Haiduc

4.

'Nel buio tra di noi
Nel tuo sguardo che tace' - Bloom 06
(In de duisternis tussen ons, in jouw ogen die zwijgen)

Hoofdstuk 3b

Vali fluistert zacht: 'Aemilia, je moet nu ophouden.'

Ik negeer hem en richt me tot Ciprian. 'Jij moet eens ophouden met doen alsof de hele wereld om jou draait.'
Woedend trekt hij me naar zich toe. 'Heb ik jou niet geleerd je mening voor je te houden?'
Woest trek ik me los. 'Nee dat heb je niet, dat weet je.'
Hij smijt me op de grond. 'Jij en je mening zijn niks waard.' spot hij. 'Iedereen luistert toch wel naar mij.'

'Je kunt Sebastian niet meesturen.' schreeuw ik.
Ciprian knikt naar Timotei. Die zet zijn schoen op mijn buik zodat ik niet overeind kan komen.
Ciprian gaat op zijn hurken zitten en met een gemene, zelfvoldane grijns zegt hij. 'En weet je wat ik ga doen?'

Timotei drukt zijn hand op mijn mond.
Poeslief draait Ciprian zijn hoofd naar de woonkamer. 'Sebastian? Kom eens even.'

Gehoorzaam komt Sebastian naar de keuken. Ciprian kijkt mij spottend aan, en zegt dan: 'Ik wil dat jij met Sandu even naar de dealer gaat.'
Ik zie een glimp van angst en verdriet over Sebastian zijn gezicht schieten. 'J-ja. Natuurlijk.'
Sandu en hij verlaten de keuken en lopen weg.

Ciprian kijkt me aan, draait zijn hoofd en zegt dan: 'Kijk, zo makkelijk is het.'
Timotei zegt aan de andere kant: 'Als je de wereldverbeteraar wil spelen, dan ben je hier verkeerd.'
Ik besluit mijn mond te houden, maar zodra Timotei me loslaat en Ciprian weer staat mompel ik: 'Jullie zijn arrogante klootzakken, dat zijn jullie.'

Ciprian haalt uit en raakt me zo hard dat ik tegen de muur aan val. Hij gaat wederom tegenover me staan en grijpt mij vast in mijn bovenarmen. Zijn nagels snijden in mijn vel.
'Jij snapt ook niks hé? Ik heb hier alles te zeggen, en jij moet het eens afleren om voor iedereen op te komen, daar kom je in deze wereld namelijk niet heel ver mee.'

Ik open mijn mond om wat te zeggen, maar hij schopt mij in mijn buik. 'En daar ga jij verder niks over zeggen want dan ben ik nog niet klaar met je.'
Hij laat me los en gaat daarna met Timotei weg. Ik zak in elkaar van de pijn en een golf stroomt door mijn lichaam en ik geef nog net niet over. Buiten adem zit ik tegen de muur.

Het is doodstil, en iedereen staart me aan.
'Sorry jongens.' zeg ik.
De eerste die zijn stem hervindt is Iancu. 'Ik vind het wel dapper dat je nog steeds tegen hem in durft te gaan.'
Ik lach, al doet zelfs dat me pijn.
Vali kijkt bezorgd naar hoe ik erbij lig. Als iedereen wegloopt zegt hij: 'Ik heb je gewaarschuwd.'
'Ik kan niet over me heen laten lopen.' zeg ik. 'Je kent me.'
'En jij kent Ciprian. Die slaat net zolang tot je je mond houd.'
Ik wil ademhalen om te antwoorden, als er opnieuw een golf door mijn lichaam gaat. 'Ik moet overgeven.' hijg ik.

Vali trekt me overeind en neemt me mee naar de badkamer. Ik geef over, en ik heb geen idee waarom.
'Is het omdat hij je in je buik sloeg?' vraagt Vali.
'Dat doet hij dagelijks.' zeg ik. 'Het heeft nog nooit zoveel pijn gedaan.'
Vali is even stil. 'Ben je echt niet zwanger?'
Ik zucht. 'Die test ligt in de prullenbak.'
Vali pakt hem eruit. 'Er staat dat je niet zwanger bent.'
'Dan ben ik dat toch ook niet.' zeg ik. 'Geloof me nou maar.'

Vali zwijgt. 'Ga je wel mee vandaag?'
'Ik moet wel.' zucht ik.

Ciprian loopt langs en kijkt vinnig naar binnen. Hij kijkt Vali dreigend aan en haalt zijn vingers langs zijn keel als teken dat Vali me met rust moet laten.
Vali staat op, kijkt me aan. Ik knik kort en Vali loopt weg.

Ik hijs mezelf overeind en ga op de bank zitten, naast Marius. Die kijkt me aan. 'Je had het niet voor Sebastian op hoeven nemen.'
'Dat doe ik wel.' zeg ik. 'Ik vind dat Ciprian eens op moet houden.'
Marius durft niets te zeggen.

Na een halfuur komen Sebastian en Sandu terug.
Ciprian is de eerste die er bovenop springt. 'Hoeveel hebben jullie?'
Braaf dreunt Sebastian het lijstje op.

