Castillion Brothers Series 1: First Castillion

Prologue

MIKAELA MICHEL

HINDI NAMAN masama ang maghabol hindi ba? Lalo kung mahal na mahal mo ang isang tao. Para sa akin hindi uso ang sinasabi nilang kapag babae ka hihintayin mong lalaki ang maunang gumawa ng hakbang para mapalapit sa'yo.

Ako? Hindi naniniwala sa ideyang 'yon dahil bukod sa moderno na ang panahon, malayong malayo tayo sa kinagisnang panahon nina Maria Clara at Crisostomo Ibarra. Kapag hindi ako kumilos siguradong walang mangyayari dahil kahit magunaw ang mundo ay hindi magpapahayag ng matibo ang isang First Castillion.

Mas mahal pa n'on ang libro at unan niya kaysa sa akin. Minsan nga nahiling ko na sana isa nalang akong libro o unan para mapansin niya ako. Malalim akong napabuntong hininga.
"Ma'am parang ang tanda tanda niyo na kung magbuntong hininga ha? May problema ba?" Napanguso ako dahil sa sinabi ni Mang Beto, ang family driver namin.

"Gusto ko na nga pong maging dalaga para naman mapansin na ako ni First, ayaw niya kasi sa bata. Hindi na naman ako bata e."

Tumawa si Mang Beto, "Wag kang magmadaling tumanda darating din 'yon. Hindi dapat minamadali ang pag-ibig, iha. Sa edad mong seventeen dapat ini-enjoy mo ang kabataan mo." Mas lalo lang akong napasimangot sa payo niya.

"Matanda na po ako," aniya.

"Pero mas matanda pa rin po sa inyo si First, mahal na prinsesa."
Biglang nag-iba ang mood ko dahil sa sinabi niya. Kapag iyon ang pinag-uusapan nakakaramdam agad ako ng inis. Hindi ko mapigilan.

Pinili ko nalang na manahimik, ibinaling ang atensyon sa labas ng bintana. Ayoko ng magsalita kung edad ang pag-uusapan.

"Pasensya ka na iha sa sinabi ko," hinging paumanhin niya. Napansin siguro ang pagsimangot ko.

"Pasensya na rin po alam niyo naman pong wala akong ibang gusto kung hindi si First diba?" Tumango ito.

"Ayoko pong binabanggit ang tungkol sa edad dahil parang sinasabi niyong hindi kami pwede."

Ngiti nalang ang isinagot niya. Ilang sandali pa ay naging maaliwalas na ulit ang mood ko dahil tanaw ko na ang malaking bahay ng mga Castillion. Makikita ko na ulit ang First Castillion ko. Wala pa man ay kinikilig na ako.

"Nandito na tayo." Napapalakpak ako ng ihinto na ni Mang Beto ang sasakyan pagkatapat sa gate.

"Mang beto pakisundo nalang po ako after lunch ha?" sabi ko. Kinuha ko ang dalawang paper bag at isinuot ang Hermes purple sling bag ko.
Mabilis akong tumakbo papasok. Binabati ako ng mga guard at mga katulong na nakakasalubong ko at nginingitian ko naman sila. Kilalang kilala na ako dito kaya hindi na kailangang magpaalam para makapasok.

"Napakagandang bata talaga."

"Ang cute niya sa purple bag niya."

"Prinsesa ang dating ng batang ito."

"Salamat po," masayang sigaw ko sa lahat. Napabungisngis ako ng sa wakas ay makalapit na ako sa main door.

"Hi, Kuya Second," masiglang bati ko ng buksan niya ang pinto. Nakatingala ako sa kanya dahil sa halos six feet niyang taas.

"Oh, princess, tumakbo ka na naman ano?" Tumango ako. Napasimangot dahil kinurot niya ang pisngi ko.

"Kuya Second naman, masakit kaya. Baka masira ang mukha ko ayaw pa naman ni First sa pangit."

"Ikaw talagang bata ka sa akin may kuya tapos kay kuya, First lang tawag mo, gumalang ka nga," pang-aasar niya kaya mas lalong nalukot ang mukha ko.

"Ayoko siyang tawaging kuya dahil magiging asawa ko siya. Ikaw naman dapat may kuya dahil magiging bayaw kita," katwiran ko.

Napabumunghalit siya. Palagi niya nalang akong pinagtatawanan.