FADED

FADED 11

Kahit tinakpan na ng dilim ang paligid kitang kita ko parin ang ngiti ni luke.

"Ano ba tung panonoorin natin? "

"Palabas para sa mga MANHID gets mo na? "sagot niya sa akin sa mapang asar na tono.

Hindi na lang ako sumagot at patuloy na tumitingin sa screen pero may isang eksena na kung saan parang nagyari na rin sa akin.

Yung babae walang kaalam alam na yung lalaki pala na pinag tanungan niya ang nag bigay sa kanya ng mga sulat na naglalaman kung  gaano niya ito kamahal.

"P*ta ang manhid naman ng babaeng yan e kitang kita naman na may gusto yang lalaki sa kanya. "Naiinis kung komento sa palabas.

"Oo nga no ang manhid manhid tsk..tsk."komento naman ng asing ulol na katabi ko.

Bat parang na inis ako sa sinabi niya hindi naman ako yung sinasabihan niya diba.

"Tinamaan ka? "tanong niya sa akin na nag pa kunot ng aking noo. Ano raw?ako tinamaan?

"Ako tinamaan? Baka ikaw gusto mong tamaan!? "Sagot ko sa kanya na nag pa ngisi sa kanya.

Kahit madilim dito sa loob ng sinehan nakikita ko parin ang ngisi niyang malapit ng mag transform sa hagakhak na hindi ko ikinakakatuwa.
"Ito naman di mabiro eh kasi naman yung nag padala sayo ng bulaklak kanina ay ang gwapong kaharap mo lang naman ngayon habang ang maganda?-"di ko na siya pinatapos.

"Di kita sagutin diyan ngayon ganyan ba mag compliment ang isang manliligaw dina doubt kung maganda ba yung nililigawan niya!? "

"Di mo kasi ako pinatapos ang ibig kung sabihin maganda eh kulang naman kasi ang definition ng maganda para ihalintulad sa isang dyosang tulad mo. "

"Tigilan mo nga ako sa mga banat mo-. "
Di ko na natapos ang sanay sasabihin ko ng may sumigaw sa likod namin ng.

"Kung maglalandian lang naman pala kayo wag dito!?Mga istorbo. "Grabe naman maka sabi ng malandi ang unggoy na tu eh hindi niya ba tiningnan yang labi niya na kulang na lang maki pag contes siya sa papuluhan ng labi ingudngud ko kaya yan.

"Alis na nga tayo dito at baka makatakas ang isang unggoy dito. "Parinig ko naman doon sa babaeng unggoy.

Umalis kami ni luke sa sinehan na nanlilisik ang aking mata eh kasi naman first time kung mapa hiya sa maraming tao. Pero sabagay di naman siguro nila kita ang mukha ng dyosang tu.

"Ikaw kasi ang landi ng mga banat mo ano ako highschooler di mo ako madadala sa mga matatamis mung salita dong."Napa ngisi naman siya sa sinabi ko na ikinairita ko.

Eh bat ang tuwa pa niya na pinalabas kami at sinermonan ko pa siya.

"Alam ko naman na di ka madadale sa mga salita ko pero totoo naman yung sinabi ko."Sagot niya at hinila ako sa jewerly shop.

Habang hinihintay ko siya sa kung ano man ang ginagawa niya.

Hindi ko mapigilan ang pag tingin at pag bigay puri sa pinangalingan ng magandang lahi ng lalaking tu.

Napa hinto ako sa aking mga iniisip ng bigla niya sinuot sa akin ang isang bracelet na pinalilibutan ng bulaklak at paru paru na maliliit gawa ito sa pilak at ginto.

"Wag mong tangalin yan ah sabi kasi nung sales lady ang magsusuot daw nito malalayo sa problema. "He winked that makes my heart skip a beat.

"Hindi ako naniniwala. "sagot ko na nag pa tanggal sa ngiti niya.

"Bakit naman? "nakataas kilay niyang tanong.

"Bakit di ka mawala eh problema naman kita. "Sagot ko na pinipilit lang na di matawa.

"Di naman kasi ako yung problema na agad agad sumusuko. "

"Ah sabi mo yan eh pero ito lang masasabi ko strict parents ko eh kaya di pwedeng manligaw. "

"Eh di mag pa kasal na tayo agad hindi naman pala kailangan manligaw. "Then he grab my arm and entertwinned it to hes arm too and give me a smile before he drag me out of the mall.

Fearless🌹