Ciprian knikt alsof hij het allemaal prima vindt.
Als Sebastian klaar is rukt Ciprian het lijstje uit zijn handen. 'Moet ik dan ook alles zelf doen?'

Iedereen in de kamer kijkt verbluft naar hem.

'Jullie hadden verdomme veel meer voor dat geld kunnen krijgen!' schreeuwt hij.
Sebastian opent zijn mond maar sluit hem meteen weer.
Woedend gooit Ciprian het bonnetje neer. 'Het lijkt wel alsof jullie allemaal dom zijn.'
Sebastian sluipt weg en gaat naast Marius zitten, zijn handen in zijn haar.

Ik wil hem moed toespreken maar zolang Ciprian staat te tieren durf ik geen vin te verroeren.
Niemand durft dat, trouwens. Sommigen zijn al relatief high van de cocaïne, en zelfs die zitten stil.

'Wat zitten jullie nou te apegapen, dit gaat jullie ook aan. Vóóral jullie.' zegt hij ijzig. 'Het lijkt verdomme net alsof ik voor jullie allemaal moet zorgen.'
Katarina wil wat zeggen maar die wordt meteen onderbroken. 'Jij houd je erbuiten curvă.' dreigend wijst Ciprian naar haar.

Ik zie aan haar dat ze boos wordt omdat ze er totaal niet van gediend is dat iemand haar curvă noemt. Iancu duwt haar terug op de bank en fluistert iets.
'We moeten het hier maar mee doen mensen.' schampt Ciprian. 'Of we sturen onze meiden even naar wat klantjes.' Daarbij kijkt hij vooral mij aan.

Ik kijk zo ijzig mogelijk terug en hij zegt op een vervelende toon tegen mij. 'En dat geldt ook voor jou, mevrouw de wereldverbeteraar. Dat zal je leren naar mij te luisteren.'
Ik blijf hem ijzig aankijken, terwijl het van binnen zo vreselijk veel pijn doet.

Timotei overhandigt hem drie pilletjes en met een glas water slikt hij ze in. Dan loopt hij uit de kamer.

Iedereen zwijgt totdat Katarina opslaat en tegen de muur aan slaat. 'Wat is hij ook een gigantische klootzak.'
Een paar jongens durven te zeggen dat ze het ermee eens zijn.

Ik kijk Sebastian aan. Hij is emotioneel geraakt door wat hem overkomen is.
Je zou het niet denken, maar de vier minst zeggende leden, dat zijn Corneliu, Sebastian, Marius en Mihail zijn doodsbang voor Ciprian.
Ik sta op en sluit Sebastian in mijn armen. Het enige wat hij uit kan brengen is: 'Bedankt dat je voor me opkwam.'
'Ik heb het geprobeerd,' zeg ik. 'Maar je wint toch nooit van Ciprian.'

'Ik moet overgeven.' meld ik en ik ren weer naar de badkamer.
Ik hoor Iancu zacht zeggen: 'Waar heeft ze last van?'
Niemand heeft een idee, ik zelf ook niet.

Als ik van de badkamer terug wil lopen naar de woonkamer staat Vali in de deuropening. 'Weet je zeker dat je niet zwanger bent?'
Dreigend kijk ik hem aan. 'Ik wil het woord zwanger niet meer horen.'
In de woonkamer zijn ze aan de XTC begonnen en om Vali te bewijzen dat alles helemaal goed gaat sluit ik aan.

Later die middag wil ik even naar buiten. Vali staat erop dat hij meegaat, terwijl ik al precies weet wat hij gaat zeggen. Vali is de enige die nuchter kan blijven denken terwijl hij bezopen en high is.

We zijn de deur nog niet uit, of Vali begint al.
'Aemilia, je bent zwanger.'
'Vali, houd nou verdomme eens je klep. Dat ben ik niet.'
'Waarom ben je dan zo misselijk?'
'De XTC van gisteren viel verkeerd.' lieg ik.
We zijn de steeg nog niet uit tot hij me tegenhoudt en dreigend om me heen gaat staan.

'Hoe vaak verkracht hij je?'
Ik probeer stoer te blijven. 'Nou meneer Șerban, ik geloof niet dat dat jou wat aangaat.'

'Aemilia.' zegt hij serieus.
'Bijna elke avond.' reageer ik.

'En gebruikt hij -'
'Nee Vali, hij gebruikt geen condoom. Ja Vali, geloof jij maar lekker dat ik zwanger ben.' reageer ik boos. Ik trek me los en loop door.

'Aemilia.'
'Laat me met rust.'

Hij grijpt me bij mijn arm. 'Kun je niet tegen hem zeggen dat je wilt dat hij van je afblijft?'

Ik lach hem uit. 'Ciprian en naar iemand luisteren zeker. Wat denk jij nou?'

Vali zwijgt. 'Ik wil gewoon dat je bij hem weggaat.'

Ik zucht hopeloos. 'Alsof dat kan.'
Hij reageert zacht. 'Nee.'

'Ik wil het beste voor je, Aemilia. Ik wil dat je gelukkig bent, en dat ben je niet van hem.' zegt hij. 'Onthoud dat.'