Stalked ft. Niall Horan

Chapter 4

Vinden jullie het al een beetje leuk? Zo niet zeg please wat ik moet veranderen...

'Doeeii' ik doe de deur achter Marli dicht. Haar moeder was al aan het gillen dat ze naar buiten moest komen. Max was blijven eten bij Niall. Een vriend van Max. Één van de enige vrienden die ik dan weer niet kende. En Marli kon helaas niet mee eten. Wat haar ook ook speet. Nu moest ze tussen haar ouders in zitten. Samen met Joost en Esmee drukte ik een pizza in de oven. 'Hmm, dat ziet er lekker uit he jongens. Zoeken jullie al vast maar een film uit. Mama komt laat thuis'. Beiden renden ze naar de tv waar ik een hoop discussie hoorde. Ik zuchte. Voor een keertje had ik geen zin om ermee te bemoeien. Mijn telefoon zoemde even.

Marli <3

Stond er met grote letters. Ik opende het berichtje.

"Hey beauty, wil je morgen bij mij komen. Mijn ouders zijn weg whoop whoop dikke fissa enzoo. Zin in? Okey laterz spreek je nog wel moppie reageer snel xx Kan niet wachten!!! Je moeder was morgen toch thuis? Dan kan ze op Joost en Esmee letten... Ik vond het heel leuk vandaag mop "

Ik glimlach. Het leek mw hartstikke leuk om naar Marli te gaan. Daar was ik al in geen tijden geweest. Dat wou ze liever niet door haar ouders. Wat ik opzich ook wel begreep hoor.

" Ja lijkt me leuk :') xx Gina "

2 minuten later hoor ik weer een bliepje. Ik kijk naar het schermpje. In de verwachting dat het Marli.

" Onbekend nummer "

Ik kijk naar de twee woorden. Minuten lang. Tot mijn hoofd er van gaat tollen. Met een wit weg getrokken gezicht en trillende vingers open ik het bericht.

" Hey honey. Hoe gaat het met jou? Lekker koekjes gebakken met Marli. Lekker aan de deur geknuffeld. Ik heb je wel gezien. Je rook lekker. Was het rozen parfum? Lavendel? Ben blij dat je niks verteld hebt en niks laten merken. Dat is mijn meisje. Ik hoor alles en zie alles. Je bent nooit meer alleen. Je bent van mij en dat wordt je ook. Onze lippen zullen raken. Onze lichaam zal zich aan elkaar aan passen. Ik hou van je. Hoe erg je ook denkt dat ik een enge creep bent. xxx "

Met ingehouden adem staar ik naar het whappje. ' De pizza verbrand anders'. Ik negeer het. 'Gina! ' Ik kan onmogelijk het gezeur negeren. Ik kijk opzij waar Joost staat. 'De pizza moet er uit!'. Ik vloek in mezelf. 'Shit, je hebt helemaal gelijk Joost' . Joost kijkt me aan en mompeld wat onverstaanbaars. Waarschijnlijk omdat 'Shit' wat voor mij heel normaal was. Voor hem heel erg was. 'Sorry, sorry' zeg ik dan ook. 'Eten is klaar!!'