AŞK ÇARPMASI

9.Bölüm

Bu bölüm:zlemGndodu236 ve larysa1903   ithaf edilmiştir..

Sorduğu soru karşısında donup kalmıştım "ben sence baba olabilirmiyim" ne diyecekdim şimdi ben bu adama demek bunun yüzünden yemekden beri yüzü bu haldeydi
Yavaşça bana dönüp gözlerimin içine daha yoğun bir şekilde bakmaya devam etti ben ise hâlâ ne diyeceğimi düşünmekle meşguldüm tam " sen dünyanın en iyi babası olursun " diyicekdimki

" boşver sormadım farzet !"

Diyip arkasını döndü ve Işıkları kapattık off güneş ne vardı bunda bu kadar düşünecek adam yanlış anladı işte! Bende arkamı döndüm ve düşünmeye başladım tamam denizin iyi bir baba olacağından şüphem yokdu ama ben daha anne olmaya hazır değildimki çok erken geliyordu bana şu çocuk meselesi yada ben çok korkuyordum emin değilim ...

Ertesi gün kalktığımda yanımda Deniz yokdu yataktan kalkıp elimi yüzümü yıkadım yarın özel bir hastanede ilk iş günüm olacakdı ve bunun için biraz heyecanlıydım üstümü giyinip aşşağı indim kendime atıştırmalık bişeyler hazırlayıp televizyonun karşısına geçtim ve eylence programı izleyerek kahvaltımı ettim bulaşıkları makineye attığım sırada telefonum çaldı arayan Laraydı

"Efendim lara ?"

"Kuzum günaydın napıyorsun bakalım ?"

"Evdeyim oturuyorum sen ?"

"Bende öyküyle birlikteyim canımız sıkınca bizde alışverişe gitmeye karar verdik ve sensiz olmaz dediğimiz için sende geliyorsun yavru kuşum"

"Lara vallaha ben hiç gelmeyim havamda değilim bugün"

"Hayır tabiki Güneş yarım saat içinde hazırlanıyorsun ve biz seni almaya geliyoruz öptüm bay"

Bişey dememe fırsat. Vermeden telefonu yüzüme kapatmıştı cadoloz
Yukarı çıkıp üzerime beyaz pantolon ve siyah bir tişört giydim hafif bir makyaj yaptıktan sonra çantamı alıp çıktım 5 dakka sonra bizimkiler gelmişti beraber güzel bir alışveriş merkezine gidip deli gibi alışveriş yapdık yaz geldiği için de kızlarla birkaç tane bikini ve mayo almıştık bunları giyicek vaktimin olacağını sanmıyordum ama neyse akşama doğru kızlar beni eve bırakmıştı yorucu ama güzel vakit geçirmiştik kapıyı açıp içeri girdim deniz hala eve gelmemişdi ve beni ne aramış nede bir mesaj bırakmıştı aramızdaki soğukluk giderek artıyordu ve ben ne yapacağımı hiç bilmiyordum
Yukarı çıkıp Yen'i aldığım kıyafetleri dolabıma yerleştirdim ve üzerime rahat bişeyler giyip aşşağı indim biraz internette takıldıkdan sonra yemek yapıp sofrayı hazırladım ama denizden hala bir haber yokdu hiçmi düşünmüyor beni bu adam anlamıyorumki en sonunda mesaj atmaya karar verip telefonu elime aldım sonra kararımdan vazgeçip beklemeye karar verdim en son saat 2 gibi gözlerim uykuya yenik düşmüştü ...
Uyandığımda kendi yatağımdaydım ve üzerim örtülüydü ama deniz yanımda değildi cevap vermediğim için kendimi çok kötü hissetsemde elimden bişey gelmiyordu işde. Esneyerek yatağımdan kalkıp odamdaki banyoya girip elimi yüzümü yıkadım ve bugünün iyi geçmesi için dua ettim işime daha ilk günden geç kalmak istemediğim için hazırlanmaya başladım rahat bir kot üzerime ise beyzik bir tişört giydikten sonra saçımı toplayıp kendime çeki düzen verip aşşağı indim tahmin ettiğim gibi deniz yine evde yoktu. Bende kahvaltı etmekden vazgeçip gerekli olan eşyalarımı çantama attıktan sonra hızlı bir şekilde evden çıktım.
Hastanye girdiğimde en azından işime yeniden kavuştuğum için mutluydum. Başhekimin odasına girip hangi hastalarla ilgileneceğime dair listeyi alıp odamın nerede olduğunu öğrendikten hemen sonra seri adımlarla kendi odama ilerleyip kapıyı açtım beyaz ve ferah bir odaydı ve dekoratif bazı panolar ve birkaç tane çiçek vardı zaten bir doktorun odasından ne türlü birşey beklerdinizki. Beyaz askıdaki önlüğümü alıp giyindim ve cidden işimi ne kadar özlemiş olduğumu fark ettim...