PROLOGUE
Lumingon at tiningala ko ang Malaking bahay.
Ang bahay na kahit dito sa labas makikita ang karanggayaan nito. pati na ng mga taong nakatira dito.
Ang bahay kung saan sa ngayon mahimbing na natutulog sila, at walang kamalay malay sa nangyayari.
Ang bahay kung saan ako lumaki,
Ang Bahay na punong puno ng pagmamahalan, Isang Maingay at magulo pero masayang tahanan..
Pero noon iyon...
Noon halakhak ang Maririnig
Pero ngayon sigawng mga galit na mga tao iyong maririnig.
Noon Masasayang ingay
Ngayon puro iyakan.
Noon damayan sa lahat sa bagay
Ngayon Sisihan na.
Sabi nga nila bilog ang mundo.
Minsan nasa ibabaw, Minsan nasa ilalim
Ang mabait nagiging masama
at ganun din ang kabaliktaran nito.
At sa loob ng tahanang iyan, nagbago ang lahat....
Nagbago.
.
.
.
.
Simula nang mawala sya,.
.
.
.
.
At Dahil sa akin daw sabi nila.
Day after ng mawala sya, tumatak na sa akin isipan na ako daw mismo kung bakit sya nawala sa buhay namin.
palaging kong naririnig ang mga salita nila sa akin.
"Ikaw!! Ikaw ang dahilan kung bakit di na natin sya kasama ngayon, Napakatigas kasi ng ulo mo, Ikaw ang lahat ng Dahilan ng Problemang ito."
"Sana ikaw na lang ang nawala hindi sya! Napaka-sutil mong Bata"
Muli kong tiningnan ang malaking bahay, at tiningnan ang mga bintana ng bawat Kwarto.. Patay na ang ilaw, tulog na talaga sila.
"I Swear to God, babalik ako at sa muli kong maririnig at mararamdaman ko ulit ang inyong pagmamahal." sabi ko bago ako tumalikod at naglakad palayo sa malaking bahay.
_________________________________
Sana Magsunod sunod ang UD ko.... ^___^
#minako_Suzuki
BINABASA MO ANG
Mariane THE GISEI GIRL (#Watty's2015)
Novela JuvenilTrials... Ang Trials hindi iyan salot sa ating buhay.. kundi ito pa ang daan kung paano tayo magigiging matatag sa buhay.... May mga pagsubok na mabilis nating malusutan... pero may trials naman na mararanasan mo pang gumapang na parang ahas bago na...
