Elden gelen imkânsızlık(Aşk ve macera,Tanıtım)

Yine bir okul çıkışı idi. Hava hafif kapalı ve rüzgarlı, güneş bulutların arasından süzülüyordu. Rüzgar onun o muhteşem sarı saçlarını dalgalandırıyordu.Yemyeşil gözleri bana bakıp okuldan bahsediyordu. O yeşil gözlerin beni heyecanlandırmadığı zaman olamamışt

"Off, bu hoca beni öldürecek galiba."dedi,Ali hocayı kast ederek.

"Boşver onlar için canını sıkmana değmez"dedim,ama neler neler söylemek geliyordu aslında içimden.Onu ne kadar sevdiğim,ne kadar güzel olduğu gibi.Konuşmaya devam ediyordu ama her zaman olduğu gibi onun karşısında konuşmak çok da kolay değildi. Güneş yavaş yavaş gozukmeye başladıkça teni daha bir güzel oluyordu ama evlerine gelmiştik.Evi bizim evden çok da uzak değildi, aynı mahallede oturuyorduk.Onu evine bıraktım ve yine ona sarılamadan bir günüm daha hafizama kazınmıştı.Annem yine işten gelmiş ,yatıyordu.Başı ağrıdığı yüzünden belliydi. O migren ağrısını yıllardır çekiyordu ama babam öldükten sonra o ağrı  daha da çekilmez oluyordu onun için. Babamla iyi anlaşmıyorlardı ama en azından bir bağları vardı aralarında .

"Nasıl geçti günün oğlum"dedi yine.

"Aynıydı anne senin nasıl geçti"dedim sakince.

Bir şey demiyor kafasını sallıyor dertli dertli.İçeri geçiyorum twitter,facebook geziniyorum öyle bir şey yok gibi duruyor  kızlar yine ön kameradan çekilmiş piksel piksel fotolarını instagrama koymuş, yaşlı amcalar okey davetiyeleri yollamış. Mesaj kutusunda da bir bildirim, açıyorum.Ama açmak istemeyeceğim türden bir şeye benziyor .Resim gelmiş açıyorum ve kafasından vurulmuş iki adam ve öldüren kişiler var .Panikliyorum,kalp atışlarım hızlanıyor.Ne yapacağımı bilemeden kimden geldiğine bakıyorum ama hesap kapatılmış. Altında bir yazı yazıyor" Perşembe aksamı meydanın arkasındaki binada ol yoksa sonun buna benzer . "Ne diyeceğini bilemeden kendimi yatağına atıyorum adrenalini bütün hücrelerimde hissetmeye başlamıştım.Başımın belaya girdiğini anlamıştım.Düşünceler uyumamı daha fazla engelleyemedi.Ve uykuya daldım.