertrouwd in mijn armen werpen. En ik geloof jij zelf ook niet. Maar dat komt nog wel mijn schat. Alles op zijn tijd. Ooit zullen we samen zijn, samen blijven. En misschien vind je me nu nog eng en onbetrouwbaar. We zijn voorbestemd. En ik zou niet je mondje voorbij praten. We zouden toch niet willen dat iemand pijn leed? Nee he, onze liefde hoort juist de wereld te redden. Ik hou zielsveel van jou Gina. Zo veel heeft een jongen nog nooit van een meisje gehouden. Twijfel niet aan mij, aan mijn grenzen. Ik zweer het je, ik zal ALLES doen om jou te krijgen. En dan kan ik jou, mijn prinsess tot mijn koningin maken. Ik hou van je Gina xx"